Kardeş kavgalarının önüne geçemiyorum

Yeşim Hanım, size büyük bir çaresizlikle yazıyorum. 5 yaşında ikiz çocuklarım var ve artık evin içinde huzur kalmadı. Kardeş kavgaları zaten olur diye düşünüyordum ama bizimkiler işi gerçekten abarttı. Öyle böyle değil birbirlerini yerlerde sürüklüyorlar, saç baş yolmalar, tekmeler, ısırmalar havada uçuşuyor. Gören, kavga değil ring maçı sanır. Araya girmeye kalkıyorum, beni de dinlemiyorlar. Sakinleştirmek, ayırmak, konuşmak… Hepsini denedim ama fayda etmiyor. Sanki ne söylesem duymuyorlar. Bu kavgalar en çok da paylaşım konusunda oluyor. Aynı oyuncağı istiyorlar, aynı renkten kıyafet giymek için tartışıyorlar hatta bazen sırf biri bir şeyle ilgileniyorsa diğeri de ille onu yapmak istiyor. Rekabetleri o kadar arttı ki neredeyse nefes alma yarışına girecekler diye korkuyorum. Önceden böyle değillerdi. Daha uyumlu, daha sevecenlerdi birbirlerine karşı. Ne oldu da böyle oldular bilmiyorum. Ben hem üzülüyorum hem de artık ne yapacağımı şaşırdım. Sürekli kavga sesleri duymaktan arabuluculuk yapmaktan yorgun düştüm. Acaba bu durum sadece yaş dönemiyle ilgili geçici bir şey mi? Yoksa daha derin bir sorun mu var ben mi göremiyorum? Sizce bir uzmandan yardım mı almalıyım? Yoksa sabredip kendiliğinden geçmesini mi beklemeliyim? Desteğinize ihtiyacım var.

Yeşim Tijen’in cevabı

Merhaba sevgili okurlar, size de merhaba sevgili kızım; bir çocuk büyütmek ne kadar zorsa ikiz çocuk büyütmek çarpı iki kat zordur ve muhakkak takviye kuvvet lazımdır. Takviye yoksa haliniz tam perişanlıktır. Siz beş yaşına getirmiş olduğunuz ikizlerinizle perişanlıktan bir parça kurtulmuş şimdi de sanırım bir nevi kasırganın içinden geçiyorsunuz ama o kasırga dinecek sabırlı olun, panik yok, endişeye kapılmayın. İkiz bebeklerin anne babası olmak hiç kolay şey değil onların bebekliklerindeki halinizi düşünemiyorum ama bakın Allah kolaylığını vermiş, beş yaşlarına gelmişler. Şimdilerde sürekli didişen ve hiçbir şeyi paylaşmak istemeyen çocuklarınızla zorlansanız da bunun bir süreç olduğunu, bebeklikteki süreçlerin gelip geçtiği gibi bunların da geçeceğini bilin. Geçecek tabii de biraz yorarak geçecek… Onlar bu paylaşımlar ya da paylaşamamalarıyla gelişim içinde olduklarını bilin. Çocuklar bu birbirleriyle tartışmalarla, zaman zaman saç baş yolmalarıyla sosyal sınırlarını, kendilerini ifade etme biçimlerini öğrenecekler. Siz müdahil olmamaya çalışın. Birini tutarsanız diğerinin artık onun rakibi olacağının bilinci içinde hareket etmeye özen göstermelisiniz. Onlar kavga ederken hangi tarafın haklı olduğunu bulmaya çalışmayın her iki çocuğu da sakinleştirmeye odaklanın. “Sen haklısın, o haksız” demeniz onların aralarındaki dengeyi daha da bozacaktır. Mümkün olabildiğince her birine özel zaman ayırın. İkiz oldukları için her şeyi birlikte yapıyor olmaları bireysel ihtiyaçlarını gölgelememeli. Gün içinde sadece biriyle vakit geçirdiğiniz, 10-15 dakikalık bile olsa özel anlar yaratmaya çalışın. Bu bire bir ilginiz daha iyi hissetmelerini ve aralarındaki rekabeti azaltabilir. Kurallar koyun. Müdahale etmeniz gereken yerler kavga etmeleri değil, şiddet uyguladıkları zamanlar olmalı. Onlara “Kızabilirsin ama vurmadan ya da ısırmadan” diyerek kesin sınırlar koyun, bu kuralları tutarlı bir şekilde uygulayın. Duygularını anlamalarına yardımcı olabilirsiniz mesela. Kavgadan sonra sakin bir anlarında “Neden bu kadar sinirlendin? O sırada ne hissettin?” gibi sorularla konuşmalarını sağlayın. Bu yaşta duygularını kelimelere dökebilmek kavga yerine konuşmayı öğrenmelerine yardımcı olur. Ezcümle eğer bu davranışları artarak devam ederse o zaman bir çocuk psikoloğundan yardım almalısınız. Umarım gerek kalmaz, ikisi de güle oynaya birbirlerini seve seve büyürler…

Sevgiler sevgili okurlarıma…

Çözemediğiniz sorunlarınızı yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun.

İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres:yesimilehayatbilgisi@gmail.com