"Sanal kumara bulaştım"

Merhaba Yeşim Hanım, bu satırları yazarken ellerim titriyor, boğazımda kocaman bir düğüm var. Ne desem, nasıl anlatsam bilmiyorum ama içimde taşıdığım bu yük artık nefesimi kesiyor. Bir adam düşünün, evli, bir yuvası var, başını yastığa huzurla koyabilmeli… Ama ben? Kendi ellerimle yuvamın altını oyan, sabahlara kadar vicdan azabıyla kıvranan bir adam oldum. Sanal kumara bulaştım Yeşim Hanım. Başta “Eğlencesine biraz deneyeyim” dedim. Sonra “Kaybettim ama bir sonraki elde geri alırım” dedim. Derken öyle bir girdaba kapıldım ki ne zaman dibe vurduğumu bile fark edemedim. Bir gece başımı kaldırdım, ekranda kaybettiğim paraları izliyorum, kalbim küt küt… Evin içinde sessizlik, eşim odada uyuyor, ben bilgisayar başında hayatımı yitiriyorum. Borçlandım. Hem de öyle böyle değil. Kredi kartları, eş-dost, hızlı para veren ama insanı canından eden kişiler… Ve bütün bunları eşimden gizli yaptım. Ne bir şey söyledi, ne şüphelendi. Çünkü bana hep güvendi. “Benim kocam böyle bir şey yapmaz” dediği günleri hatırlıyorum, içim parçalanıyor. Ben o güveni paramparça ettim, oysa onun tek suçu bana inanmak oldu. Geceleri yanı başımda uyuyan kadının yüzüne bakamıyorum artık. Uykusunda bile huzurlu nefes alıyor, benimse içim yangın yeri. Her “Nasılsın?” sorusuna “İyiyim” demek içimi lime lime ediyor. Çünkü iyi değilim. Çünkü her şey yolunda değil. Ama bir türlü söyleyemiyorum. Ne zaman anlatmaya niyetlensem, dilim tutuluyor. “Söylersem ne olur?” diye düşünüyorum… Yıkılır mı? Beni terk eder mi? Yoksa kolumdan tutup “Beraber toparlarız” mı der? Bilmiyorum. Ama en çok da onu incitmekten korkuyorum. Onu üzmeye, hayal kırıklığına uğratmaya tahammülüm yok. Ama artık taşıyamıyorum bu yükü Yeşim Hanım. İçimden “Sen zaten iyi bir adam değilsin” diyen bir ses var sürekli. Ama ben kötü biri olmak istemedim ki… Sadece bir anlık boşlukta kaldım, bir yanlış adım attım ve şimdi koskoca bir hayatın altında eziliyorum. Ne yapmalıyım? Susup kendi başıma bu bataktan çıkmaya mı çalışayım? Yoksa eşime her şeyi anlatıp birlikte mi yüzleşelim bu gerçekle? Ne olur bana bir yol gösterin… Çünkü ben kaybolmak üzereyim.

Yeşim Tijen’in cevabı

Merhaba sevgili okurlar, size de merhaba sevgili okurum; bataklıkların üzeri genelde sazlıklarla örtülüdür. İnsan o sazlıkların masumane görüntüsüyle bilmeden bataklığa doğru adım atabilir. Sonrasında o bir şey olmaz sandığınız girdabın içine yavaş yavaş çekilirsiniz… Sonrası nefes alamayacak hale gelmek, bekleyin ki biri sizi kurtarsın. Sizin de bir küçük adımla ufak ufak başladığınız sanal kumar bugün büyük büyük derdiniz. Demek ki bir kereyi azımsamamak gerekiyormuş. Bu tarz sıkıntılı durumlara mümkünse bulaşmamak gerekiyormuş. Maalesef bulaşmışsınız ve şimdi hem madden hem de manen bataklığın içindesiniz ama unutmayın her karanlığın bir sabahı her bataklığında tutunup çıkılacak bir kenarı vardır diye düşünüyorum. En azından elinizi eşinize uzatabilir bu bataklığın dibine batmadan sizin elini tutmasını, size varlığıyla güç vermesini isteyebilirsiniz. Size uzatacağı o el eminim çok büyük bir kuvvet olacaktır. Siz yeter ki eşinizden yardım isteyin, evlilikler sadece iyi günleri paylaşmak için değil ki kötü günleri de beraberce paylaşmak ve dertleri yarı yarıya bölüşmek için değil midir? Öyledir tabii ki size kızacak, sinirlenecek, hayal kırıklığı yaşayacak, neden yaptığınızı sorgulayacak bunlar onun hakkı. Bu sitemlerini göze alacaksınız. Bu sitemler bataklığın içine iyice batmaktan daha insancıl olacak. Siz de kötü biri değilsiniz, kötü biri yaptığı hatayı saklar, yalanlara sığınır, pişmanlık duymaz, sorumluluktan kaçar ama siz yüreğinizde yangınla bana yazmışsınız. Bu da iyiliğinizin ve vicdanınızın hala ne kadar güçlü olduğunu gösteriyor. Bu tek başınıza taşıyacağınız bir yük olmaktan çıkmış. Öyleyse harekete geçmelisiniz. Her ne kadar eşinizi korumak için sustuğunuzu söyleseniz de eşler birbirinin hallerinden yanlış giden bir şeyler olduğunu sezinler.

Eşiniz de sizin hal ve tavırlarınızdaki farklılıkları sezmiş olabilir ve bu hallerinize farklı anlamlar yüklemeden kendisine gerçekleri anlatmanızı öneririm. Doğru zamanlamayla dürüstçe eşinize sanal kumarla ilgili yaşadığınız sıkıntıları anlatın, niyetinizin onu üzmek değil ona artık yalan söylemeden yaşamak olduğunu söyleyin. Eğer eşiniz size inanıyorsa daha öncesinde böyle sorunlar yaşatmadıysanız elinizden mutlaka tutacaktır. Sonrasında eşinizle birlikte bir borç planı oluşturun adım adım toparlanmaya çalışın. Gerekirse psikolojik destek alın. Evet, sevgili okurum; hatalar insanlar içindir, kendinize çok yüklenmeyin. Burada önemli olan aynı hataya tekrar düşmemektir. Yalnızca kendi gerçekleştirme ihtimaliniz olan hayallerinize inanın, güvenin. Sanal vaatlerden her anlamda uzak durun.

Sevgiler sevgili okurlarıma…

Çözemediğiniz sorunlarınızı yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun.

İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres:yesimilehayatbilgisi@gmail.com