Çocuğum sevilmediğini düşünüyor

Merhaba Yeşim Hanım; eşimle tanıştık, evlendik eski eşinden 2 çocuğu var. Onları sürekli göremediği için sevgi dengesini kuramıyor. 4.5 yaşındaki çocuğumuz da bu durumu kıskanıyor Sevilmediğini, onların daha çok sevildiğini düşünüyor. İlk yarım saat iyi ondan sonra huzursuzluk… Bağırmalar başlıyor… Ne yapmamız lazım? Çok yoruldum gerçekten.

Yeşim Tijen’in cevabı:

Merhaba sevgili okurlar, size de merhaba sevgili okurum; kalplerimiz en çok çocuklarımız için titrer. Sizin kalbiniz de evladınız için titriyor. Henüz 4,5 yaşında olan çocuğunuz babasının kendisini diğer çocuklarını sevdiği kadar sevmediğini düşünebiliyor. Küçücük yaşında babasının sevgisini tartabilen ufaklık bilmiyor ki anne babalarının kalplerinde çocuklarının hepsine özel bir yer ve sevgi var. Bunun böyle olduğunu bu konuda göstereceğiniz çabanızla siz anlatacaksınız. Diğer kardeşleri geldiğinde onun bu hasssasiyetinin farkındalığıyla hareket etmeye çalışmalı, dengeyi kurabilmeli, ne diğer çocukları ne sizin ortak çocuğunuz “Beni onlar kadar sevmiyor” duygusunu akıllarına getirmemeliler. Böyle bir düşünce hiçbirinin zihnine yerleşmemeli.

Kalp, bir gelincik yaprağıdır bazen rüzgâr bile incitirmiş. Aslına bakarsanız hepimiz kendimizi korumak adına üzerimize bir zırh taksak da büyük, küçük, hayvan tüm canlıların kalbi gelincik yaprağı kadar narindir. Gelincik yaprağı kadar narin olan bu çocuk kalpleri sizin çocuğunuz ve diğer çocukları kastediyorum. Eşiniz ve sizin hal ve hareketlerini “Biri bizi gözetliyor”da olduğu gibi çaktırmadan gözetliyorlardır. Hassas bir durum, dengeyi kurmak da kolay değildir ama imkansız da değil. Her güzel şey emekle oluşur. O emeği vermeden güzellikler beklemeyeceksiniz. Burada konu sizin çocuğunuz. Çocuğunuza eşinizle birlikte “Sen bizim için özelsin” mesajını net vereceksiniz. Onunla konuştuğunuzda göz teması kuracak, dolu dolu kucaklayacak ve öpeceksiniz. Sevginin hissedilen bir his olduğunu eminim biliyorsunuzdur. Çocuğunuz da bu sevgiyi hissedecektir. Ona özel, paylaşımlı zamanları eşinizle ayarlayacaksınız. Çocuğunuzu çocuk psikoloğuna götürebilirseniz bir iki defa psikologla görüşmek ona iyi gelecektir. Eşinizin diğer çocuklarına zaman ayırması, onlarla ilgilenmesi çok doğal ve güzel hareketler. Bir baba olarak özlüyor ve onlarsız geçirdikleri günleri telafi etme çabası içindedir ki bu da eşinizin sorumluluklarına hala sahip çıktığını size gösterir. Ona olan saygınız, güveniniz artar.

Evet, bunlar güzel hareketler olsa da sizin çocuğunuzla ilgili içinde büyütmeye başladığı bu vesveseyi giderebilmesi adına iş birliği içinde olmalısınız. Bu ancak kendisiyle bu konuda konuşmakla çözebileceğiniz bir durum. Eşinizle çocuklarına olan ilgisinden mutlu olduğunuzu ama ortak çocuğunuzu da ihmal etmemesi, kendini ikinci planda hissetmemesi için size yardımcı olmasını bazen onlarla özel bazen de sizin üçünüzün size özel zamanlara ihtiyaç duyduğunuzu söyleyebilirsiniz. Endişeleriniz olsa da -ki bu çok normal- yazdıklarınızda mutsuz bir kadın yok, her şeyi tek başınıza göğüslemiş ama bir parça bu durumdan yorulmuş bir kadın var. Sizi iyi niyetinizden, diğer çocukları kabullenmiş olmanızdan dolayı kutluyorum. Bu iyi niyetinizi kaybetmeyin, çocuğunuz büyüdükçe, aklı daha çok erdikçe, geliştikçe babasının kendisini de çok sevdiğini anlayacak ve bu olumsuz duygulardan uzaklaşacaktır. Şimdi çabalama zamanı. Böylesi durumlar sizin gibi ayrı annelerden değil aynı anne babadan olan çocuklarda bile olabiliyor. Son cümlem ve sevdiğim bir sözü burda paylaşmak istiyorum: “İnsan insanın zehirini alır” denir. Güzel söz değil mi? Sizin dert edindiğiniz bu konunun sıkıntısını da alacak olan sadece eşinizdir. Gelinciklerinizle birlikte sevgi dolu güzel bir yaşam diliyorum.

Sevgiler sevgili okurlarıma…

Çözemediğiniz sorunlarınızı yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun.

İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres:yesimilehayatbilgisi@gmail.com