“Bu kedi bu evden gidecek” diyor

Yeşim Hanım merhaba, 28 yaşındayım, 3 yıllık evliyim. Yaklaşık 6 yıldır tanışıyoruz eşimle. 5,5 aylık hamileyim. Evlendikten 6 ay sonra bir kedi sahiplenmiştik. Hamileliğimi öğrendiğimizden beri eşim tutturdu bu kedi bu evden gidecek diye. Bebek doğunca evde istemiyormuş kediyi, her yer tüy oluyormuş. Bakteri, parazit olurmuş. Doktorumuz aşılarını yaptırdığımız sürece bir sorun olmadığını söylemesine rağmen eşim sürekli “Bu kedi bu evden gidecek” diyor. Artık laftan da anlamıyor. Kaç yıllık kedimiz üstelik bize çok bağlı, çok sevgi dolu. Vazgeçmem mümkün değil. Sizce eşimi nasıl ikna edebilirim? Bana da bir yol gösterebilirseniz çok sevinirim.

Yeşim Tijen’in cevabı:

Merhaba sevgili okurlar, size de merhaba sevgili okurum;

Sizi o sevgi dolu kalbinizden kocaman öpüyorum. Güzel bir soru… Çok seneler önce bu tarz bir soru yine gelmişti, şimdi de siz yazmışsınız. Yalnız sorunuzu tam adamına yani bir hayvan severe; hayvanlarla insanların yaşam hakkı konusunda ayrım yapmayan, onlara sevgiyle bakan bir kadına sormuşsunuz. Eşinize okutacaksanız size diyeceği söz “Bozacının şahidi şıracı” olacaktır. Şakayı bırakırsak… Yüreğimizi sıcacık yapan ısıtan hayvanlar kalpsiz dünyanın kalbiymiş. Öyle deniyor… Ben de bu söze yürekten katılıyorum. Kedime ve 4 aydır sahiplendiğim köpeğime dokundukça, kötülüklerden uzak dünyalarını seyrettikçe; kalbimden tüm ruhuma yayılan mutluluğu hissediyor, dünyanın telaşından sorunlarından arınıyorum. Oysa oldukça zor, hırçın, duymayan bir kedim var köpeğimse tam tersi; çok uysal, sevgi dolu tıpkı ben… Zor kedime rağmen tüm zorluklarına katlanarak asla ondan vazgeçmeyi düşünmedim, onu o hırçın haliyle sevdim. Ne mi zorum var diyorsunuz sevgili okurlar? İnsan çocuğunu hırçın diye hayatından çıkarıp atabilir mi? Bir başkası benim kadar sevgiyle ona bakabilir mi? Beni bırakalım… Siz de yakında inşallah bebeğinizi kucağınıza alarak dünyanın en güzel duygusunu, anneliği yaşayacaksınız. Bir kedi sahiplenerek bir parça ön annelik tecrübesi yaşamışsınız. Evcilleşmiş hayvanlar adeta bebek gibi bakıma muhtaçlar, sahiplerine bağlanıyor, bağımlı hale geliyorlar. Kediniz de size alışmış, sizlerle yaşayarak bir parça insanlaşmış, hayvansal özelliklerini unutmaya başlamış, dünyası sizler olmuşsunuzdur. Bunu bile bile bu küçük canı hayatınızdan çıkararak sizin kadar özenle bakılacağından emin olmayacağınız kime ya da nereye bırakırsanız içiniz rahat edebilir? Zorunluluk yoksa bu keyfi hareket insanca olabilir mi? Bu haksızlık ve kalpsizliktir. Bir bebeğe hoş geldin demeye hazırlanırken başka bir bebeğe güle güle demek ne kadar doğru bir hareket olur düşünsün eşiniz. Oysa doktorunuzun hiçbir sakıncası olmayacağını söyledikten sonra eşinizin bu konuyu uzatmaması, orada bitirmesi, sizi üzmemesi gerekirdi (Bir parça bu istememezlik titizliğinden kaynaklı olabilir mi?). Sizi bu baskısıyla strese soktuğunun, bu stresin bebeğinizi etkileyeceğinin farkında değil sanırım. Bebeğiniz anne karnından babasına homurdanarak “Aylarca keyfimi bozdun, bir rahat vermedin be baba” diye çıkacak, haberiniz olsun. Şaka bir yana annenin stres yaşamaması gerekiyor, bu stres gerçekten bebeğe yansıyor güzel kızım. Siz onay vermediğiniz sürece eşiniz kedinizi göndermeye cesaret edemez. Bu konuda noktayı kararlı durarak siz koyacaksınız. “Bu konu benim için kapanmıştır” diyeceksiniz. Konu kapanacak. O kedi sizin sorumluluğunuz olmuş; küçük bir çocuğu evden atmak ya da üvey annenin eline bırakmak gibi bir şey yaşayacağınız… Bu kadar bağlı olduğunuz kedinizden ayrılmanızın sizde bir travma oluşturacağını ve bunu sürekli başına kakacağınızı öngörebilse eşiniz sizi zorlamayı bırakıp kedinize hürmet etmeye çalışacaktır.

Kısacası güzel kızım bazı konularda çözüm kararlı durmaktan geçer yoksa o konuyu aşıp geçemezsiniz. Sezen Aksu bir şarkısında “Acıdan geçmeyen insan eksiktir” demişti ben de hayvan sevgisini yüreğinde gerçekten duymayan insan eksik kalmıştır diyerek sözlerimi bitiriyor; güzel bebeğinizi sağlıkla, eşinizle, sevgiyle, mutlulukla kucağınıza alarak kedinizle birlikte büyütmenizi diliyorum.

Sevgiler sevgili okurlarıma…

Çözemediğiniz sorunlarınızı yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun.

İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres:yesimilehayatbilgisi@gmail.com