Yaşam, ölüm ve farklılıklar

Yaşam hakkında hepimizin bildiği en temel bilgi "insanlar doğar, yaşar ve ölürler."

Bu kurguyu değiştirmek mümkün değil. Süreler, yerler, şekiller değişebilir ama temel hareket asla değişmez... Bütün bu kurgu hiç değişmezken, insanların bu kurguya verdikleri tepki ise tamamen farklı... Her kültür, doğumu, yaşamı ve ölümü farklı algılıyor ve farklı tepkilerle yaşıyor bu süreci. Bu farklılık da tamamen kültürlerin farklı öğretilerinden geçiyor...

Küba ve Hindistan'a yaptığım seyahatlarden sonra bu konudaki algım iyice somutlaştı.

Mesela doğum, çoğu kültürde neşe içinde karşılanan yaşamın başlangıcı. Yeni bir ruhun hayatın içine katılması... Ritüeller farklı olsa da doğumda hep bir neşe, hep bir mutluluk, hep bir heyecan var...

"Yaşam" bölümü, kültürden kültüre farklılık gösterse de, temel olarak birbirine benziyor.

Yaşanan mekanların, yapılan işlerin, varılmak istenen noktaların farklılıklarına rağmen. "İyi ve doğru bir birey olarak hayatı sürdürmek" hemen hepsinin ortak noktası. (İyi insan tarifi, tabiiki her toplumda farklı özellikleri barındırıyor.) Bazı değer yargıları, bazı kabuller, bazı şekiller farklılık yaratsa da genel olarak amaç aynı: "İyi insan "olarak yaşamak...

"Ölüm"e gelince işte bu çok farklı. Bazılarında ölüm bir bitiş, bir ayrılık, bir acıyken, bazılarında yeni bir başlangıcın şöleni... Bir sevinç, bir gurur bekleyişi... Bir kısmı ölüm arkasından yaslar tutup, günlerce ağıtlar yakıp bu ayrılışın acısıyla yanarken, diğerleri ölümü neşeyle karşılayıp kaybettikleri ruhun daha gelişmiş ve daha mutlu bir şekile dönüşmesini kutluyorlar... Onlar için adeta bu ruhun rütbe alması gibi algılanıyor...

Doğrusu, aynı olaylar karşısında, insanların bu kadar farklı tepkiler vermesi, beni çok şaşırtıyor... Beynimde, bütün bildiğim "doğru" ların sarsılmasına neden oluyor. Çünkü yüzyıllardır benim ve atalarımın en değişmez doğrularını, başka medeniyetler bilmiyorlar bile... Ben ise, onların benimkilerin tam zıttı doğrularıyla karşılaştığımda ne düşüneceğimi bilemedim....... Ve sonunda şöyle düşündüm....

"DOĞRU DİYE BİR ŞEY YOK. SADECE KÜLTÜRLERIN FARKLI ÖĞRETILERI VAR"

Bütün bu farkındalıkların sonucunda, şöyle diyebilir miyiz: başkalarının dayattıklarını değil, kendi doğrularımızı, aklımız ve kalbimizin yardımıyla kendimiz bulmalıyız...

Ne dersiniz?