Okula alışma sürecini kazasız atlatmak...

Eylül demek okul demek... Çocuğu okula başlayacak olanların telaşla şehre dönmesi, hazırlıklara başlaması; çocuk ya da okul derdi olmayanlarınsa boşalan sahillerde keyif yapması demek. Hem heyecanlı, hem hüzünlü bir ay eylül...

Geçen yıl bu zamanlar bizim evin gündemi Uzay’ın tam gün okula başlamasıydı... Şimdi dönüp bakınca gerçekten çok zorlandığımı hatırladığım bir dönem... Sabahları okulun bahçesinde bir türlü bitmek bilmeyen, “Ben burada kalmayacağım, seninle işe geleceğim” tiyatrosu oynuyorduk. O ısrar ettikçe ben geriliyor, ben gerildikçe o ortalığı daha çok birbirine katıyordu. O ağladıkça ben çocuğuma kötülük yapıyormuş gibi hissediyordum... Bu süreç aşağı yukarı 2 ay kadar sürdü. Neyse ki geçti...

Şimdi bu tecrübenin üzerinden bir yıl geçtikten sonra çocuklarını ilk defa bir okula gönderecek anne babalara bir çift lafım olacak...

Öncelikle “siz” içinizi rahat tutun. Eğer sizin içiniz rahat olmazsa; endişe, şüphe, vicdan azabı hissederek götürürseniz onu okula, duygu algılama konusunda bir sünger gibi olan çocuk bünyesi sizi kolay kolay bırakmaz. “Annem kendini kötü hissediyorsa, demek ki kötü hissedilecek bir durumun içindeyiz” düz mantığıyla size daha da çok yapışabilir...

Adaptasyon günlerinizi, haftalarınızı ya da bizde olduğu gibi aylarınızı alabilir... Ona hak verin. Tanıdık, bildik, konforlu evinden çıkıp günlerini muhtemelen hiç tanımadığı, huyunu suyunu bilmediği insanların yanında geçirmeye alışması için zamana ihtiyacı var. Önce mekânı tanısın; bu mekânın içindekileri (öğretmenleri ve arkadaşlarını) bir incelesin, onlara karşı aşinalığı arttıkça kendini daha rahat hissedecek ve sizden çok daha kolay ayrılacak.

Çocuğunuza okulun nasıl bir yer olduğunu, günlük rutininize okulu nasıl dahil edeceğinizi (“Sabah seni ben bırakacağım, öğle yemeğini orada yiyeceksin, sonra seni baban alacak” vs.) önceden anlatın...

Onu her gün söz verdiğiniz saatte ve şekilde okuldan almanız çok büyük önem teşkil ediyor... Bunu unutmayın.

Çocuklar yeni bir döneme girerken, alışmaları gereken yeni bir durumla karşılaştıklarında diğer alışkanlıklarıyla ilgili ayarları bozulabilir... Hayatında ilk defa evden ayrılıp okula gidecek olan 3-6 yaş arası çocuğun iştahında, uyku düzeninde, genel duygu durumunda geçici değişiklikler yaşanabilir. Korkmayın.

Ona duygularını anladığınızı hissettirirseniz işini kolaylaştırabilirsiniz. Yani malum olanı ilan etmeniz gerekiyor. “Bu senin için büyük bir yenilik, biraz kaygılı hissediyorsun, ben de biraz kaygılıyım ama sana da öğretmenlerine de güveniyorum...” minvalinde duygu durumları hakkında konuşmak çocuğunuzu rahatlatabilir...

Şimdi derin bir nefes alın! Doğru bir kararı verdiğinizin bilinciyle götürün çocuğunuzu okuluna...

Not: Her çocuk okula zor alışacak diye bir kural yok; anne-babalarından güle oynaya ayrılabilen çocuklar olduğunu da duyuyorum. Belki sizinki de onlardan biridir; umudunuzu kaybetmeyin.