Tatlı anne düğmesi

Tam öfleyip püflemek için ağzımı açmıştım ki; koşarak gelip bastırdı işaret parmağını yanağıma. Sonra da bir tepki beklercesine baktı suratıma:

“Eee, tatlı anne nerede? Düğmeye bastım ama değişmedi baksana hala aynı huysuz anne var karşımda!"

Bir kahkaha patlattım ve neye söylenecektim, kime kızacaktım unuttum.

Gülmek böyle her derde deva bir şey işte!

Şimdi ne zaman beni huzursuz görse bir öpücük konduruyor ve basıyor düğmeye. Bazen, hatta çoğunlukla gülüyorum geçiyor.

Bazen de ona sarılıp gülümsüyorum ve bu defa hemen geçecek bir durum olmadığını söylüyorum. “Bu duyguyu yaşamak istiyorum. Geçiştirmek, bastırmak istemiyorum. Kendimi ve kalbimi dinlemek, anlamak istiyorum. Hissettiğim her duygu hak ediyor kucaklanmayı ve hepsinin bana söyleyecekleri var ama yine de sarılalım mı boncuğum? Sana sarılmak bana çok iyi geliyor."

Mutluyum böyle bir oyun keşfetmiş olmamızdan; öfke farkındalığıma, tahammülsüz anlarıma ve (sebebi başka olduğu halde) küçücük olayların üzerine yaşanması muhtemel patlamalarıma iyi geliyor bu müdahale. Görmemi sağlıyor ruh halimin onu ne zamanlar zorladığını.

Gülüyoruz.

Birçok şeyin gülerek aşılabileceğini öğreniyoruz. Kızımla birlikte “Amaaan! O kadar da şe’ etmemek lazım!” diyoruz.

Son dönemde hem dünyada, hem ülkede hem de kendi hayatımda her şey öyle üst üste geldi ki: terör saldırıları, darbe girişimi, orman yangınları, babamın ameliyatı, kovanlarımızdaki arıların hastalanması, evimizin inşasına başlamak için gereken o son imzanın bir türlü atılamaması… En önemlisi de güven duygumun, güvenlik hissimin tuzla buz olup cam kırıkları gibi ayaklarımın altına serilmesi.

Geriye dönüp bakınca gündemin kendini sürekli tekrar ettiğini görüyorum. Tam kendime gelecek oluyorum ki; başka bir olay patlak veriyor ve kalbimdeki acı ile öylece kalakalıyorum. Düşüp düşüp umuduma sarılarak yeniden kalkıyorum.

Sonra kızıma bakıyorum, gelip siliyor kalbimdeki hüznü küçücük parmağıyla. Onunla birlikte gülümserken düşünüyorum; ne güzel olurdu bir "tatlı dünya" düğmesi olsa yaşadığımız mavi kürenin yanağında da.