Gerçek sevgi sade ve esnektir

Geçtiğimiz hafta bütün dünyada bir tüketim vesilesine dönüşen “Sevgililer Günü” furyası yaşandı. Aslında daha çok birbirine aşık, romantik bir çifti kastederek “kutlanan” bugün, son zamanlarda çift olmayan insanları da düşünüp kapsamı genişletilerek “seven ve sevilen” herkesi içerecek şekilde ifade edilmeye başlandı. Ben de yeri gelmişken mutlaka bu konuda bir değerlendirme yapmak ama bu kez gerçek ve süresiz sevginin iki önemli özelliğine değinmek istedim: Esneklik ve sadelik...

Esneklik biraz daha derin konu olduğu için önce sadelikten başlayalım... Sevgililer Günü furyasında da gördüğümüz gibi son yıllarda giderek daha yoğun bir biçimde, hediyeler satın almak veya dışarıda yemek/seyahat organizasyonları yapmak sevginin ifade edilme şekli olarak gösteriliyor. Bu kampanyalar, tabi ki içinde yaşadığımız çağda global ekonomik düzenin sürekliliğini sağlamak üzere kurnazca düşünülmüş propagandalardan başka bir şey değil... Kurnazca diyorum, çünkü bu tuzaklara düşmemek çok zor. Zira her insanın içinde doğuştan var olan ihtiyaçlar/güdüler düşünülerek hazırlanan kampanyalardan bahsediyoruz. Hepimiz doğuştan itibaren sevilmek, ilgilenilmek, ihtiyaçlarımızın anlaşılması ve karşılanması gibi beklentilere sahibiz. Buraya kadar her şey doğal ve normal... Ancak bu ihtiyaçlar en sade, doğal halinden koparılıp bol bol süslenerek “çok daha iyi, kaliteli, konforlu, estetik, vs.” niteliklerle özünden uzaklaştırıldığında, işin gerçek olmayan ve tuzak bölümü başlıyor. Sevgi lüks, pahalı hediyeler olmadan da anlaşılabilecek ve gösterilebilecek bir duygudur. Bunu hissedebilmek ve gösterebilmek için tek yapmanız gereken, korkmadan kalbinizi açmanız ve en savunmasız halinizle karşınızdakine yaklaşabilmeniz gerekir. Hediyeler ve organizyonlar bir yana, en başta olduğunuz gibi olamıyorsanız; kendinizi daha güçlü, varlıklı, zeki, eğlenceli, romantik, vs. göstermeye çalışıyorsanız bile tuzağa düşmüşsünüz demektir. Hissettiğiniz şey sevgi değil, duygusal bir açlıktır ve sağlıksız besinlerle doymaya çalışıyorsunuzdur. Gerçek sevgi son derece sade ve şeffaftır ancak bu saflığına ve narinliğine rağmen elmas kadar sağlamdır.

Gelelim, daha derin anlamı olan esneklik özelliğine... Bu özelliği en iyi anlatan benzetme “hava” olabilir sanırım. Hayatta kalmamızı sağlayan oksijen gibi, gözle görülmeyen ancak bir sevgi ilişkisi için hayati olan bir özelliktir esneklik... Aynı hava gibi her yere sığabilir ama içeriği değişmez. Yoğunluğu ve basıncı arttığında ise son derece rahatsız edici olabilir hatta zarar verebilir. Dolayısıyla gerçek sevgide, şekillendirme amacı yoktur, sadece kendi halinde bir akış vardır. İki insanın havası (duyguları/davranışları, benliği) uyum içinde akamıyorsa ve esneklikle birbirlerine alan tanıyamıyorsa o zaman ortamda elektrik yükü artar ve şimşekler çakmaya başlar. İnsanlar için gerçek uyum, (ruh eşi mitinde söylendiği gibi) doğuştan sahip olunan bir özellik değildir; gözlem yaparak, özen göstererek ve karşılıklı özveride bulunularak elde edilen bir sonuçtur. Özgürlük ve ferahlık hissettiren bir hava akımı gibi, esneklik becerisi de bir sevgi ilişkinin kanındaki oksijen miktarıdır. Söz konusu temiz hava (esneklik) seviyesine erişebilmek için gereken önşartlar da saygılı ve sabırlı olabilme, empati yapabilme ve yargılamadan olduğu gibi kabul edebilme becerisidir.

Bütün bu tanımlar göz önüne alındığında, gerçek sevginin öyle birkaç pahalı hediye ve yemekli seyahatli kutlamayla uzaktan yakından alakası olmadığı anlaşılabilir. Bahsedilen derinlik, epey ruhsal olgunluk gerektirir ve insanca özelliklerimiz düşünüldüğünde kolayca ulaşılabilecek bir seviye değildir. Sevgiye dair her tür kutlamada, bu derinliği düşünerek kendinize hedefler belirleyebilirsiniz. Sevginin göz dolduran maddi göstergelerden ziyade, daha anlamlı ve zamansız niteliklerle vücut bulduğunu bilirseniz hem kendi duygularınızı hem de karşınızdaki insanın duygularını daha gerçekçi bir gözle değerlendirebilirsiniz.

Sevgiyle kalın...