Giriş: 03 Mart 2016 Perşembe

Eşimin başkasından çocuğu olacak...

“Yeşim Hanım, 14 senelik evli, iki çocuk annesiyim. Yirmi yaşında evlendim, yaşım otuzdört oldu. Bir süredir eşimin beni aldattığını biliyordum. Bunun kavgalarını çok yaptık. Her sefer sözler verdi , değişen bir şey daha oldu, eşimin beraber olduğu kadının hamile olduğunu öğrendim. Neyi eksik yaptım bilmiyorum. Güzel, becerikli bir kadın olduğumu biliyorum. Bu yaşadıklarım bunların o kadar önemli olmadığını gösterdi. Eşimi terk edip gitmek istiyorum ama gidecek gücüm yok, evimi ve eşimi seviyorum. Eşimin ailesi de durumdan haberdar. Bana destek oluyorlar, bunu fazlasıyla hissettiriyorlar. Belki de oğullarının yaptıklarından biraz mahçuplar. Annem ve babam evin senin evin, istediğin zaman gel diyorlar ama gidemiyorum. Belki de gidememem, istemediğim içindir. Eşimle aramız kötü, ona yaklaşamıyorum, yaklaşmasına da izin vermiyorum. Elimde değil, ona baktıkça hınçlanıyorum, kızıyorum, söyleniyorum, kapıyı çarpıp çıkıyor. Ne düşüneceğimi, ne yapacağımı bilmiyorum. Eşimin bir başka kadından çocuğu olacağını bilmek, bunu kabullenmek çok zor. Bu durumu aşabilecek güçte bir kadın değilim.”

Yeşim Tijen’in cevabı:

Evliliklerde her şey güllük gülistanlık sanıyorken siz, birden hava bozar, fırtına çıkar. Kimi fırtınalar savuşturulabilir. Tekne güçlüdür, kaptan güçlüdür, fırtına atlatılır. Kimi fırtınalar da ise tekne güçlü olsa da kaptan acemidir. İşte böyle durumda her şeyle karşılaşabilirsiniz. Tekne alabora olup batabilir de. O zaman içindekilere de olanlar olur ne yazık ki. Galiba bütün mesele insanın ne yapacağından, ne istediğinden haberdar olmasında. Ne istediğini, ne yapacağını bilmeyen insanlarla beraberseniz, her şeyi yaşamaya da açıksınızdır. Ve ne istendiği bilinmeyince, elindekilerin de kıymetini bilmez insan.

Akıl böyle kıymet bilmez işleyip durunca yalnız kendilerinin değil, eşlerinin hatta çocuklarının da hayatını altüst ederler. Sonra da sanki ne oldu, ne yaptım ki dercesine her şeyin düzelmesini beklerler. Sürekli gündeme getirmenizden rahatsız da olup, birde ‘’temcit pilavi gibi pişirip pişirip önüme koyma’’ bile diyebilirler. Kendilerine yapılsa alimallah neler yaparlar. Kadınların konuşması bile çok gelir bu kişilere ama tekne bir kere alabora olunca her şey yerli yerinde olabilir mi? Olamaz, yaşanılan o fırtına unutulmaz. Hafızalarda korku ve güvensizlik mıh gibi çakılır kalır. Kadın olarak aldatılmayı hazmedebiliyor insan, türlü bahanelerle kendini kandırıp veya ikna edilip. Ama ortada bir de bebek söz konusu olunca hazmetmesi adeta imkansızlaşır. Kronik bir mide rahatsızlığı gibi mide almaz, akıl almaz böylesi ağır olayları. Bu durumu çoğu kadın aşamaz, aşmış gibi oynar. Yaşadığını kendi bilir.

Ülkemizde kadının sosyal durumundan ötürü mutluluk oyununu oynayan kadınlar oldukça fazladır. Acaba şartları uygun olsa kaç kadın mutluluk oyununu oynar? Siz sevgili okurum, bu oyunu oynamayacak kadar gençsiniz. Otuzdört yaş çok çok genç bir yaş. Hala kendiniz için yapabileceğiniz çok fazla şey var. Bilmem farkında mısınız? Ömür boyu bu ihanetin dikeni gibi yaşamınızda olacak bir çocuğu hayatınıza istemeseniz dahi, dahil etmek zorunda kalıp bunun acısını sıkıntısını yaşamak zorunda kalmamalısınız. Bütün bu yaşananların günahı, o çocuğun olmasa da hissedeceğiniz bu olmayacak mı? Bu olayı hazmetmeye çalışırken, yaptığınız kavgalarda, kapıyı çarpıp çıktığında gittiği yerin sevgilisi olduğunu biliyorsunuz değil mi? Kadın o çocuğu bu beraberliği garantilemek için yapmıştır. Yani bel altı vurmuştur bir yerde eşinize, eşiniz hak etmiş de olsa. Böyle her şekilde sizinle savaşacak bir kadınla karşı karşıyasınız. Size bitti demesiyle bitmiş olamaz, ortada çocuk var. Sizin yapacağınız bir süreliğine uzaklaşıp, düşünüp, karar vermek. Bu acıyla demlenmeyi bırakıp, artık bir karara varmalısınız. Ya bu sorunları boğazınızı yırta yırta yutacaksınız, mideniz almasa istifra ede ede hazmedeceksiniz. Bu tercihi yapabilecek olan sizsiniz. Bana sorarsanız çok gençsiniz çok şeyleri aşabilirsiniz kuracağınız yeni bir hayatla.

Güvendiğiniz biriyle dertleşin, gerekirse psikolojik yardım almaktan çekinmeyin ama dallandırıp budaklandırmayın konuyu. Siz orta da tuttukça daha çok bedbaht olursunuz. Siz susarsanız, kimse konuşamaz. İnsan her şeyi başına gelince istemese de yaşamak zorunda kalıyor. Aşmak zorunda kalıyor. Öyle güçlü bir varlık. Sizinde bir şekilde aşacağınızdan eminim. Mühim olan sizi mutlu edecek şekilde aşmanız. Buna da karar verecek olan sizsiniz. Kendinizi küçümsemeyin yeter... Sevgiler…