Hayat bayram olsa!

“Bir insan aynı anda solcu ve gerizekalı olamaz!”

Nerede okuduğumu, kimin yazdığını şu anda hatırlayamadığım bir yazıda geçiyordu bu cümle. Uzun bir eleştiri yazısıydı. Son günlerde İstanbul’a dair moda olan; “CHP’ye oy vereceğim, gerçi şuncacık bile sevmiyorum, gönlüm HDP’den yana. Yine de belli olmaz, mührü basarken kararımı değiştirebilirim” cümlesini kuranlara hitaben yazılmış bir yazıydı.

CHP’ye oy vermeyecek olanlara gerizekalı demek hoş değil, hatta fazlasıyla itici! Sırf bu söylemden dolayı yüzlercesi CHP için kullanmayacak oyunu. Üstelik bir de HDP’nin birleşelim çağrısına “Olmaz” demesiyle CHP kendini oyunun dışına itmiş oldu.

Çevremde böyle düşünen pek çok dostum var. Biri şöyle diyor mesela: “CHP’ye oy vermiyorsam, bu tamamen CHP yüzündendir. HDP’ye gidecek oylardan daha çok, MHP’nin tavrı belirleyecek İstanbul’u. Belki Sarıgül’ün yerine başkası aday olsaydı, CHP’ye oy verirdim.”

Öte yandan çok sevdiğim bir başka dostum Diyarbakır’daydı Nevruz’da. O da manidar bir cümle kurdu: “Buradaki taban Sırrı Süreyya’nın seçilemeyeceğini zaten bildiklerini söyledi, iyi mi...”

Ha, bir de şu ‘ama’lar var.

“AKP’nin gitmesini istiyorum ama CHP’nin de zihniyeti aynı” söylemi benim favorim mesela... Yapma arkadaşım, AKP’nin zihniyeti kıyas kabul etmez yahu! CHP; bu derece kıvrak, bu derece aptala çeviren, bu derece şaşkına döndüren bir sistematiğe sahip olsaydı... Neyse...

“Ama CHP’yi sevmiyorum...”

“Ama Sarıgül’den tiksiniyorum...”

“Ama HDP’nin projeleri var!”

Ama... Ama... Ama...

Sanki zorlu bir havuz problemiymiş gibi...

Oysa 2+2’nin 4 ettiğini bulmaktan bile daha basit cevabı olan bir soru duruyor ortada: AKP kalsın mı, gitsin mi?

Romantikleşmeye, bunu bir gönül meselesi haline getirmeye gerek var mı?

Hem boşuna mı gaza boğulduk onca ay!

Boşuna mı gözü çıktı, sakat kaldı insanlar!

Yahu boşuna mı öldü o fidanlar!

Soru basit:

Tayyip gitsin mi, kalsın mı? Rant devam etsin mi, etmesin mi?

Cevabın ne, sen onu söyle!

***

Öte yandan...

Şu sol tandanslı partiler bir araya gelip, şu insanları bir çatı altında toplamayı başarabilselerdi, bugün elimizde abaküs oturup hesap yapmayacaktık, o da ayrı... Yoksa kolay öyle mikrofon karşısına geçip “Bütün dünya buna inansa, bir inansa, hayat bayram olsa!” diye şarkılar söylemek...

***

Bu, seçimden önceki son yazı... Haftaya ne olacak göreceğiz. Yukarıdaki sorunun yanıtı ve bu yanıta kimin oylarıyla destek olduğu seçimden sonra kabak gibi çıkacak ortaya. Umarım pazar günü herkes aklıselim davranır. Umarım mutlu günler yakındır.