Kadın, hangi kadını sevmez?

Bizim cinsimiz biraz kıldır. Hani erkekler öyle değil; arkadaş olmaya daha yatkın, dostum demeye daha yakın, birbirini anlamaya doğuştan programlılar. Ama biz değiliz. Biz, birbirimize genellikle gıcık oluruz. Ama bazılarına topluca gıcık oluruz. Peki hangilerine?

Cicikuş: Bana deseler ki kimin saçından tutup duvarlara sürtmek istersin? Aha bu cicikuşları derim. Cicikuş nedir, ne yapar? Bunlar ortamın en tazecik, en masum, en iyi niyetli, en saf, en yardımcı, en biriciğidir. Sen insansın, o bir melek. O bir kanatsız. Güzeller güzeli, bebekler bebeği… Bir şeyden nefret et, bir şeyi sevme, biraz kin duy, bi’ kavga et değil mi? Yok! Tokatlasak insana dönerler mi dersiniz? Amaan dönmezlerse de sinirimizi alırız ne olacak!

Herkes bana baksın: Bana deseler ki öbürünü dövmen yetmedi, biraz uçan tekme at, kimi seçersin? Hemen “en çok dikkat çekmeye çalışanı getirin” derim. Bunu nerde ne yaparken yakalarız: Bağıra bağıra bir şey anlatırken, bağıra bağıra gülerken, çığlık ata ata sarılırken, her ne yapıyorsa, “bu kim ya” diye kendine baktırırken. Bunlar için dünyanın en ilginç insanı kendileridir. Mutlaka ama mutlaka ondan haberdar olmanız, ona bakmanız, onunla ilgilenmeniz ve ona bayılmanız gerekir. Ol-du!

Saftirik: Bir de şöyle sorsunlar: “yanında herkes olsun ama kim mümkünse olmasın?” saftirikler tabii ki! Ne dedikodu yapar, ne işbirliği yapar, ne seni zor durumdan kurtarır, ne ilginç bir şey paylaşır, ne de rica ettiğin bir şeyi becerir… Bundan ne dost olur ne düşman. Aman uzak olsun.

“-miş gibi”: Özgüven çok önemli. Komplekssiz olmak çok önemli. Hepimizin kompleksi var, en aza indirmek ve orada sabit tutmak lazım. İlk kadehte sarhoş olan, tam bir rakı kadınıy-mış gibi, her şeyi çakma olan insan çok zengin-miş gibi, yüzünde bir ton estetik insan, hepsi doğal-mış gibi yapmayıversin. Herkes Nişantaşı’nda oturmak zorunda değil. Herkes çok zengin olmak, en pahalı çantalara sahip olmak zorunda değil, doğal güzel olmak zorunda hiç değil. Herkes olduğu rengi korumak zorunda. Her şeyini yalan yanlış yansıtacaksa biraz oturup kendine gelmek zorunda. Zaten bu durumda kimse yürüyen bir “yalan” ile takılmak istemez.

Herkes O’na aşık: Bunlardan artık baydık! Tamam sen en güzelsin, en seksisin, en doğrusun, herkes sana aşık. Benim babam bile sana aşık. Sen varken bizim kadınlık neyimize, gel öğret bize, sen bilirsin, sen en iyisin, bak herkes yine sana yazıyor, bir rahat bırakmadılar seni. Bye!