Ben bir kahve bağımlısıyım!
Merhaba, ben Sema Özpekmezci Sumeli. 40 yaşıma 3 ay var ve ben bir kahve bağımlısıyım!
Bunu Amerikan filmlerindeki 'Adsız Alkolik' toplantılarında kalkıp kendini tanıtan bireyler gibi söyledim, siz de o edayla duyun, olur mu? Çünkü ben cidden bağımlıymışım arkadaş...
Geçen haftaki yazımda anlattığım gibi, Pazartesi günü Eliminasyon Diyetine başladım. Umduğumdan ve sandığımdan çok daha iyi gidiyor. Geçen sefer çok zorlanmıştım. Sanırım bu sefer ruhen daha hazır olduğum için (2 aydır kendimi hazırlıyorum, şşşş belli etmeyen kadın emojisi) çok kolay geçiyor ama kahve yok mu o kahve... Ahhh ahhh nasıl vurdu beni size anlatamam.
Pazartesi sabahı harika motive bir biçimde uyandım. Bir gün önceden sıktığım sebze suyum ile güne başladım. "Uuuu harikayım, motiveyim, kahve içemiyorsak sebze suyu içeriz" diye beylik laflarla Instagram’a post koydum falan.. Kahvaltı sonrası bana ufak ufak bir ağırlık gelmeye başladı. Ağırlık da değil de, olay tam olarak şu. Sanki akşam bir şişe şarap içmişim ve bildiğiniz akşamdan kalmayım gibi. Hadi dedim geçer, çık yürüyüş yap. Her zaman, her sıkıştığımda başvurduğum, kurtarıcım yürüyüş... Hava da harikaydı. Çıktım ama ı ıh, o da düzeltmedi beni. Ders çalışmam lazım, işim var, yazı yazmam lazım ama hiçbir şeye konsantre olamıyorum. Tek istediğim şey, bir kahve içmek...
Böyle, böyle elim ayağım kalkmayarak akşamı yaptım ama bu sefer de akşam başıma bir ağrı yapıştı. Sanırım senelerdir böyle bir baş ağrısı yaşamamışım. Resmen kafam kazan... Ne yapsam geçmiyor ve o noktada anladım ki, ben bir kahve bağımlısıyım. Canım ne yemek istiyor, ne başka bir şey. Peynirsizlik bile böyle vurmadı beni. Kahvesizlik öyle yoğun ki, elimine ettiğim diğer her şeyin yoksunluğunun üstüne geçti ve diğer şeyler aklıma bile gelmiyor.
"Sema, uyu ve sabah uyandığında bu geçecek’’ dedim ve kendimi bir şekilde yatağa attım. Sabah aynı baş ağrısı ile uyandım. İnanılmaz bir şey. Sadece günde bir bardak içiyorum dediğim kahve bana bunu mu yapıyordu? "Hiçbir yiyecek vazgeçilmez değildir’’ diyen Sema’ya, kahve sağdan soldan yumruk atıyordu. Çay içebiliyor olsam, bu kadar vurucu olmayabilirdi ama kahve ve çay birleşince, kafein yoksunluğunun dibine vurdum.
Günler kahvesiz zor, hala zor. Beynim dönüyor gibi ama bu da benim ilk defa bir bağımlılık neymiş, yoksunluk neymiş bunu anlamama yol açtı. İlk iki günden sonrası daha kolay çünkü kendime hep şöyle dedim "En zor günü atlattın, bundan sonrası hep daha kolay olacak. Hiçbir gün ilk gün kadar kötü olmayacak’’ Umarım öyle de olur. Daha önce hamileyken 2 ay kahve içmemiştim, hiç de aramamıştım. Hatta kahve midemi bulandırıyordu. Sanırım ona güvenerek, kahvenin benim için sorun olacağını hiç düşünmemiştim ama bir kadının hamileyken bir kaplan gücüne sahip olduğunu unutmuşum.
Bu sliminasyonda da bunu tecrübe etmiş oldum. Yiyecekler konusunda çok rahatım. Haftalık program yaptım ve blogumda onu paylaştım. Yapmak isteyenlere menü örneği olsun dedim çünkü birçok kişi "Ne yiyeceğiz?" telaşına düşmüştü. O menü bana çok fazla geldi, yazdıklarımın hepsini yiyemedim ama ana çerçeve o menüdeki gibi oldu.
5 günde ne hissettim derseniz... Karnımdaki şişkinlik gitti ve her akşam beni yoklayan, çok rahatsız eden o gaz sorunu son iki gündür tamamen bitti. Bu elimine ettiklerimden biri bana dokunuyor, orası kesin. Onu da 3.hafta sonundaki geri tanıtma evresinde bulacağım.
Şimdi kahve yoksunluğum ve ben size harika bir hafta sonu diliyoruz. Artık kendisi (kahve yoksunluğum) benimle yaşayan bir birey gibi... Seni de yenicem kafein, bekle beni..
Herkese sağlıklı, mutlu ve şekersiz günler dilerim.
Sema Sumeli
YORUMLAR