Resmen uçuyorum!
Enerji patlaması yaşıyorum arkadaşlar... Eliminasyon diyetinin 2. haftasından size vereceğim ilk haber bu. Bugün 10. gün ve size üstümdeki rahatlamayı anlatamam. Bende bu kadar değişiklik oluyorsa, normal beslenen birinde olan değişiklikleri tahmin bile edemiyorum.
Neden "bende bu kadar oluyorsa" dedim? Çünkü benim beslenmemde zaten gluten, şeker, paketli ürünler yoktu. Vücudum sağlıklı beslenmeye alışkın. Böyle metabolizmalarda değişiklikler daha az oluyor. Hayatında bunlar olup da diyette bırakan kişilerde değişikliği tahmin bile edemiyorum.
İtiraf etmem gerekirse ilk 3-4 gün zordu. Kahvesizliğin verdiği baş ağrısı, ne yiyeceğini bulamamak sorun olmuştu ama sonra oturttum. Süt ürünleri ve yumurta olmaması kahvaltı işini ilk başta zorlasa da şimdi alıştım. Rengarenk çiğ sebzeler ve salatalar yiyorum. Zaten bu diyetteki en çok dikkat edilmesi gereken o. Gökkuşağının tüm renklerini beslenmeye sokmak ve her bir renkten fayda sağlamak. Şunu fark ettim ki açlık hissim de çok azaldı. Hücrelerin doyması denen şey bu olsa gerek.
Pazar akşamüstü arkadaşlarımız ile yemeğe çıktı. Önümde ne şaraplar içildi, ne pizzalar yendi. Ben ızgara levrek ve buharda brokolim ile pek mutluydum. Tabii ki pizzayı yesem daha mutlu olabilirdim, yalan yok ama şu anki şu hafiflik hissi, enerjik halim öyle güzel ki, bunu bozmayı hiç istemedim. Aynen devam!
Yumurtayı özlemedim...
Ben zaten 34 yaşıma kadar ağzıma yumurta sürmemiş bir insanım. Bebekken bile annem ağzıma yumurta verirmiş ve saatlerce onu tutar, yutmazmışım. İçinde yumurta var diye kek yememiş biriyim ben ama 34 yaşımda, bir gün, ani bir kararla öğürerek yumurta yemeye başladım. Sabahları yediğim ekmek, şekerimi çok düşürüyordu ve bütün gün elim ayağım titriyordu. İlk günlerde içimin kalkarak, bir ilaç gibi yediğim yumurtayı sonradan sevdim. Stockholm sendromu gibi resmen... Hatta bayağı bağlandım da. Çok çok bayılmasam da tava kekleriyle vs yeme yolunu bulmuştum. Beni o kadar çok tok tutuyordu ki, düşmanım sevgilim olmuştu.
6 sene sonra bu diyetle yumurtayı bırakınca ne oldu? Şekerim artık dengede olduğu için kahvaltıda sebzeli yeşil smoothieler ile, kocaman salatalar ile, yemişler ile de tok olabileceğimi anladım. Daha önce bunu denemeye bile cesaret edememiştim. Hipoglisemi krizi en büyük korkumdu. Yaşayan bilir.
Evet, yumurtasız kek, kurabiye vs yapmak çok zor. Bundan sonra da beslenmemde az miktarda olur ama her sabah 2 tane yemek zorunda olmadığımı anladım.
Peyniri çılgınca özledim...
Çok özledim çok. Buna yapılacak açıklama bile yok. Dün akşam kendimi internette kaju peyniri tarifleri araştırırken buldum ama yapmayacağım... 11 gün kaldı, beklerim..
Ne değişti...
Hep bahsettiğim, kontrol altına alamadığım gaz sorunum tamamen yok oldu. Sıfır ötesi sıfır...
Rosecea rahatsızlığımdan dolayı cildimde hep döküntüler olur. Kremi çene çevreme boca ederdim ki, o pul pul görüntü gitsin diye. Şu anda hiç kalmadı. Krem bile sürmeme gerek yok. İşte en çok şaşırdığım bu oldu.
1.5 kilo verdim, karnım dümdüz oldu.
Ben zaten akşamları çok acıkan biri değilim ama şu anda doyma hissim maksimuma ulaştı. Resmen hücrelerimin doyduğunu ve daha fazla yemek istemediğini hissediyorum. Azıcık yiyorum ama taş gibi doyuyorum.
Enerjim baharın gelişinin de verdiği mutluluk ile tavan yaptı..
Haftaya geri tanıtımı anlatacağım ama ben sanki kahve ve peynir ekleyip daha uzun süre böyle gidermişim gibime geliyor. Allahım inşallah suçlu peynir değil de yumurtadır, dinimiz amin...
Eliminasyonumu uzaktan takip eden, cesaret edemeyen varsa bu diyete kesin başlasın derim. Nerede sıkışırsanız ben buradayım.. Yaşayacağınız his harika.
Herkese sağlıklı, mutlu ve şekersiz günler dilerim.
Sema Sumeli
YORUMLAR