Annelerin Günü

Geçen sene 10 yaşında olan kızımın ilk yardımsız hazırladığı sürpriz Anneler Günü kahvaltımı, yaptığı omleti, onun için ilk kırdığı yumurtayı, demlediği çayı, kahvaltılıkları tepsiyle yatağa getirmesini unutamam.

Küçük bir çiçek detayı bile vardı, planlamış hepsini önceden.

“İyi ki anneyim” dedirten bunun gibi pek çok ana bu bir sene boyunca yenileri eklendi. Bir de henüz 1 ayını yeni bitirmiş bebeğimle karşılıyorum bu Anneler Gününü.

Birçok annenin dünyanın en güzel duygusu olarak tanımladığı annelik, küçük küçük güzel birçok yaşantıyla beslenip büyüyor.

Duygu dünyasında kocaman bir yere yerleşiyor. Çoğu zaman yorucu olsa da vazgeçilmezliğini hep hissettiriyor.

Yaşadığı bir sürü farklı zorluklar olan annelerle bir araya geliyorum, onları dinliyorum.

Hepsi anneliklerini en önemli ve anlamlı rol görüyor ve ona sahip olmaktan asla pişmanlık duymuyorlar. Güzellikleriyle ve zorluklarıyla anneliği için birçok kadın emek veriyor.

Çocuğu için her gerekli bilgiyi en baştan öğreniyor, uyguluyor, ilk günden titizleniyor, bir sürü şeyi tekrar tekrar bıkmadan defalarca yapıyor, yıllarca karşılıksız çalışıp uğraşıyorlar.

Annelik belli kurallara tabii olmuyor. Her anne bilgiyi kendi çocuğu için en doğru oranla içgüdüleriyle harmanlıyor.

Çocuğu için en iyiyi annesi biliyor.

Bizden ipucu alıyor, önemli altı çizili noktaları öğreniyor, seçenekleri duyuyorlar. En zor iş olan karar verip uygulamak anneye kalıyor.

Anneliği enerji, hoşgörü, sağduyu, cesaret ve sabır ile besleyip büyüten tüm annelerin Anneler Günlerini bebeklerini kucaklarına aldıkları günün güzelliği ile geçirmelerini diliyor, hepimizin gününü kutluyorum…