Eski eşime nasıl davranmalıyım?
Sevgili Yeşim Hanım,
Ben eşimden ayrılalı resmi olarak 1 yıl oluyor ama manevi anlamda evleri vs. 4 yıl önce ayırmıştık. Şimdi eşim bir kadınla birlikte karşı apartmanımda yaşıyor, üstelik çocuklarım da artık bu kadından haberdar, kadının yanında bana kötü davranıyor ama kadın yokken normal davranıyor. Çocuklarım için ona kötü davranmak istemiyorum ama kadının yanında da bana öyle davranınca kan beynime sıçrıyor ve o an ağzıma gelen tüm küfürleri saymak geliyor içimden. Bu arada çocuklarımın ikisi de erkek, sizce ben nasıl davranmalıyım? Lütfen bana yardım edin.
Yeşim Tijen'in Cevabı;
Geçecek biliyorum bu halim,
Az biraz zaman gerek,
Acıların dinmesi için.
Şimdi azgın bir yara içimdeki
Üzerine sürecek bir merhem de yok.
Kendi kendine kanasın,
Azsın iyicene dağlansın.
Bir gün bir de bakmışım ki kabuk tutmuş
Sonra kabuğu da düşmüş,
Yıllar sonraya izi ya kalır ya kalmaz.
Böyle anlattım şiirimde, yazınızı okuyunca ayrılığın size yaşattıklarını. Ne kadar istesek de bir şeyler mani oluyor. Bir yastıkta diye başlanan evlilikler herkes kendi yastığını alıp gidince bitiyor. Her ne nedenle biterse bitsin yürümüyorsa -ki çiftler mutlaka çabalamışlardır- bitmeli diye düşünüyorum. Bir azap halini almadan. Yaşam, inanın sonrasında da devam ediyor. Bunu görebilmek için de biraz sabır ve gayret gerekiyor. Yaşanmış bir sevgi ve alışkanlıklar var tabi; ama zaman her şeyin üstesinden geliyor.
Siz şimdi belki de karamsar bir şekilde bakıyorsunuz geleceğe. Hayır hayır, hiç korkmayın. Pozitif düşünce gücü, bu öyle bir güç ki insanı tüm olumsuzluklardan kurtarıyor. Bir hayalin değil, bir umudun peşine takılıyorsunuz. Her şeyin ardında bir güzellik aramak bu; bizim için kötü gibi gözüken bir olaydan bile bir güzelliğin çıkacağını bilmek. Bu ayrılıkla Allah'ım size bir kapı araladı ve siz ürküyorsunuz aralanan bu kapıdan girmeye. Cesaretinizi toplayın, elinizi kapının tokmağına götürün ve açın o kapıyı. Hayatın size yeni ve güzel sürprizleri olduğunu düşünün. Çünkü gerçekten her şerde bir hayır vardır.
Yaşamı anladığımız anmış ayakta durabilmek, şimdi sizin için geldi o vakit. Çocuklarınızın da bu olumsuzluklardan etkilenmemesi için kendinizi bir an önce toparlamanız gerekiyor. Her ne nedenle ayrılmış olursanız olun sizin gerçekten önemli ve özel olduğunuzu unutmayın. Allah hiç kimseyi boşa yaratmamış, ona bir takım özellikler, meziyetler katmış. Bunları kendinizde keşfedin ve bu meziyetlerinizin üzerine gidin. Her şeyin çözümü sizde çünkü.
İki erkek çocuğu annesisiniz. Tabi ki büyük bir sorumluluk ama aynı zamanda yaşama gücünüz. Onları yeniden mutlu görebilmenin yolu da sizden geçiyor, sizin duruşunuzdan, hayata bakışınızdan.
Eşinizden ayrıldınız. Onunla tabi ki çocuklardan dolayı zaman zaman bir araya gelecek ve konuşacaksınız. Ama onu aynı zamanda kaldığı yerde bırakmalısınız. O, sizin için bir dost ve çocuklarınızın babası. Onu bir kenara bırakıp siz hayatınızdaki yolunuza onu sadece bir dost görerek devam edeceksiniz. Eşinizin size bu kadar yakın bir evde oturması tabi ki hoş olmamış. Bu süreçte sürekli karşı karşıya gelmek zor. Hele beraber olduğu kadınla sizin hayatınızda zaman zaman olması. Bu sizin için de çocuklar için de çok erken; ama burada ona dur diyecek olan da yine sizsiniz. Kadınlayken size kötü konuşması, kadına gösteriş yapması demek oluyor. ''Bak ilgilenmiyorum.'' u gösteriyor kendince. Fırsat vermeyin. Bir duruşunuz olsun hayatta. Çocuklarınızın yanında böyle agresif anların yaşanmasına izin vermemek için tavrınızı koyun. Sorunları biriktirmeden eski eşinize belirtin ki bunlar sizde bir volkan oluşturmasın.
Güçlü kadınlar gülümsemelerinin ardına sakladıkları yenilgileri ders alınacaklar rafına koyarlarmış. Siz de yaşadıklarınızdan edindiğiniz tecrübelerle kalkın ayağa olur mu? Hadi, söz verin bana. Önce kendinize sonra hayata gülümseyin. Çocuklarınızın elinden tutun, yürüyün ve kapının tokmağına dokunup o kapıyı açın, yeni ve daha güçlü bir ruhla. Sevgiler...
YORUMLAR