İlgilendiği insanlara bunu belli edemeyen okuyucumuz Yeşim'e danışıyor...

Yeşim Hanım merhaba…

İlgilendiğim ve hoşlandığım insanlara bunu bir türlü açamıyorum. Kısacası yüz yüze ilişkilerde çok başarılı değilim. Oysaki hem sempatiğim hem de ağzım iyi laf yapar. Ama iş karşı cinse ilgiyi belli etmeye gelince maalesef istediğim ben olamıyorum. Bunu nasıl aşabilirim?

Sevgiler…

***

Yeşim Tijen'in Cevabı:

Sorunuzu okuyunca hepimizin bir zamanlar yaşadığı bir duygu geldi aklıma: Özgüven eksikliği. Bir tek siz değilsiniz bunu yaşayan biliyor musunuz? Bu yüzden rahatlayın, insanlar bir dönem bu duyguları yaşarlar ve kendilerini keşfettiklerinde çok farklı bakarlar dünyaya. Bütün çözümün sadece sizde olduğunu bilin yeter. Bu konuyla ilgili yazımı iyice okuyup anlamaya çalışırsanız sonrası kendiliğinden gelecektir. Yalnız baştan söyleyeyim, uzun bir konu. Hazır mıyız, beraberce çözüme ulaşma yolunda uzun bir yazıyı okumaya?

Herkeste olması gereken bir duygu özgüven… Kimimizde var, kimimiz ise arayıp duruyor. Ah bir yakalasak! Sağımızda, solumuzda, içimizde aranıyoruz. Yok; ama var biliyoruz, bizim bulmamız gerekiyor. Saklandığı yerden çıkarsak gerisi kendiliğinden gelecek, bunun da farkındayız. Birçok konuda olduğu gibi bu konuda da bazen çocukluğumuz etken olabiliyor. O, kimimizin müzikli bir kutuda, kimimizin de kara kutuda sakladığı çocukluğumuz, anılarımız. Yaşamış olduğumuz bazı anları öylesine tıkıştırmışız ki bu kara kutuya açılmasın diye kilit vuranlarımız da var. Hiçbirimiz özgüvenle sarıp sarmalanıp doğmuyoruz. Bu duygu, bizde ailemiz, yakınlarımız, çevremiz tarafından bize karşı davranışlarıyla oluşuyor; ya da oluşamadan büyüyoruz. Büyükleri tarafından sevgi gören, gereksinim duyduğunda beklediği yakınlığı gören, fikirlerine değer verilen, hatalarıyla da kabul gören çocuk özgüvenli olarak büyüyor. Çekingenlikten uzak, hayır demesini bilen aktif ve özgür bir yaşam sürüyor. Bunun aksi durumda büyüyen çocuk, kendindeki özelliklerin henüz farkına varamamışsa bu özgüvene daha ulaşamadan kendinde olması gereken cesareti kırılıyor, pasifleşiyor; hayatı tedbirli, korkak, kendi kendine koyduğu baskıyla içe dönük bir şekilde yaşıyor.

Kimse Mükemmel Değildir

Özgüven eksikliğinde herhangi bir işi yapabilme yeteneğimiz olmadığını düşünür, cesaret edemeyiz. Bu duyguyu bizim dışımızdaki bazı olaylar da yükseltip düşürebilir. Bazı günler kendimizi daha bir motive bazı günler ise yetersiz hissederiz. Bu duygularla baş etmemiz için bilmemiz gereken ilk şey kimsenin mükemmel olmadığıdır. Belki bazı insanların sizin sahip olmadığınız becerileri vardır; ama unutmayın ki sizde de başka insanlarda olmayan beceriler var. Özgüveni artırmanın yolu yaşamdaki olumlu yanlarımızı, özelliklerimizi hatırlamaktır. Eğer daha aktif, kendinizden emin bir hayat yaşamak istiyorsanız kabuğunuzdan çıkmanız gerekiyor, çünkü özgüven sonradan da kazanılabiliyor. Bunun için fikirlerinizi daha sesli ifade edin, kendinize saklamayın, sorumluluklar edinin, hata yapmaktan korkmayın, başarısızlıklarınızdan ders alıp zaaflarınızla da eksikliklerinizle de barışık olun.

Biz kendimize inanmazsak kimden bize karşı olumlu duygular beslemesini bekleyebiliriz ki? Önce biz kendi duygularımızı önemsemeliyiz. Bize ait hiçbir şeye sırtımızı dönmeden yaşamalıyız; çünkü dönersek içimizde yaşarız her şeyi. Küçük bir cesaret daha büyük cesaretlerin gelmesini sağlayacaktır. Bu şansı kendimize vermeliyiz yoksa kendimizle barışık bir insan olamayız. İçimizde iç çatışmalar yaşar dururuz. Bu durumda da silik, mutsuz bir hayatı seçmiş olmaz mıyız? Bunu kimse haketmez ki. Başkalarının ne düşüneceğine takılıp, endişe duyup kendimizi kısıtlarsak hem biz olmaktan çıkarız hem de başkalarının üzerimizdeki hakimiyetine teslim ederiz kendimizi.

İşte bütün bunlardan dolayı doğru ya da yanlış kendimizi ifade etmeliyiz. Karşımızdaki ne der, reddedilir miyim, benden hoşlanır mı kaygısıyla susarsak hem kendimize hem karşımızdakine haksızlık etmiş oluruz. Aslında biliyor musunuz, sözlerinizden önce gözleriniz anlatmaya başlar kendinizi. O gözler, sizin korkaklığınızı, yüreğinizdeki gücü, sevginizi, ilginizi her şeyi anlatırlar karşınızdakine. Onun için kendimize güvenmeliyiz. Bu güvenimiz tüm vücudumuza ve onun diline yansısın. Sempatik ve ağzı laf yapan biri karşısındakine ilgisini rahatlıkla söyleyebilmeli. Söylemek, söyleyememekten daha kötü olmayacağına ve ilk adımın toplumumuzda erkekten beklendiğini de bildiğimize göre yapabilirsiniz ve hatta yapmalısınız.

Kartal ve Tavuk

Son olarak size özgüvenle ilgili küçük bir de hikaye paylaşmak istiyorum. Bir çiftçi, yerde bulduğu kartal yumurtasını, tavuk yumurtası sanarak çiftliğine götürmüş. Kuluçkaya yatan tavuğun altına koymuş. Tavuk, kartal yumurtasını da kendi yumurtası sanarak kuluçka döneminde koruyucu kanatları altında tutmuş. Civcivler ve kartal yavrusu yumurtadan çıkmış. Kartal yavrusu, tavukların ve civcivlerin davranışlarını taklit ederek kanat çırpmış, eşinmiş, darı tanelerini ve solucanları yemiş. Kendisinin bir tavuk olmadığını düşünmek aklına bile gelmemiş. Bir gün küçük kartal gökyüzünde uçan kocaman bir kuş görmüş. Bu olağanüstü yaratığa hayranlıkla bakmış. En yakınındaki tavuğa bu kuşun ne olduğunu sormuş. Ona "kartal" derler yanıtını almış. "Ben de kartal olmak istiyorum." demiş küçük kartal. "Saçmalama" demiş tavuk."Haddini bil. Sen asla kartal olamazsın. Sen bir tavuksun. Bunu kabul et." Küçük kartal boynunu eğerek, toprağı eşelemiş."Galiba haklısın" demiş. Küçük kartal yaşamı boyunca tavukların arasında yaşamış. Asla potansiyelini bilemeden. Asla gökyüzünde özgürce dolaşabileceğini bilemeden. Beş on santimetre yükseğe kadar kanat çırpıp daha fazlasını yapabileceğini, gökyüzüne ulaşabileceğini bilemeden. Asla tavuklardan farklı şeylerle beslenebileceğini bilemeden. Çünkü kartal olmanın imkansız olduğuna inanmış. Ve bir tavuk olarak ölmüş.

***

Çözemediğiniz sorunlarınızı yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun. Yeşim Tijen'le Hayat Bilgisi her zaman sizin yanınızda...

İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres: yesimilehayatbilgisi@gmail.com

Twitter: @yesimtijen