İşin içinden çıkamıyorum...

“Merhaba Yeşim Hanım. Öncelikle belirtmeliyim ki, bu tür şeyler yapan biri değilim, hatta çevremdeki insanlar çoğu konuda bana danışırlar ancak bir karmaşanın içinde hissettim kendimi ve kendime çözüm üretemiyorum. İnternette bir anda isminizle karşılaştım ve denemek istedim.

2 aylık bir ilişki yaşadım ama tam anlamıyla da ilişki denemez, gönül birlikteliğiydi ancak bana karşı hissettiklerini ayrıldığımızda söyleyiverdi. Uzak şehirlerde yaşadığımız için bu 2 aylık süreçte sadece yüz yüze 4 gün geçirebildik. Gönüllerimiz birbirimizi istiyordu ama akıllarımız bize biraz oyunlar oynuyordu, ki 2 aylık süreç sonunda beni sevdiğini ancak farklı yaşayışlarımız olduğunu, ayrılmamız gerektiğini söyledi, benim kıskançlığım da bu duruma etken oldu tabi, hatamı da kabullenmeliyim sonuçta.

Ayrıldıktan sonra biraz ısrarcı oldum tekrar bir şans vermesi konusunda, düşüneceğini söyledi ama ben bir his göremiyordum artık onda. Son kez konuştuktan sonra onu unutabilmek için sessiz kalmam gerektiğini söyleyerekten bir daha konuşmamayı tercih ettim ama ikimiz de dediğim gibi sevdiğimizi söyleyerek ayrıldık. Son konuşmamızın üzerinden 12 gün geçtikten sonra Whatsapp durumunda olumsuz bir şey gördüm ve meraktan dayanamadım ne olduğunu sordum ve sahur vakti telefonum çaldı arayan oydu, ağlıyordu, içim burkulmuştu, üzülmüştüm, babasının yoğun bakıma alındığını söyledi ve 1 gün sonrasında da aradığımda babası vefat etmişti, konuşacak durumda değildi. Çok üzüldüm ne yapmam gerekir diye düşünüp duruyorum ve 1 hafta geçti babasının ölümünden sonra çok aramamaya çalışıyorum sadece mesajlar yazıyorum cevap verecek halde olduğu zaman cevap veriyor. Benim aklıma takılan esasen şu, yanına gitmeli miydim acaba? Bu soru benim akımı çok kurcalıyor. Babasının öldüğü gün apar topar otobüs bileti aldım ancak çok kötü durumda olduğunu düşünerek ve sıcağı sıcağına yoğunluk olacağından vazgeçtim, biletler de boşa gitti zaten, aradım arkadaşı açtı, konuşamayacak durumda olduğunu söyledi. Sonrasında gitsem mi, gitmesem mi arasında çok düşünmeye başladım ve bu durum beni çok yordu açıkçası. Ailem gitmemden yana değil, 12-13 saatlik bir yol ve evini tam olarak da bilemiyorum. Şunu da belirtmek isterim, aramızda yeniden bir şeyler olsun diye bu bir fırsat düşüncesinde asla değilim, aramızda bir şey olamayacağından neredeyse artık eminim, ancak içim rahat etmediği için gidip görmek istiyorum bir yandan, bir yandan da gidip onu o halde görsem ne yapacağım nasıl dayanacağım diyorum kendime. Yakın arkadaşlarına Facebook üzerinden mesaj attım, beni tanımıyorlardı bir arkadaşı olduğumu söyledim ve yalnız bırakmamalarını rica ettim.

Kurduğum cümleler karmaşık olmuş olabilir bunun için kusura bakmayın. Umarım anlatabilmişimdir karmaşamı, sizce ne yapmalıyım? Vakit ayırıp cevaplayabilirseniz sevinirim. İyi çalışmalar dilerim.”

Rumuz: Uzak

Yeşim Tijen’in cevabı:

İnsan bazen içinden geldiği gibi davranmak istese de bir şeyler dürter onu. Bir bakar ki o heyecanla, istekle verdiği karardan eser yok, kurcalaya kurcalaya düşünceleri uzaklaşır kararından. Oysa en doğrusu o içgüdüsel dürtülerle verdiği karardır. Bunu da iş işten geçtikten sonra anlar ama tren kaçmıştır. Bu tabir burada en doğru cümle olacak sanırım. Evet sevgili okurum, gitsem mi, doğru olur mu derken gidemediniz demek. Oysa gitmeliydiniz. Bu ilişki adına büyük bir adım da atmış olurdunuz bu gidişle. İnsanın bir şeyler söylemek isteyip de söyleyemediği durumlarda, bizleri en güzel şekilde ifade eden davranışlarımız olur. Söyleyeceğiniz en güzel söz bile sergilediğiniz davranışın karşısında kifayetsiz kalabilir. Siz de böyle bir durumla karşılaşmışsınız. Sizi en güzel şekilde ifade edecek bir hareketi yapmaktan birtakım çekincelerle alıkoymuşsunuz kendinizi. Tereddüt etmeyip binseydiniz otobüse ve gitseydiniz yanına belki sadece bir başsağlığı dileyecek kadar bir arada olurdunuz ama orda ben yanındayım, seninleyim, sen benim için değerlisin mesajlarını varlığınızla verirdiniz ona. O acılı ruh halinde sizi orda, etrafında görmek onun bu ilişkiye, dolayısıyla size karşı bakışını çok fazla değiştirirdi diye düşünüyorum ve siz onca yolu dönerken gerisin geriye bir iç huzuru yaşardınız dönüş yolu boyunca. O 13 saatlik yol o kadar da uzun gelmezdi ona gitmiş olmanın verdiği hazla. Bu arada hakkınızı da yemek istemem, belki gitmemişsiniz ama uzaktan da olsa onu düşünmüş, çabalar göstermişsiniz. Bunu da yabana atamayız.

İnsanlar birbirlerine sevgi duyup, birlikte olmayacağını hissedebilirler. Bu sevgiyi yaşayamayacak olsanız bile, ne kadar güzel bir şey geride güzel izler bırakmak, saygıyla, bir iç çekişle hatırlanmak, bu benim çok önemsediğim bir konudur, güzel izler bırakmak. Keşke bütün insanlar bu duyarlılıkla hareket edebilseler, bu kadar yaralı ruhla yaşamak zorunda kalmazdı kadını, erkeği. Mesafe çok uzak, size katılıyorum. Eskiye nazaran daha kolay olsa da iletişim imkanları, günümüzde aşkların daha kolay mesafelere yenildiği de bir gerçek. Bu çağın götürüsü de bu, sevgileri çok çabuk un ufak edebiliyor. Yanınızda isteyeceksiniz, ona ihtiyaç duyduğunuz zamanlar olacak, dirayetli durabilecek misiniz o da, siz de? Diğer insanların sizlere olan ilgileri karşısında güçlü bir bağ çok kolay oluşmuyor ne yazık ki günümüzde. Yaşam tarzlarınızın farklılığından dem vurmuşsunuz birbirinize, hepsi ayrı ayrı engel teşkil ederken önünüzde, bu sevgiye sahip çıkıp arkasında durabilecek misiniz her ikinizde? İşte bunların cevabını kendi kendinize vermelisiniz. Bu cevap olumluysa bu genç kız sizinle görüşmeye devam edecektir. Yaşadığı acıya kayıtsız kalmadığınızı, arkadaşlarınıza ulaştığınızı biliyordur muhakkak. Şimdi gitmeniz o anki kadar anlam taşımaz. Biraz daha kafası rahatlasın bu arada konuşmaya devam edin onunla ve bu niyetinizi de ifade edin. O, size ‘hadi gel’ dediğinde gidersiniz.

‘Seni seviyorum’ların havada uçuştuğu günümüzde, birbirleriyle mesajlaşıp, buluşup, koklaşmaktan öte olmalı aşklar. Böylesine yapay ilişkiler yaşamak yerine hissederek, yorularak, acı çekerek, özleyerek, yeri gelince yollarını bekleyerek yaşanmalı ilişkiler. Bunları yaptığınız, uğrunda çaba, emek harcadığınız kişiyi kazanmamak zor sevgili okurum. Kadınlar bu kadar özverili bir adama çok da duyarsız kalamazlar diye düşünüyorum. Emek harcanmadan sade mesajlarla yaşanılan ilişkiler, yine bir mesajla, yanında eşantiyonu ağlayan suratla bitiveririr bir gün ufukta yeni bir aşka gülümserken.

Diyeceğim o ki sevgili okurum, bazı insanlar fedakarlıklara değer. Sevgi her şeye rağmen sevebilme gücünü hissetmek değil midir? Bunu hissettiyseniz, ona da hissettirin bu duygularınızı onu kaybetmek istemediğinizi, mesafelerin engel taşımayacağını. Sizin yapacaklarınızı sizden duymak, sonrasında görmek ona da cesaret verebilir bu aşkı göze alıp almama konusunda, ama her şeyden önce, bu sevgiyi yarı yolda bırakmayacak kadar onu hayatınızda istiyor musunuz? Onun cevabını verin kendinize. Ne iyi ki benimle karşılaşmışsınız. O kadar da zor değilmiş değil mi? Hem ben bayan okurlarıma var olduğunu hep söylediğim erkek profilini göstermiş oldum, onlara daha iyileri var, bekleyin diyerek ışık tutarken, hem de beraberce sohbet ettik, fena mı oldu? Her şey gönlünüzce olsun sevgili okurum, sevgiler…

***

Çözemediğiniz sorunlarınızı rumuzunuzla yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun. Yeşim'le Hayat Bilgisi her zaman sizin yanınızda...

İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres: yesimilehayatbilgisi@gmail.com

Twitter: @yesimtijen