Eşim çalışmamı istemiyor

Merhaba Yeşim Hanım; ben size içimi dökmek istiyorum. Beni anlayacağınızı düşünüyorum. 27 yılı aşkın süredir evliyim. Evliliğimizin ilk yıllarında çocuklarımız küçük olduğu için doğal olarak çalışmayı hiç düşünmedim, aileme odaklandım. Şimdi çocuklarım büyüdü, kendi hayatlarını kurdu. Artık evde sadece eşimle yaşıyoruz. İçimde uzun zamandır bir şeyler yapma isteği var. Bir işe girip çalışmak, kendi ayaklarımın üzerinde durmak, yeni insanlarla tanışmak ve biraz da kendim için bir şeyler yapmak, yaşantıma renk katmak istiyorum. Fakat ne zaman bu konuyu açsam eşim kesin bir dille karşı çıkıyor. “Ben sana bakıyorum, çalışmana gerek yok. Evin kadını evinde oturur, bu yaştan sonra ne çalışması, nereden çıktı? Beni de kendini de elaleme güldüreceksin” diyor. Bu konuşmaları beni deli ediyor, kavga ediyorz. Sanki yaşımda ne var? ve sadece maddi ihtiyaç için çalışmak istiyormuşum gibi düşünüyor. Oysa benim istediğim hayata karışmak, üretmek, kendimi yeniden keşfetmek. Evde oturdukça kendimi işe yaramaz gibi hissediyorum, özgüvenim azaldı. Kendimi bazen görünmez gibi hissediyorum. Eşimin bu tutumu beni çok kırıyor ve ikimiz arasında zaman zaman soğukluk ve kavga yaratıyor. Onu anlayışlı olmaya nasıl ikna edebilirim? Yoksa sessiz kalıp yine kendi isteklerimden vaz mı geçmeliyim? Bazen ne yapacağımı, nasıl bir yol izleyeceğimi bilemiyorum

Yeşim Tijen’in cevabı:

Merhaba sevgili okurlar, size de merhaba sevgili okurum… “Zavallı kendim! Tasfiye edilmiş bir merkez komite üyesi gibisin.” Bu söz sizin için sevgili okurum. Siz de çocuklar evden ayrılınca muhtemelen hareketli hayattan durağan bir hayata tasfiye oldunuz. Aslında bunlar güzel tasfiyeler… İki çocuk büyütmüş, yaşamın içine başarıyla katmışsınız. Sonunda siz de birçok çocuklarını büyüten kadınlar gibi “Artık sıra bana geldi” deme hakkını kendinizde bulabildiniz. Hayatlarının amacı ellerinden uçup giden kadınlar bu zaman diliminde kendilerini düşünmeye, “Kendin için ne yaptın?” diye kendilerine sormaya başlıyorlar. Siz de bunu kendinize sorduğunuzda içinizde bir yerlere tıkıştırdığınız çalışma arzunuzla karşılaştınız ve “Olabilir. Niye olmasın?” dediniz. Neden olmasın çok da geç olmadan insan bazı arzu ve hayallerini hayata geçirebilmeli. Sanki hayata yeni başlamak gibi bir şey çocukları evden gönderip kendiniz için bir parça yaşamayı başarabilmek… Bu çalışmak olabilir, yardım cemiyetlerine katılmak olabilir, bir takım beceri kursları olabilir… Olabilecekler sizin becerilerinizle ve biraz da eşinizin de gönlünün olmasıyla ilişkili. Tek başınıza yaşamıyorsunuz, evlisiniz. Tamamen kendi başınıza hareket etme şansınız yok. Eşinizin gönlünün olmadığı bir adımı atmak sizi de mutlu etmez. Onun da kendince çekinceleri var ne de olsa eski kuşak… Sizin çalışmak arzunuza farklı bir yerden bakıyor, “Senin paraya mı ihtiyacın var? Ben sana bakıyorum” diyor. Konunun takıldığı yeri biraz el alem ne der kısmı ve biraz da sizin hayata karışmanız, belki onu ihmal etmeniz, hayatınızın sizin de dediğiniz gibi başka insanlarla renklenecek olması, sizin değişme ihtimaliniz olabilir mi? Olabilir. Öyleyse onu da huzursuz etmeden kendinize bir alan açabilmelisiniz. Bir insan sadece maddi ihtiyaçlar için değil ruhen ve zihnen de gelişebilmek için çalışmak isteyebilir. Bu kısmı ona sakin bir dille anlatmanız çok önemli. Onunla sakince, suçlamadan ve tartışmaya varmadan konuşun. Ona çalışmanın sadece para kazanmak için değil; sizin ruh sağlığınız için, özgüveniniz için, hayata bağlılığınız için gerekli olduğunu anlatmalısınız.

Belki başlangıçta yarı zamanlı onu da rahatlatacak hafif bir iş deneyebilirsiniz. Önce küçük adımlarla ilerlemek eşinizin de alışmasını kolaylaştırabilir. Evliyseniz bir birey olsanız da kendinizi gerçekleştirme hakkınız hem var hem yok olur. Ben eşinize birden değil yavaş yavaş bu fikri enjekte etmenizi öneririm. Bu onun bu fikre alışmasında yardımcı olabilir, zaman içinde kabul edebilir. Etmezse de dünyanın sonu değil başka hayallerinize, arzularınıza yönelirsiniz. Unutmayın ki evlilik iki tarafında ihtiyaçlarının duyulduğu bir ortaklık olmalıdır. Güzel günler diliyorum…

Sevgiler sevgili okurlarıma…

Çözemediğiniz sorunlarınızı yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun.

İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres:yesimilehayatbilgisi@gmail.com