Yağmurla gelen dua*…

Gökten rahmet yağdı bugün çokça. Islanmadık yer bırakmadı yine. Güçlü damlalar toprağı, ağacı, her bir dalı suya doyurdu. Çok şükür!

***

“Allah, Yüce Ruh, Yaratıcı Güç, Evren, Kozmik Enerji,

Gökten yağdırdığın yağmurlar gibi bereket yağdır bizlere. Şifa yağsın, güzellik yağsın. Çoğalalım, çiçek açalım hep birlikte, gül bahçesi olalım. Birlikte kokalım misler gibi. Müzik olalım yüreklere, seslerdeki giz olalım. Bilinelim, bilişelim.

Duruluğun, şeffaflığın, güzel niyetlerin, hayırlı işlerin, cömertliğin, şefkatin yaşayan örnekleri olalım. Güzel işler yapmak için fırsatlar kollayalım.

Her bir hücremizden yayılan enerji ile, her bir atomumuzun titreşmesi ile var ve bir oluyoruz. Bir olmakla biz olmak birbirinin içinde eriyor. Biz arındıkça, korkulardan, kaygılardan bir bir kurtuldukça, kendimiz oldukça kasmadan, meli-malı döngüsünü bozdukça, içimize kulak verdikçe olacak tüm bunlar. Oluyor da, sen de şahitsin bizler kadar.

Umudun türkülerini söylüyoruz hep birlikte, evlerde, bahçelerde. Tanıştıkça, birbirimizi yıllardır tanıdığımıza ikna oluyoruz o an. Sanki ezelde tanışmışız da hatırlıyoruz birbirimizi. Kucaklaşıyoruz, sarılıyoruz birbirimize kırk yıllık dostlar gibi. Kocaman bir ailenin üyeleri bir araya geliyor. Noktalar birleşiyor, ortaya göz alıcı bir manzara çıkıyor. Gözlerimizi alamıyoruz ışıklı görüntüye bakmaktan.

Işıksız kaldığımız, yolu kaybettiğimiz zamanlarda bizi birbirimize yollamışsın, en uygun zamanda, en uygun yerde olduğumuzu biliyoruz. Karanlıkta elimizi tutanlarla birbirimize ışık olduk yolda, birlikte sabaha vardık, çok şükür! Ve sonra yüzümüze değen ışık içimizdeki güneşi doğurduğunda parıldamaya başladık.

Her birimizin ışığıyla aydınlık çoğalıyor. Her birimizin elinde birer ayna var, bize her yönden gelen ışığı yansıtıyoruz. Bizden yansıyan bize dönüp ulaştığında ne olacak kim bilir? Nasıl parıldayacağız tek tek ve gökkuşağı renkli ışık topu olarak “birlikte”?

Suyuz biz. Coşkun akan nehiriz. Akmamıza izin ver, sızalım susuz yüreklere, ısıtalım kalpleri. Okyanusun her bir damlasıyla birleştiğimizde bütünün dinginliğine varacağız.

Hissediyorum ki, biz affedip özgürleştikçe daha da coşacak bu nehir, yaz vakti yağmurlar inecek.. Herkes barışa kavuştuğunda ise dünya yüzündeki cenneti göreceğiz. Hissediyoruz bunu, göreceğiz o günleri, görmeye başladık bile. Sen şahitsin. Kokusunu duyuyoruz ya gül bahçesinin, yaklaştık sayılır. Ha gayret! Varmak için yardım et bize.

Yolda karşılaştırdıklarına da şükürler olsun!”

* Dua, istemek, çağırmak, davet etmek demekmiş şu kaynağa göre...

Ve şöyle devam ediyor: “Genel manada ise, Allah’a yalvarmak, isteyeceklerimizi O’ndan istemek, dertlerimizi O’na arz etmek, O’nun rahmet ve yardımına davetiye çıkarmaktır. Dua, dille yapıldığı gibi, fiillerle, kabiliyetlerle ve halimizle de yapılabilir.”