Sonbahar dinginliği

İçimde yükselen ateş sakinledi, yavaşladı ve duruldu. Gerekli yerleri yakıp tutuşturarak küle çevirdi, kendisine teşekkür ederim. Şimdi közlerin üzerinde yeni hayatımı demleyebilirim…

Öyle bir pota var ki bu közlerin üstünde, tutunduğum, takıldığım, önemsediğim şeyleri bir bir eritiyor, tıngırdayan şeyden ne çıkacağını merak ediyorum doğrusu.

Hayatımda hiç olmadığım kadar dingin bir ruh halindeyim. Bu halin içinden kararlı bir hale geçiş olacağını hissediyorum. Kaos zamanlarından çıkış öyküleriyle dolu hayatımda bir başka merhale başladı.

2016 pek çok hayatı sarsa sarsa bugüne kadar geldi. Etrafımda pek çok insanın bu yıla dair anıları pek şahane değil gibi görünüyor. Zorlanmalar, kafa karışıklıkları, gitgelli ruh halleri, hastalıklar, kayıplar, ters giden işler… Bana da öyle bir sarıldı ki nefes alamadım, sanki kemiklerimi kıracak. “İyi, tamam hayat, senle aşk yaşıyoruz da, bu kadar sıkı sarmalamasan iyi olur” dedim, biraz gevşetti kollarını bu aralar şükür.

Hayata kızgınlık ve öfkelerim patladı da rahatladım, tüm bu kızgınlık ve öfke duyduğumun aslında gerçek halinin ortaya çıkmasına izin vermeyen Ayşe’ye karşı olduğunu anladım. Sancılı bir süreçti, Allahtan sabırlı bir insanım ve süreçleri takip ediyorum, kendimi sevme sürecine buradan başlamam en doğalıydı. Gecenin en karanlık anı, sabaha en yakın andır ya, düğümlerin olduğu yerden çözümler çıkar hani, işte bunlara yürekten katılıyorum.

Sonbahar temizliği günleri başladı. Havanın izin vermesiyle birlikte küçük küçük temizlikler ve hafiflemeler sürüyor. Gereksiz şeyler uzaklaştırıldığında, evimin ve kendimin bürüneceği hali hayal ediyorum da, içime bir ferahlık yayılıyor. İçeride olan dışarıya yardım ediyor, dışarıda gerçekleşen içeriyi destekliyor, bu döngüden hafiflikle çıkacağımı biliyorum.

Zorlandığım anlar beni başka çıkış yolları bulmaya götürdü hep, şimdi artık bu yolda patika oluştuğuna göre işim daha kolay. Başka türlü bir güven ve teslimiyet hissediyorum hayata karşı. Durağan ve pasif değil, inançla dolu bir hareketlilik hali. Yeni bir mekânı hazırlarken duyulan heyecan gibi, ya da misafir geleceğinde yapılan hazırlık gibi. Evimi, yuvamı temizleyip arındırdığımda, hafif ve ferah hale getirdiğimde, ne zamandır niyetlendiğim şeylere kalkıştığımda… içim sakinken dışım hareketlendiğinde artık biliyorum ki hayat merdiveninde bir adım daha yükseleceğim. Ve gerçek, kalbimin aynasında pırıl pırıl görünecek.

Çok sevdim ben bu kendimi sevmelerimi…

Canım Ayşe…

Muccuk!