Kalp evinin temeli

"Kalp evinin temelini ne ile destekler insan?" diye bi cümle düştü içime. Temel ve ev kelimeleri epey teknik durdu, zihnime koca koca binalar, binaların yapılma süreçleri geldi. Kendimi rahatsız hissettim. Rahatsızlığı pusula yapıp, içime gelen cümlenin peşine düştüm. Zira 6 yıl bitiyor, Marshall Rosenbenrg’in öğretisi Şiddetsiz İletişim Bir Yaşam Dilini zihnimin gücünü kalbimin gücüyle birleştirmek ve kalp yolumu bulmak için rehber yapıyorum kendime. Biraz yavaşlayınca, içime düşen kelimelerle bağlantıya geçebildim. Kalp dediğimin niyet, ev dediğimin hakikat olduğunu kavradım. Hakiki bir niyetle hayatta var olurken niyetini ve hakikatini ne ile destekliyor, besliyorsun diye soruyordu içimdeki ses.

Olduğu haliyle kabulün özlemiyle yanan insanlardanım herkes gibi, herkes kadar. Bu olma halimde zihnimi dinlediğim yerler var, egomun devre girdiği, var olmak için görünmen gerekir, görünmek için sivrilmen gerekir diyen bir ego hali. Biri bir cümlesiyle olma halimin üzerine geldiğinde savunmaya geçen, sivrilmek isteyen, üstün gelmek isteyen bir hal. Bir de kalbimin sinyalleri var, "koru kendini bu zeminde sana iyi gelmeyen bir şey var" diyen. Bu koruma hali karşımdakine zarar vererek değil, daha çok içe dönerek ve kendimle kalarak gerçekleşen bir hal. Neyseki kalbimin sinyali her zaman olumsuzu anlamıyor, yaklaş yaklaş burda huzur ve güven var diyen tonunu da duyuyorum kalbimin. Kalbimin aktığına yaklaşmak daha rahat oluyor benim için. Yaşam çiçek bahçesine dönüşüyor bir anda.

Sezgisel seçimlerle zihinsel seçimlerin dengesini kurma yolu hayat. Bu yolda kalbini rehber alanlardansan soruyu tekrar soruyorum sana; kalp evinin temelini ne ile destekliyorsun?

Benim kalp evimin temelinde dürüstlük, netlik ve merak var. Birinin yüzüne bakıp kalbini görebildiysem, etiketlerden, düşüncelerden, varsayımlardan uzaklaşıyor insan olma bilincimle o kişiye yaklaşmayı deniyorum. Bunu yaparken en çok kendime ve karşımdakine dürüst olmaya özen gösteriyorum.

Kendinle olan ilişkinde kendine dürüst müsün? Karşındakiyle bağlantı kurarken dürüstlük ve netlikle kalbinden mi çıkıyor kelamların? Birine kalbini açarken, en kırılgan yerlerini göstermeye niyet ederken, içindeki dünyadan dışındakini haberdar ederken, yaralanma ihtimaliyle kendini deneyime açarken, kendi özüne sadık kalabiliyor musun? Şimdi bunu söylersem böyle düşünür, şunu söylersem şöyle düşünürlerden özgürleşip, kalbinden geçenleri netlikle, dürüstlükle ifade edebiliyor musun? Yeter ki beni sevsin diye kendi kalbine uymayan kelimeler mi seçiyorsun?

Peki ya biri karşına geçmiş, seni umarsızca yargılarken? Gitmek istemediğin bir yere elinden tutup seni sürüklerken ne yapıyorsun? Duygularını netlikle, kalbine sadakatle ifade edebiliyor musun? Koruma moduna geçmiş zihnin ile diline bağlanıp yargıya yargıyla karşılık mı veriyorsun? Dilimizden çıkan ifadeler zihnimizin eseri. Bununla birlikte olduğu halden haber veren üslup kalp ile bağlantıdan geliyorsa yargılar yerini bağ kuran ifadelere çeviriyor. Karşındakinin yargılama üslubuna, netlikle bunu duymak bana iyi gelmedi demek, söylediklerine şaşırıyorum, rahatsız oluyorum demek kalbin işi... Kalbinin dürüstlükle kendini ifade etmesine izin veriyor musun?

Duygularımız, bedenimizde andan ana oluşan biyolojik geri bildirimler. Duygularımı fark ettiğim anlar içimdeki yaşam enerjisiyle bağlantının kapısı aralanıyor. O kapıdan girdiğimde ihtiyaçlar dünyamın muazzamlığı ile karşılaşıyorum. Marshall Rosenberg duygular ve ihtiyaçların evrenselliğinden bahseder. "Her kim ne yapıyorsa bir ihtiyacını karşılamak için yapar" der. Duygularımızı fark etmenin kıymeti ihtiyaçlara açılacak kapı olmasından geliyor. Anın içinde yaşadığın deneyimde, duyduğun bir cümlede, sana yöneltilen bir yargıda kalbinin hissettiğini fark etmen, kalbinden geleni dürüstlükle ve netlikle ifade etmen kendinle ve diğerleriyle bütünlüklü bağlar kurmanı destekleyebilir.

Bu bilinçle yaşadığımdan beri, kalbim benim güvenli yuvam. Kalp evimin temelini dürüstlükle ve netlikle besledikçe, ilgiyle ve merakla kalbimin odağında kaldıkça, kalpten bağlantının izinden sadakatle ve özenle ilerledikçe, içsel dünyamda huzur büyüyor. Bu dış dünyaya sakinlik olarak yansıyor. Bu durum sakinlikle de yargılanmayacağımın garantisini vermiyorsa da, bu biçimdeki yargılar beni sarsmıyor. Olma halimin içine güvenle yerleşmemi destekliyor ve bütünlük ihtiyacım karşılanıyor.

Şimdi sende sormak ister misin kalbine?

Kalp evinin temelini ne ile beslemek sana iyi gelir?

Sevgi ve dostlukla

Cevher Burcu Bağıran