Çocuğunuzu yedirmek uğruna sinir sahibi olmayın!

Beslenme, sağlığımız için en hayati konulardan biri. Ne yersen osun diyen anlayışa gönülden inanan bir anne olarak Uzay’ın yediği her bir şey beni ziyadesiyle ilgilendiriyor... Hem sadece ne yediği değil, nasıl yediği de...

Çocuk yesin de nasıl yerse yesin diyen ve elinde tabakla peşinden koşturan anne olmayı kendime uygun bulmadım. Bu yüzden katı gıdaya geçiş yaptığımız 9-10. aylar civarında okuduğum bir kitabın da etkisiyle değişik bir sistem uygulamaya karar verdim. Katı gıdalara geçen birçok annenin yaptığı üzere püre haline gelmiş sebze meyveler ve muhallebiler bize hiç uğramadılar. “Baby Led Weaning” – (Bırakın Kendi Yesin diye çevirmeyi uygun buluyorum) kitabının önerilerini uyguladım... Buna göre bebeğe elinde tutabileceği büyüklükte gıdaları verip kendi kendine yemesini destekliyorsunuz...

Buharda pişmiş havuç, armut, salatalık, mandalina, pirzola, az pişmiş brokoli, kabak, ekmek, patates dilimleri ile denemelere başladım. Bazen az, bazen çok yedi; çoğunlukla elindeki yiyeceği etrafa attı (bazen tabağı, bardağı attığı da olmuştu.) Hem hâlâ tam kapasite anne sütü aldığı için hem de ben bu püre konusuna ısınamadığım ve deneysel çocuk yetiştirme hususunda ısrarlı olduğum için sabreden derviş misali bekleyerek geçirdiğim birkaç ayın sonunda artık kendi kendine düzgün bir şekilde yemek yiyordu.

Dip not: 3 yaşına 3 ay kalan Uzay’ın yemek seçimleri ilk başlardaki kadar sınırsız değil artık. Biraz önce saydıklarımın ancak yarısını söylenmeden yiyor. Günde yalnızca bir öğününü sağlam yiyor ve diğerlerini geçiştiriyor. Yapacak bir şey yok...

Doğru beslenme alışkanlığını desteklemek için neler yapabiliriz?

* Yemek porsiyonlarını kendi ölçünüze göre değil; çocuğunuzun kendi gereksinimlerine ve yaşına uygun olarak hazırlayın. Çocuğunuzu gerekenden fazla yemeye zorlamayın.

* Çocuğunuza yemeğini yemesi için yeterli zaman verin.

* Çocuklar dönem dönem bir gıdaya aşırı düşkünlük gösterirken, diğerini reddedebilir. Bu normaldir.

* Yiyecekleri çocukların kolay tüketeceği şekilde hazırlamak da bir çözüm. Küçük dilimlenmiş havuç, salatalık, küçük şekil verilmiş köfte, sigara böreği, çizgi film kahramanlarından esinlenerek hazırlanmış kurabiye, kek gibi çocuklara yemeği eğlenceli bir hale getirmek mümkün.

* Kendi yaşıtları ile grup halinde yemek yemek, özellikle yemek seçen çocukları farklı tatları denemek konusunda cesaretlendirebilir.

* Çocuklar anlatılanı değil, gördüğünü taklit eder. Bu yüzden anne-babaların kendi beslenme davranışlarına dikkat etmeleri gerekir.

* Çocuklar bazı besin gruplarını yemeği reddedebilir. Örneğin süt içmek istemeyen bir çocuğa süt, bir başka şekilde sunulabilir. (Yoğurt, sütlü bir tatlı, peynir, meyveli süt vb.) Yine sebze yemeyen bir çocuk için sebze, köftenin içinde, böreğin veya makarnanın içinde onun için daha eğlenceli bir hele getirilerek verilebilir.

* Et yemek istemeyen bir çocuğun alması gereken protein, yumurta veya kuru baklagiller verilerek desteklenebilir.

* Yemek saatleri tüm ailenin katılımının sağlandığı, sohbetlerin yapıldığı, çocuğun hoş vakit geçirdiği saatler olursa çocuk bundan keyif alır.