Giriş: 15 Mayıs 2014 Perşembe
Paralize
Yüzlerce insan.
Yüzlerce baba.
Yüzlerce oğul. Eş. Kardeş.
Yüzlerce yuva…
Bir anda… Pufff!..
…
Belki binlerce anne. Eş. Abla. Kardeş…
Ağıt. Kahır. İsyan. Keşke!..
…
Uzaktan izlemek düşüyor bize.
Kahrolmak, önlemsizliğe…
Öfkelenmek, kıymetbilmezliğe… “Adam sen de”ciliğe… “Allah’a emanet”çiliğe…
Delirmek, had bilmezliğe… “Bunlar olağan şeyler, işin fıtratında var”cılığa…
Tepinmek yerimizde…
Şahsen ben
paralize oldum.
Hareket edemiyorum.
YORUMLAR