Arkandan ağlar sendromu

Klasik bir Türk ailesinde büyümüş çocuklar bilir ki o tabak bitecek! Annelerin bebeklikten başlayan bünyeye hayali vicdan azabını zerk eden sözcükler peşi sıra gelir. “Arkandan ağlar!” Pilav arkadan ağlıyor yanlış anlaşılmasın…

Bu alt bilgiyle tüm çocukluğum arkamdan ağlamasını istemediğim pilavları, patatesleri, sebzeleri düşünerek geçti. Annecim keşke bu ağır yükü vermeseydin bünyeme. Ne kadar harika olurdu. Büyükçe arkamdan ağlanması ben de büyük bir vicdan hassasiyeti haline geldi…

O gün bugündür tertemiz tabaklarım var. Yemekler ağlamasın diye! O yediklerim şu sıralar beni ağlatır oldu. Yıllarca emek verdiğim, derin bir incelikle üzülmesini istemediğim sevgili börekler neden bu kadar vicdansızsınız? Ben size böyle mi yaptım? Sırf arkamdan ağlamayın diye özenle silip süpürdüm sizi. Sadece göbeğimi dans ettirmeme yarıyorsunuz artık ayıp değil mi bu yaptığınız?

Böreklere, pilavlara ve tüm yemek dünyasına olan kırgınlığımı bir kenara bırakıp bu sorunu masaya yatırmak istiyorum. Yapmayın analar, babalar! Arkadan ağlayan herhangi bir şeyin vicdan muhasebesini çoluğa çocuğa yüklemeyin. Bırakın bitmesin o tabak. Kurt, kuş yesin daha iyi olur.

Sırf arkamdan ağlamasın diye bırakmadığım bir sürü şey var pilav dışında. Onları fark ettiğimde çok daha fena oluyor durum ne yazık ki. Kurda kuşa yem etsem daha iyi olur mu orasını da bilemiyorum esasen… Arkamdan ağlasalar bir süre sonra geçer diye düşünüyorum. Maddeler dünyasında hayali kahramanların üzgünlüğüyle gerçek dünyadaki ağlayanlar çakışıyor bu noktada. Fena fillahlardayım... Koca bir tabakta artık yemek istemediğim, arkamdan ağlaması da mümkün gözüken her şeyi uzaktan izleme derdindeyim artık.

Bu bilinçle büyümüş bir neslin çevresindekileri bir anda bırakıp gitmesi zor gözüküyor ama bırakmak gerekiyor bazen. Metaforik benzetmeler ve pilav- insan arasındaki bağlantıyı kuranlar ışığı gördü hissediyorum… Tabaktaki arkadan ağlayan yemek olmak zor olsa gerek fakat doyduysanız bırakın gitsin. Gerisi mide ağrıtır, kilo aldırır, mutsuzluk yaratır.

Gidip bir sütlü çay içiyim de bünyem rahatlasın.