Samimiyet terazisi: Sabun

Ahşap masanın üzerine kiremit rengi bir örtü serdi ve bir zamanlar iş arkadaşlarına uyguladığı sabun testini anlatmaya başladı.

Uzun yıllar birlikte çalıştığı iş arkadaşlarıyla arasındaki ileri seviye samimiyetsiz ilişkiyi sorgulamak için garip bir yol seçmiş. Kendin yap videolarının sosyal medyayı kasıp kavurduğu bir yılbaşı arifesinde yılbaşı hediyesi olarak arkadaşlarına bir hediye tasarlamaya karar vermiş…

Bir çırpıda kullandığı malzemeleri saydı: "Beyaz sabun, rende, sim ve pastel boya." Adeta bir anaokulu çocuğunun aktivite malzemeleri… Elindeki çatal bıçakları aceleyle tabakların yanına yerleştirirken yaptığı el işi hediyenin de tarifini vermeye başladı.

“Beyaz kalıp sabunu rendeledim. İçine kırmızı pastel boyayı rendeledim ve biraz sim karıştırdım. Ellerini boyayan ve asla estetik olmayan bir sabun kalıbı yaptım. Tealight mum boyutlarında… Kesinlikle güzel değillerdi. Kesinlikle kullanılamazlardı ve ortaya çıkan şey tam olarak çirkindi.

Yılbaşı arifesi geldi ve yaklaşık 5 yıldır aynı yerde çalıştığım arkadaşlarıma el emeği göz nuru hediyemi verdim. Pişman olduğum tek şey o anı videoya kaydetmemiş olmam. Saniyenin onda birinde görülen ani mimikleri görmeliydin...”

Hikayesini anlattıkça keyifleniyor, mutfak masasının etrafında sincap gibi dolanarak, bir yandan etleri marine ediyor, diğer yandan fırına bakıyordu. Kendini başkalarının gözünde küçük düşürebilecek böyle bir şeyi yapma sebebini algılayamadım. Ve bu hediye karşısında arkadaşlarının tepkisini merak ettim. “Eee, hiç bir şey söylemediler mi hediyenin şemaili hakkında?”

“İçlerinden biri bana sarıldı ve hediyemin 'Harika.' olduğunu söyledi. Bir diğeri 'Gerçekten çok güzel olmuş. Sen zaten çok yetenekli birisin...' dedi. Bu hediyeden sadece 3 tane yapmıştım ve ilk ikisinin abartılı sevinçlerine, samimiyetsizlik içindeki kıvranışlarına bağıra bağıra gülmemek için dudaklarımı sıkıştırdım, nefesimi tuttum.

Rendelenmiş sabunla karışık, pastel boyalı, yıldız şekilli 'home made' hediyeme gerçek tepki gösteren sadece bir kişiydi... Diğerlerine göre yaş ve tecrübesi çok olan, minik bir geniz köpürtme sesiyle karışık 'Çok sağol. Senin de yeni yılın kutlu olsun…' dedi.. Hem kabalık etmek istemedi hem de yaptığım saçmalığı mavra övgülerle kuşatmadı. Zaman zaman beraber lahmacun yiyorduk, herhalde o yüzden böyle bir samimiyet gelişti aramızda..." dedi.

Yaklaşık 30 yıldır tanıdığım bu kadının insanlara böyle deli saçması, sadece kendinin anladığı testler yapıyor olması garip geldi.

"Niye böyle bir test yaptın? Çok mu ciddiye aldın aranızdaki ilişkiyi?” diye sordum.

Sadece dişlerini gösterip, gözlerini kısarak güldü ve çalan kapıyı açtı. Bir dolu insan eve geldi. Kucaklaştık.

Salataya son soğanı da doğradım ve ellerimi yıkamak için lavabonun kenarındaki yarısı rendelenmiş, beyaz kalıp sabuna uzandım. Sorumun cevabını alamamıştım… Sohbet yarıda kesildi.

Çevresi oldukça genişti ve samimiyeti iş arkadaşlarında arayacak biri değildi. Zaman zaman bana karmaşık gelen absürd bir eğlence anlayışı vardı.... Masaya döndüm ve kalabalığa duyurmadan, kendi icadı olan bu garip, tek kişilik gözlem testini mutlaka deneyeceğimi söyledim.

Testi birkaç kez, birkaç farklı kişi üzerinde denedim. İşin gerçeği; alçakgönüllülük altına saklanmış kibri görmek beni irite etti. Böyle bir oyun oynayarak karakter ve samimiyet analizi yapmak başlangıçta eğlenceli gelse de benim için bu tek kişilik oyun yerini hızlıca huzursuz edici bir gerçekliğe bıraktı. Bir şekilde tanıdığım insanların, gizlediklerini sandıkları tavırlar gözüme batmaya başladı. Dudak kenarından sarkan sinsi gülümsemeler, kaçamak, alaycı bakışlar arasında aldığı boktan hediye üzerine güzelleme yapan herhangi biri için söylenecek edebi hiç bir kelime bulamadım.

Hislerimle anlatmam gerekirse, mide bulandırıcıydı.

Denemesi bedava!