Ama kız esmer…

Kurtuluş’taki her zamanki meyhaneye gidip sokaktan aldığımız topiği verdik. Nedense bugüne kadar hiç topik yememişim. O gün fark ettim. Klasik mezelerin yanına biraz ondan biraz bundan serpiştirdik topikle beraber. Sonrasında ufak dedikodularla çıktık yola. O ne yapıyormuş, diğeri de şöyleymiş, o tanıştırdığım adam çok iyi birine benziyormuş…

Saatler ilerledikçe esaslı mevzulara geldik. Telefonunun ekranında gördüm kızın yüzünü. Oysa sarışın kadınlara bayılır, esmer kadınlara burun kıvırırdı. Ekrandan kafasını kaldırdı göz göze geldik. “22 sayfa oyun ezberleyeceğim onun için” dedi. “Ama kız esmer” dedim…

Kırmış kalbini kızın beraber olduklarında. Hızlı ilerlemiş aslında. Öyle demek daha doğru olur. Ürkek bir kızmış belli ki. Uzaklaşmış bizimkinden. Doktor bir sevgilisi varmış şimdi kızın. Bizimki hala “22 sayfa oyun ezberleyeceğim onun için, tiyatroya çok gidiyor çıkıp ona oynayacağım” diyor. Çok kafam basmıyor bu ara bunlara. Anlamsız buluyorum enerjisini aşka meşke harcamasını. Geçiştiriyorum “delirme” diyerek. Bayağı ısrarlı. Rakının verdiği cesaret ve kararlılıkla beni inandırmak istiyor. “Ya biraz umut kaldıysa?” diyor.

Çok radikal buluyorum yapacağı şeyi. Fakat o kalan minicik umuttan bahsediyor. Adına tutkuyla bağlı bir adamdır… Kadına duyduğu aşk, işinde başarılı olmasına neden olmuş, kadını mutlu etmek için bir şeyler yapmış. Aşık olmuş yeniden. Değmez miymiş buna? Kalan tek şansı buysa denemek gerekliymiş…

Umut uğruna binlerce viraj alıyoruz. Birileri bir yerlerde hikayeler anlatıyor hala umut varmışcasına. Sonra umutlarımızdan vazgeçiyoruz. En fenası bu.Umuttan vazgeçince yaşanmışlıklardan da vazgeçiyorsunuz. Sancılı hiçbir geceye, güne tahammülünüz kalmıyor. Sonrası yeni bir başlangıç.

Son zamanlarda hep aynı sözcükler dilimde. Maksimum 70 yaşına kadar yaşayacağım. İkiye bölüp öyle yaşasam daha iyi değil mi? Beğenmediğimiz bir yemeğe bile ikinci şansı veriyor fakat kendimize şans vermek o denli zor geliyor ki… Bu nedenle ben hikayedeki adam kadar umutlu değilim yolunda gitmeyen ilişkiler konusunda. Olmuyorsa umudu çoktan yitirdiğimiz için olmuyordur. Yeni başlangıçlar içinse her zaman umut var…