Sen kimsin?

Hayvansın özünde. Hayvan olduğunu unutacak kadar da insansın. Ne olduğu belirsiz, aklını hâkimiyetle bozmuş işe yaramaz bir canlısın. Ve evet barbarsın. Kabul et şanlı tarihin de katliamlarla dolu aynı zihnin gibi. Öldürmeye programlanmışın. Ne bir çiçeğin güzelliğini bilirsin ne de ayın ihtişamını. Butundan barbekü yaptığın, kürkünden mont çıkardığın hayvan değilsin. Kör kütük kölesin erdemsizliğine.

Ne sevgiyi bilirsin, ne merhameti. Tokatla sevilen, tekmeyle övülen çocukluktan gelensin.

Elin neredeyse orada kalsın. Tokalaşmaktan çekindiğinin, ırzına geçensin sen... “Günaydın” diyenin memelerini hayal edensin. Evindeki beş karışlık bebeyi infial edip “Kendi bahçemden yedim. Ne var bunda?” diyensin.

Aşağılık kompleksini sonuna kadar yaşayan ve bundan bihaber bir ömür devam ettiren hatalı sürümsün.

Ne faydan var bu dünyaya? Torununu taciz eden bir adamın bu dünyaya ne faydası olabilir? Bir kadına tecavüz edip, bileklerini kesen, yakıp dere kenarına atan birinin nasıl bir iyiliği dokunabilir topluma? Kartopu cama geldi diye gözünü kırpmadan adam öldüren birinin sattığı bitkiler ne kadar şifalı olabilir? Halkı temsilen meclise gidip kürsü tokmağıyla kafa yaran, kaburga kıran birisi nasıl olur da milyonların hakkını en doğru şekilde ifade edebilir? Toplu tecavüz organizasyonları düzenleyip, kız çocuklarını töre diyerek katleden bır toplum nasıl hak, adalet kavramlarını bilebilir?

Toz olsak, hiç olsak da sizinle aynı havayı solumasak…