Yılın annesi: Kylie Jenner

Aaa ben bu konuyu nasıl yazmadım! Sanki hayat memat meselesiymiş gibi aylarca Kylie Jenner hamile mi değil mi tartışmalarından sonra en profesyonel şekilde hazırlanmış gebelik süreci videosuyla bir kız çocuğu dünyaya getirdiğini yayınladı Kylie Jenner.

Güldük, eğlendik, şaşırdık, yazdık, çizdik ve ben "Yaşıtları fashion weeklerde fink atarken otursun evde süt sağsın" gibi bi cümle kurma gafletinde bulundum. Allahtan cümlenin olduğu fotoğrafı yanlışlıkla sildim de yine bi lincin kıyısından döndüm, 10 dakika içinde Kylie'yi kutsal anne ilan edip, beni çarmıha germeler başlamıştı bile.

Şaka da yapamıycaz artık, bi kucağında çocuk, bi elinde instagram olan sosyal medya anneleri çok öfkeli, her şeyi üzerlerine alınıp anneliklerine laf edilmiş gibi hissediyorlar.

Kylie Jenner'a yapılmış eleştiriyi nasıl kendine çevirdin?

Daha 20 yaşında çocuk doğurmasını esprili bi dille eleştirdim aslında. Dünyayı gezip görmesi, kendisini tanıması, yaşaması için uzun yıllar varken önünde, bu kadar erken bi seçim yapması garip geldi. Tabii ki örneğimiz Kylie Jenner olunca zaten çoktan dünyayı görmüş, istediği her şeyi elde etmiş, belki de "Daha ne başarabilirim ki?" diye düşünen milyon dolarlık şirket sahibi genç bi kızdan bahsediyoruz. O doğurmayacak da ben mi doğuracağım?

Gel gör ki ona özenen, örnek alan bi ton insan var. Başkasına örnek olmak ya da olmamak zorunluluğu yok, ben kendi adıma genç bir kadının önce kendisi büyümesi, güçlenmesi, ondan sonra çocuğuna yetmesi gerektiğini düşünüyorum.

Bunu diyince bile "Anne olunca anlarsın"lar havada uçuşuyor.

Keşke her anne ve anne adayı bu süreci Kylie Jenner gibi yaşayabilse. Her istediği elinin altına, herkes emrine amade olsa. Ama işte her 20'lik anne öyle olmuyor. Doğum sonrası depresyonu, çalışma hayatına atılmak ya da atılamamak, eşinden gerekli desteği görememek, ailesinin baskıları kadının hayatını geri dönülmez bir şekilde etkiliyor.

Bundan önce Kylie Jenner'a demediği kalmamış, yaşam tarzını, estetiklerini, giyim kuşamını delice eleştirenler, çocuk doğurduğu anda kızı yılın annesi, kutsal ana ilan ettiler!

Yav bi soluklanın, bebeğin 40'ı çıkmadan "kadın anamızzzz, Kylie'mizzz" diye ayaklarına kapanacaklar.

Böyle yazınca da anneliği anlamıyor, mutluluklarını çekemiyor oluyorsun, "Yalnız çürüyüp öleceksin pis cadı" çığlıkları yükseliyor.

Dizilerde de dayatılan mutlu kadın = evli ve çocuklu kadın figüründen vallahi sıkıldım. Çocuksuz ve bekarlar hep yalnız, hep işkolik, hep mutsuz, hep bi yanı eksik...

Örneğin; Ufak Tefek Cinayetler, Oya. Okumuş doktor olmuş, geziyor tozuyor, parasını kazanıyor ama çocuklu arkadaşlarına içlenmekten hayatın tadını çıkaramıyor.

Çocuk doğuran dayatır, yaşlılar dayatır, sosyal normlar dayatır.

Her doğuranı kutsallaştırırken, her doğurmayanı da öcüleştirmek, en ufak bi eleştiriye tahammül edememek hiç sağlıklı değil. Bak sütünüz kesilir.

Alalım çeyreğimizi gelelim, uykusuz kaldığınızda bebeğe biz bakalım, mutlu mesut yaşayalım neden bu kadar öfke?