Duyar şiddeti

Bu konudaki kaçıncı yazım, kaçıncı isyanım artık o kadar sıkıldım, o kadar sinirliyim ki, dağa taşa anlatsak o bile biraz bilinçlenirdi.

Yan yana gelmesi bile mide bulandıran kelimeler çocuk, taciz, cinayet ne yazık ki bu hafta YİNE gündemimizdeydi.

Gündemimize iki korkunç çocuk cinayeti damga vurdu. Bizim bildiğimiz 2, kim bilir bu sayı daha kaç...

Gerekli yasayı çıkarmayıp bu sapıkların, katillerin önünü kesilemeyişinin cezasını da biz çekiyoruz, cezasını da biz veriyoruz.

Sosyal medyadan üzüntünü belli etmezsen duyarsız, şerefsiz, vatan haini, çocuk düşmanı, hatta zorlasan tacizcinin tarafını tutuyor olacaksın. Bu sosyal medya duyarcılarının gözü o kadar dönmüş, o kadar odaklanmışlar ki "paylaşım"lara konudan tamamen bağımsız bir şekilde bir başka şiddet uyguluyorlar.

Bakın bir milyonuncuya söylüyorum, sosyal medya = hayat değil. Burada yapılan paylaşımlar, söylemler, yazılar gerçek hayatın ta kendisi değil. İnsanlara hayata devam ettiği için hakaret etmek, tehdit etmek, siber zorbalık yapmak şu tüm konuştuğumuz şiddet olaylarından çok da farklı değil.

Üzüntüden değil "Aman şimdi bi şey paylaşmayayım linç yerim" diye sessiz kalan tayfayı bilmiyor muyuz? İnsanları bu ikiyüzlülüğe sürükleyip, daha da kutuplaşmış bi toplum oluşuyor her kitlesel üzüntü olayında.

Bu çıldırdım, ölüyorum, uyuyamıyorum, verin elime deşeyimcilerin hepsi paylaşımı girdikten maksimum 30 saniye sonra normal hayatlarına devam ediyor. Etmesinde hiçbir sıkıntı yok, lakin sosyal medyada duygu mastürbasyonu yapıp, herkesi bu delhize çekmeye çalışıp, galeyana getirmenin kime ne faydası oluyor? Kendilerini kandırabilirler ama ben yutmuyorum bunları.

Çocukların, kedilerin, köpeklerin illüstrasyonunu çizip melek haresi koyup paylaştığınızda dünyadan hiçbir kötülük azalmıyor. Bir avuç insan birbirimizi kandırıyoruz sadece. Gerekli toplum bilincinin oluşmasını sağlamak için keşke 2 story atmak yetse..

Daha özgür yaşamayı, daha mutlu bi ülkede yaşamayı isterken, tüm kötülükler sona ersin isterken, bi başka istismarda bulunduğunu göremiyor insanlar.

Şimdi isim verip düşüncesini değerli hissettirip prim vermek istemiyorum ama her türlü korkunç olayda idam istiyoruz şakşakçılığı yapan şarkıcı türkücü tayfasını ciddiye alıp allah aşkına daha da vahim hale getirmeyelim durumu. Hadi fikrini soran olmadı, yine de yazdın, şiddete, işkenceye teşvik ettin, suçu suçla savuşturmayı normal bi şey sanıyor olmaların içimde yarattığı üzüntü, en az bu yaşanan olaylar kadar üzüyor beni.

Şunu ciddi ciddi paylaşan insanlar var. Vay be 10 dakika hayatı durdurdun, ne büyük bilinç, ne dev bi kamuoyu oluşacak. Zahmet olmuş 10 dakika... Evet ufak da olsa çaba göstermek, bir şeyler yaptığını hissetmek istiyor insan, ama bunların storylerle, sanal imza toplamalarla oluşması keşke mümkün olsa.

Şiddeti şiddetle çözmek, ışık kapatmak, insanları üzülmüş gibi yapmak için zorlamak bize hiç ama hiçbir şey katmayacak. Eğitmedikçe, okutmadıkça, öğretmedikçe bu zalimlik, bu çirkinlik son bulmayacak.