Ne güzelmişsin sen Kızılağaç…

Yakından takip edenler bilirler ki ailece iki günlük kaçamakları çok seviyoruz. Bunun için de arabayla ulaşabileceğimiz yakın yerleri seçiyoruz. Arkın balığa gidecekti arkadaşlarıyla. Ben de açıkçası hem kaçmak istedim hem de deprem nedeniyle geceleri Irmak’la evde yalnızken huzursuz olmamak için gitmek… Şu anda size iki gün kaçmak için 20 bahane üretebilirim.

Kıyıköy, İğneada’ya çok gitmiştik de hedefimiz bu kez Vize ve Kızılağaç’tı. İki anne, iki çocuk çıktık yola. Gidiş çok rahat. Okuldan erken aldığımız için trafiğe kalmadık. Instagram’da bir yerlere gitmek istediğimi söyleyince bana Köyevi Butik Otel önerilmişti. Biz de hemen rezervasyon yaptık.

Bir gittik ki, âşık olduk. Doğası, sahipleri, mekân, yemekler, bungalovlar, yatakların rahatlığı…

İlk gün oradaydık. Sanki otel değil de anneanne babaanne evinde gibiydi bizim cimcimeler. Yusuf Bey’e UNO öğrettiler Ayşe Hanım’a istedikleri yemekleri söylediler. Kedilerle oynuyorlar tavukların peşinde geziyorlardı. Bir gün oradaydık ertesi gün Vize ve Kıyıköy’e gittik. Vize’yi ilk kez görüyordum. Bayıldım. Kalesi, Küçük Ayasofya Camii… Hiçbir zaman emekli olduğumda bile küçük bir yerde yaşama hayali kurmadım ama Trakya benim aklımı başımdan alıyor. Vize, Kızılağaç, Kıyıköy, İğneada… Orada cidden bambaşka oluyorum.

Bu kaçma isteğimin nedenlerinden biri de aklımdakilerden uzaklaşmaktı. Hani hep “Nereye gidersen git, beynindekilerden kaçamazsın” derler ya. E doğrudur da. Bu kez başardım sanırım. Ne iş düşündüm, ne yapmak zorunda olduklarımı. Üzüntüm tabii ki benimle geldi ancak sadece o geldi. Onun üstüne panik de eklenmedi stres de… Üzüntümü de kendi halimde yaşadım, kaçamağın tadını da çıkardım.

Zaten Instagram’da çok paylaştım. Gittiğimiz yerleri görebilirsiniz. Dönüşte de yol çok keyifliydi. Arkadaşımla kızını bıraktım, eve dönüyordum ki Bostancı kavşağında kaza yaptık. Ben yolumda ilerlerken bir araba sağdan geldi ve arka kapıya çarptı. Arabanın bakımdan yeni çıkması ya da hasar umurumda değil. Irmak o kadar korktu ki çıkan sesten… Dakikalarca sarıldım, sakinleştirdim. Ancak bendeki gelişme şu ki “Olacağı varmış” deyip kafama takmadım. Eskiden olsa “Bu aksilik de nereden çıktı” diye hayıflanırdım, biliyorum.

Sizde de tavsiyem şu ki arada kaçmaya çalışın. Bütçe sanıldığı kadar yüksek olmuyor. Açıkçası arada bir başka şeylerden fedakârlık yapıp yeni yerler görmeye para ayırmak iyi geliyor. Hem büyüklere, hem çocuklara… Açık havadaydı kızım. Daha ne isterim ki? Tavuklar, ördekler, kediler, köpekler mis gibi temiz hava…

Keşke şu anda “Hadi buradan bir arsa alalım” diyebilsem. Bir süre imkânsız görünüyor da ileride neden olmasın? Orada minik ve bahçeli bir ev olsa, kaçsak gitsek daraldığımız zaman. Birkaç gün bilgisayarı götürmesek, interneti açmasak…