İyi ki doğdun Can’ım benim

Sezaryen sonrası “Can odaya geliyor” dediklerinde nefesim kesilmişti.

Yaşadığım başka hiçbir heyecana benzemiyordu.

Tam tamına yedi yıl önceydi.

Sen içeri girince de kalbim duracak gibi oldu sarı kafam.

Ben aşık oldum sana.

Sonra baban, anneannen de oldu ama ilk aşk benimkiydi.

Doğduğun günün gecesi seni koynuma aldım beraber uyuyalım diye.

Hemşire ablalar bizi o halde görünce fenalık geçirdiler. “Onu hemen yatağına alalım, çok tehlikeli” dediler.

Aldılar almasına da ama sen öyle bir yaygara kopardın ki aynen geri verdiler. O gün bugündür de burun buruna yaşıyoruz.

İlk günden beri büyümüş de küçülmüş gibi bir halin vardı oğlum senin.

Bir gün okuduğum bir habere çok üzülmüş, gözlerimden bir iki damla süzülmüştü. Beş aylık halinle gözyaşlarımı silmiş, bana gülümsemiştin.

O kadar şaşırmıştım ki neye ağladığımı unutmuştum.

Şimdi de benzer bir haldesin. Senin laflarını duyanlar dehşet içinde kalıyor. Bu yaşta ve bu devirde “ Bizim sevgimizi istismar etti” gibi TRT cümlesi kuran pek yok artık.

Sen doğmadan mutluluk ve başarı tariflerim çok farklıydı benim.

Şimdi, senin benim yaşıma geldiğinde de şimdiki gibi mutlu olman dışında çok fazla umurumda olan bir şey yok. Geriye kalan tüm tarifler yalan oldu senin anlayacağın.

Can, biz seni sen daha doğmadan çok sevdik. Doğduktan sonra da her gün seninle gurur duyduk. Ben de, baban da.

Umarım biz de sana layık anne baba olmayı başarırız. Belki bir gün sen de bizlerle gurur duyarsın, kim bilir.

İyi ki doğdun Can’ım benim. İyi ki geldin hayatımıza.

Not 1: Beni okuyan, paylaşan, olumlu olumsuz yorum yazan herkese teşekkürler. Yazdıklarınızı heyecanla okuyorum ve çok önemsiyorum.

Not 2: “Ejderha dövmeli kız”ın mutlaka önce kitabını okuyun. Kitap bir başyapıt, filmi ise sadece güzel. İsveç yapımı olandan daha başarılı ama yine de kitaba yaklaşamamış.