Giriş: 29 Aralık 2020 Salı

Onu bu bağımlılıktan nasıl uzaklaştırabilirim?

Merhabalar Yeşim Hanım, sevgilimle ilk tanıştığım zamanlarda bağımlı olduğunu biliyordum ama bırakacağına emindim. Şimdilerde 2 sene oldu beraberliğimiz ve bıraktı, hiçbir şekilde kullanmıyordu, aramız her şey çok güzeldi… Şu an sözlüyüz ama 1 haftadır tekrardan başlamış. Eve hiç gelmiyor ailesi de bu duruma alıştığı için bir şey yapmıyorlar. 1 haftadır hiç konuşmuyoruz. 1 2 güne bırakırım diyor geri gidiyor. Ben bu durumda ne yapmalıyım? Lütfen bana yardımcı olur musunuz? Onu nasıl uzaklaştırabilirim bu bağımlılıktan?

Yeşim Tijen’in cevabı:

Merhaba sevgili okurlar, sonunda her yaşananın sorumlusu olarak gördüğümüz 2020’den kurtuluyoruz. Gidiyor. O gidince sanki her şey bitecek gibi bir ümit içindeyiz. Aşının varlığı bir ışık olarak kalplerimize doğdu. İşte bu ışık bizi 2021’den yana umutlandırıyor. Hepimiz için zor bir yıl oldu, hep beraber bir yürek olduk, birbirimizin yaşadıklarına uzaktan uzağa da olsa üzüldük… Yemek yerken daha çok aklımıza geldi yiyemeyenler… Nasıl umarsızlık içinde olabilirdik? İnsanlar işten çıkarılırken ya da asgari ücretin yaşanası bir ücret olarak görmediğimiz bir ülkede onun yarısı kadarına çalışanlara “bununla yaşa bakalım” denir, dükkanlar bir bir kapatılır… İnsanlar kiralarını bile ödeyemezken nasıl umursamazlık yaşayabilirdik? Birbirimizi umursaya düşüne bugünleri çektik diyeceğim. Yaşadık diyemem. 2020’ye bu yönden birbirini düşünme yılı oldu diyebiliriz. Bu zor yılda bazen şükrederek bazen kendi kendimizi yiyerek, içimizde isyanlarımızla, evlerimizde her şeye ve herkese hasret yaşayıp giderken yolun sonuna geldiğimizi umuyoruz. Umarım öyle de olur. Geçen senelere dönüp baktığımda yeni bir yılın gelişi beni nasıl heyecanlandırırdı… Küçük bir çocuk gibi yeni bir yılın umutlarıyla gelecek olmasını sevinçle karşılar; mutlu, umutlu bir bekleyiş içinde olurdum. Ama bu sene içimden hiçbir şey gelmedi. Her yıl çam ağacımı süsler, onu ışıklandırır, keyifle yeni yılı beklerdim. Bu sene bunları yapmakta ilk defa zorlandım… Elim gitmedi yılbaşı ağacını kutusundan çıkarmaya ama annelik yüreği beni rahat bırakmadı “Haydi kalk Tijen oğlun var, o genç… Ona bu heyecanı yaşatmalı, evi şenlendirmelisin” diye beni dürttü durdu. Bu telkinleri bir kenara itecek biri olmadığımdan kalktım, ağacımı süsledim, ışıklarını yaktım. İşte ışıl ışıldı ama benim içimde ışıklar yanmadı, sönük cılız bir ışık yansam mı yanmasam mı der gibi titrek halde yanıp durdu… Kendisine bile aydınlık vermezken… Ben işte durur muyum? Hayal bank tüm olumsuzluklara rağmen çalışıyor. Süsleyip ışıklandırdığım ağaca bakarken aklıma bir fikir geldi, hemen uygulamak için kalktım. Beyaz bir kurdeleyi küçük parçalar halinde kestim, onların her birini çama iliştirirken dileklerimi diledim kendim için, çocuklarım için, sevdiklerim için ağacıma taktım. Şöyle bir baktım çok hoşuma gitti. Şimdi hem yılbaşı ağacı hem dilek ağacım oldu güzel değil mi? Dileklerimden biri kardeşim içindi son üç aya yakın zaman canımın kardeşimin yoğun bakımda savaş vermesi beni, annemi, kardeşlerimi, kardeşimin eşi ve çocuklarını yıktı. O yoğun bakımda yaşam savaşı verirken biz onun yaşam savaşını kazanması için dualarımızla korktuklarımızı onun üzerinden kovmaya çalıştık. Yakında inşallah Allahın da izniyle normal odaya geçecek, bekleyişteyiz. Ümidimiz için çok şükür diyoruz. Her birimizin ağzından Allaha şükür dualarımız eksik olmuyor. Şükretmek kızgın olduğumuz gerçeğini değiştirmiyor. Kime kızgınız derseniz güleceksiniz ama 2020’ye kızgınız. Ben de yazarken gülüyorum. Bütün suç onun, Çin günah keçisi olmaktan kurtuldu. Suçlu 2020. O yüzden2020’ye “Giiiiiiiiiiitttttttt” diyorum “Seni hatırlamak bile istemiyorum. Git aklımdan, hafızamdan. Hayatımızdan koca bir yıl çaldın, elimizi, ayağımızı, zihnimizi bağladın. Yalnız çalmakla kalmadın bazılarımızın sevdiklerini elinden aldın. Git gözüm seni bir daha görmesin. Benim gibi hayalleri umutları hiç bitmeyen bir kadına bile bunları dedirttirdiysen utanıp ardına bile bakmadan git”. Kötü bir rüyaydı diyerek suya anlatıp unutalım alsın götürsün akan sular tüm kötülükleri her birimiz güzel bir yeni yıla gözlerimizde ışıltı kalplerimizde umutla uyanalım…

Ve sorumuz… Bir siz değilsiniz yavrum; yaşadıklarınızı kendi içinde yaşayarak susan kimseye söyleyemeyen, ne yapacağını bilmeden çaresizlik içinde kıvranan bir sürü insan var. Bu konuda mailler alıyor, aldıkça üzülüyorum. Yazdıklarım onlara da cevabım olsun. Keşke çare ben olabilsem… Çare bağımlı kişinin karakterinde, karakterinin gücünde ama bazen güçlü bir karakter bile fayda olamayabiliyor. Destek olmak, “Sen yaparsın, başarırsın” diyerek elinden tutmak, o kişiyi severek sahip çıkmak gerekiyor. Sevmezseniz kimse için bir şey yapamazsınız, yaptıklarınız sınırlıdır. İnsanlık için yaparsınız o da bir yere kadar ama sevmek her şeyi abartmaktır. Sevince fedakârlıkta sınır olmaz, yaptıklarınız size yük olmaz. Birini seviyorsanız onu akıbetine bırakamazsınız, umudunuz sürdükçe ondan umut kesmedikçe destek olmaya çalışırsınız Siz bu gençle ilgili ümitlisiniz bir kere bırakmış siz bağımlı olduğunu bilerek bu beraberliğe başlamışsınız. Gençken insanın gözü kara oluyor. Her şeyin üstesinden gelinir sanılıyor ama bağımlılıktan kurtulmak kolay değil. Zordur. Tedaviler yeni başlangıçlar için umuttur daha önceleri yazdığım gibi tedavi oldu mu hemen bağımlılık bitecek demek değildir. Bir aydınlanmadır ama yeniden geri dönüşler yaşanabilir tedavilerden vazgeçmek demek kadere teslim olmak demektir. Bu nedenle 4 ya da onuncu kez de olsa yeniden tedaviye başvurmaktan vazgeçmemek gerekecektir. Kimse kendini şıp diye gerçekleştiremez, hemen kendine ulaşamaz bu öngörülmeli destek olmaya devam edilmeli. Öyle beter bir illet bu… Bırakılmaz mı? Bırakan bırakır tabii… En azından sözlünüz bırakmış yine başlamış. Kendisiyle baş etmeyi az çok biliyor Bu da iyi bir şeydir. Sizi arayıp sormamasına gelince… Ne kadar çok kullandığıyla alakalı bir durum. Kendini unutacak kadar kullanmış olmalı. Ben size onu bırakın diyemem çünkü kendinize borçlu kalırsınız. Bu genç için çabalamalısınız ayrılsanız bile elimden gelen için çabaladım diyebilmek sonuç alamasanız bile kendinizi bu ilişkiden yana özgür hissetmek demektir. Bir bağımlılık ya da rahatsızlık söz konusu olduğunda yardım alacağınız alan tıptır. İyi bir doktor ne yapmaz? İyi bir öğretmenin çocuğun hayatına dokunduğu gibi kişinin yaşamında iyi bir doktor ona yön vermesinde yardımcı olur.

Uyuşturucu tedavisin yanında psikolojik tedavi kişiye muhakkak gereklidir. Bunu hiçbir zaman göz ardı etmemeli. “Her şey göründüğü gibi olsaydı elimize aldığımız deniz suyu mavi olurdu” diye bir söz okumuştum. Bağımlılıklarda böyle derine inmeli, yaralara dokunulmalı ve iyileşmesi için yardım almalı. Diğer bir husus benim bildiğim yurt dışında tedavilerde bağımlı kişi bırakamıyorsa esrar kullanıp çok kötüden yine kötü olan esrarla kendini bu durumda idare edebiliyor. Çözüm mü? Evet, doğru olmasa da bir nevi çözüm ama önemli olan tamamen bırakmak. Bir başka maddeye sığınmadan, yerine bir başka maddeyi koymadan ayakta kalabilmek olmalı. Bu da kişiyle alakalı. Kişinin kendine inancı hayata bağlılığı hayalleri umutları hep yaşam için tetikleyici olacaktır. Sözlünüzün ailesinin destek olmaktan uzak durması bu durumu kanıksaması… “Bağımlı biri olmasında bu umursamazlığın ne kadar etkisi var acaba?” diye düşündürebiliyor. Aile demek bir olmak birbiri için elinden geleni yapmak, duyarsız kalmamak, gerekirse mücadele etmek olmalıdır. Sizin yapacaklarınıza gelirsek… Ona kim olduğunu, hayallerini hatırlatın. Kendisiyle barışırsa yaşamla da barışacak hayata daha sıkı tutunmak için gayret içine girecektir. Onu önemsediğinizi, değerli olduğunu hissettirerek elinden tutun. Sözlünüze olmayacak diye bakmak uzaklaşmak, vazgeçiş yüklü olur ama olmadı demek emek yüklü yavrum Onun için kendi huzurunuz için elinizden geleni yapın derim sonrasını sonra düşünürsünüz. Çünkü Mevlana ne demiş biliyor musunuz? İmtihan içinde imtihan vardır. Derlen toparlan ufak bir imtihana satma kendini. Haydi, göreyim sizi kızım seviyorsanız abartarak sevin, elinizden geleni yapın.

Yazımın sonunda Tüm HTHayat ekibine ve siz değerli okurlarıma içi sevgi kahkaha dolu keyifli bir yeni yıl diliyor; hepinize en içten sevgilerimi yolluyorum…

Bir bağımlının eşinin ağzından...

Bir uyuşturucu bağımlısının karısı olmak;

Sadece karısı olmak yetmeyecek,

Annesi babası kardeşi arkadaşı ve güvendiği insan olacaksınız.

En önemlisi sevgi, kendinizden daha çok onu seveceksiniz.

Ben diye bir şey yok, biz varız diyeceksiniz.

Ona yeni doğmuş bir bebeğe davrandığınızdan ,

Daha şefkatli daha sevgi dolu,

Daha merhametli olacaksınız.

Yemeyecek,ona yedireceksiniz.

Gün gelecek canınız çok yanacak,

İçiniz acıyacak ama onu yarı yolda bırakmayacaksınız....