“Bana parayla ilgili duygularını gözlemle demiştin. Çok tuhaf şeyler hissediyorum. Komik gelebilir ama hepsi gerçek. Üstümde, hesabımda para olunca, elime para alınca tedirgin hissediyorum. Cüzdanımdaki, hesabımdaki parayı hemen harcayıp bitirmek istiyorum. Mesela şu an borcum yok. Maaşım hesabımda duruyor ve ben diyorum ki ‘Bu boşa duruyor, bununla hemen bir şeyler alayım’.”

“Ama onu nasıl çoğaltabileceğini düşünmüyorsun meselâ, değil mi? Altın, döviz fiyatlarına, faiz oranlarına bakmıyorsun da alışveriş sitelerine bakıyorsun.”

“Paramı çoğaltmak aklımdan geçmiyor bile Taner.”

“Sence neden Banu?”

“Bilmem.”

“Düşün biraz.”

“Yani demiştim sana geçenlerde, birkaç kere denedim ama bütün paramı harcadım.”

“Dön yaptığın listeye bak. Madde 10: Para geldiği gibi gider. Madde 11. Para biriktirmek çok zor. Bu inançlara sahipken paranı çoğaltacağına inanamazsın. Parayla ilgili düşünce ve duygularını yazmanı bu yüzden istedim. Gör ve tersine çevir diye. Bence o listeye ekleyeceklerin var. Büyük ihtimalle parayı hak ettiğine inanmıyorsun. Çok paran olacağına kanaat getiremiyorsun. Çelişkilerine dikkat et.”

“Benim çelişkim yok ki...”

“Hepimizin var. Şöyle örnek vereyim. İyi bir iş bulacağına ve çok para kazanacağına inanıyorsun. Çünkü eğitiminle ve tecrübenle bunun mümkün olduğunu biliyorsun. İyi bir işin, gelirin var. Ancak paran yok.”

“Çelişki nerede?”

“Kendine çok para kazanabileceğini ama o paranın sende kalmayacağını söylüyorsun. Ve söylediklerine uygun biçimde davranıyorsun. İyi bir gelir yaratıp tamamını savuruyorsun.”

“Biraz düşünmeye ihtiyacım var. Tam böyle mi bilmiyorum.”

“Aklından geçenlerle ağzından çıkanlara dikkat et. O listede şunu da diyorsun. ‘Para kazanmak çok zor.’ Paranın çok zor kazanıldığına inandığın için, eve iş götürüp duruyorsun. Kazandığını hak etmek için eşekler gibi yük taşımayı şart kabul etmişsin.”

“Her olumsuz inancın tersini tekrarla demiştin. Bu durumda şöyle demem lazım. ‘Para kazanmak çok kolay.’ ‘Para biriktirmek çok kolay.’ ‘Para gelir, gider, ama tekrar gelir.”

“Evet. Tekrarlıyor musun?”

“Deniyorum ama...”

“Ama ne?”

“Taner, bana bozulma ama söylediklerime inanmıyorum.”

“Hah! İşte bunu söylemeni bekliyordum.”

“Neden?”

“İnanmıyorsun, çünkü listene yazdıklarını hayatın boyunca defalarca deneyimledin. Büyük ihtimalle evde baban ve annen, paranın zor kazanıldığını, zor biriktirildiğini ve geldiği gibi gittiğini söylüyordu.”

“Evet.”

“Şimdi yapman gereken, bu inançların sana değil annene ve babana ait olduklarını hatırlatman. Onların deneyimlerini kendi hayatında tekrarlamak zorunda olmadığını, yeni ve seni mutlu eden deneyimler yaşayabileceğini tekrarlaman.”

“Yine de zor geliyor.”

“Ne demiştik? ‘Ara çözümler hayat kurtarır.’ O zaman şunu yapabilirsin. Bunların mümkün olduğuna inanmak için geçiş cümleleri kullanabilirsin.”

“Nasıl?”

“ Mesela ‘Ben para biriktirebilirim’ diyebilirsin. Buna inandığını fark edince, ‘Para biriktirmek çok kolay’ fazına geçebilirsin. Destekleyici diğer cümleleri ekleyebilirsin. ‘Para biriktirmeyi seviyorum.’ ‘Paramı iyi değerlendiriyorum.’”

“Bu mantıklı geldi.”

“Bunları sabah, gün ortasında ve akşam yatmadan önce tekrarlayabilirsin. Beyninin, tekrar ettiği fikri inanç haline getirdiğini hep hatırla. Nasıl ki küçükken paranın geldiği gibi gittiğini duya duya bunun doğru olduğuna inandın. Şimdi o kodları yavaş yavaş siliyorsun, yerlerine yenilerini koyuyorsun.”

“Bu yüzden zaman alıyor.”

“Evet.”

“Bunları başka konular için de yapabilirim.”

“Elbette yapabilirsin. Ancak senin ilk sorunun para. Onu doğru biçimde değerlendirmeyi öğrenmeye ihtiyacın var. Her şeyi aynı anda yapmaya çalışırsan yorulup yılarsın ve hepsini aynı anda bırakırsın, hiçbiri işe yaramaz. O yüzden sakin sakin, ikna olarak devam.”

“Haklısın.”

“Akşam ne yapıyorsun Banu?”

“Biraz çalışayım diyordum.”

“Çalışma. Akşam yemeğini bende yiyelim.”

“Olabilir. Akşam üzeri ararım seni.”

“Anlaştık.”

13. bölüm 5 Nisan 2019 Cuma hthayat.com’da...

Diğer bölümler: