Bir kadın olarak…

Bir kadın olarak ben:

Senden daha az zeki, daha az nitelikli bir insan değilim.

Beni bastırabileceğin, susturabileceğin, nerede ne zaman, nasıl konuşabileceğimi dikte edebileceğin biri değilim.

Senin işini görmek için yaratılmış, sana bakmak için programlanmış hizmetlin değilim.

Erkekliğini üzerimde deneyeceğin, kendini tatmin edebileceğin oyuncağın değilim.

Nerede nasıl davranacağımı, kahkaha atıp atmayacağımı senden öğrenecek değilim.

Bana tiksinti ifadesiyle bakabileceğin, beni susturabileceğin bir varlık değilim.

Bir kadın olarak ben, hakaret edebileceğin, eziyet edebileceğin, gücünü benim üzerimden tarif edebileceğin kum torban değilim.

Senin tarifinle yaşamadığım için iffetsiz değilim. İffetin ne olduğunu senden öğrenecek, senin ahlak tanımınla yaşayacak değilim.

Anneliğim üzerinden kutsayabileceğin, annelik kalıplarına hapsedebileceğin kuluçka makinen değilim.

Anne olduğum için ya da anne olmamayı tercih ettiğim için ‘daha az kadın’ değilim.

Bir kadın olarak senin anan da, bacın da değilim.

Bir kadın olarak ben insanım.

Kendi ayaklarımın üzerinde durabilirim.

İstediğim gibi yaşayabilirim, kimseden izin alacak değilim.

İstediğim gibi giyinirim; mini etek de giysem, kırmızı ruj da sürsem senin için değil, kendi keyfim için giyer gezerim.

Bir kadın olarak güçlüyüm, sandığından çok daha fazla hem de...

Bir kadın olarak susmuyorum. Her zamankinden daha fazla konuşuyorum.

Ve haykırıyorum: Bir kadın olarak, kadına SUS diyenden de, meclisteki toplantıda uyuyandan da, terör soruşturmasını reddedenlerden de utanıyorum!