Ben erkek olsam…

Gün geçmiyor ki bir kadına şiddet haberi okumayalım.

Her gün kadınlar dövülüyor, tecavüze uğruyor, öldürülüyor bu ülkede...

Özgecan’dan sonra büyük bir ayaklanma gerçekleşmişti. Kadınlar başlarına gelenleri sosyal medyada #sendeanlat etiketiyle anlatmaya başlamış, bu iç dökmeleri sanal dünyadan gerçek hayata taşıyanlarımız olmuştu.

Özgecan’ın kısacık hayatı, o güne kadar konuşulmayan bazı şeylerin konuşulmasını sağladı. Ancak o günden bu yana ne ciddi anlamda bir toplumsal uyanış, ne de devlet politikalarında gözle görülür bir düzelme oldu. Ki zaten bu toplumdaki kadına bakış açısının değişmesi için –ne kadar acı ve vahşi olursa olsun- tek bir olay ya da birkaç kanun yetmeyecek; çok uzun dönemli bir zihniyet değişikliği gerekli...

Geçtiğimiz günlerde, İstanbul’un en ‘nezih’, en burada-öyle-şeyler-olmaz denilen semtlerinden birinde bir tecavüz olayı gerçekleşti. İşin en kötü yanı, tecavüze uğrayan genç kadının o saatte orada ne işi olabileceğinin, olayın kendisinden çok konuşulmasıydı.

Bir kadın olarak bu tür muhabbetler bende sadece inanılmaz bir öfke değil, aynı zamanda mide bulantısı da yaratıyor.

Erkeklerin –ya da çoğu erkeğin- kadınların ne zaman nerede nasıl davranabilecekleri konusunda kendilerini ahkam kesebilecek bir mertebede görebilmeleri beni hayrete düşürüyor.

Ve anlayamıyorum: evet, bu ülkedeki genel geçer zihniyet ve çoğunluğun kadına bakış açısı ortada... Ancak azınlıkta da olsa kadınları anlayabilen erkekler de var bu hayatta. Onların neden sesi çıkmıyor?

Her kadın cinayetinden sonra kadınlar yürüyor. Tüm davaları kadın örgütleri takip ediyor. Sokaklara kadınlar dökülüyor. Nerede erkekler?

Kendini eşitlikçi, modern, hatta ‘feminist’ olarak tanımlayan erkeklerin neden esamisi okunmuyor?

Hiç mi rahatsız olmuyorsunuz hemcinslerinizin bu rezilliklerinden? Hiç mi töhmet altında hissetmiyorsunuz kadınlar hemcinsleriniz tarafından öldürülürken? Hiç mi anlamıyorsunuz bu sorunların, siz çözümün bir parçası olmadıkça çözülemeyeceğini?

Ben erkek olsam, hemcinslerimin bu şiddetinden utanıp yerin dibine girer, onunla da kalmaz ortalığı yıkardım.

Ama dur... zaten yıkıyorlar...