Bebek doğarken

Hani hep söylüyorum, doğuma hazırlanın. Doğuma hazırlanırken doğumun ne olduğunu, bedeninizin doğum sırasında ne gibi etkiler gösterdiğini bilin. Doğumda nefesi ve gevşemeyi bilin. Doğum tercihlerinizi anlayın ve bu doğrultuda belirleyin. Normal doğum istiyorsunuz ama sezaryeni de bilin, sezaryene de hazırlanın. Beni takip eden bu konuda nasıl destek olduğumu neler yazdığımı, söylediğimi bilir. Ne olursa olsun doğumunuzdan tatmin olmanız, sağlıklı bebek ve sağlıklı anne önceliğimizdir. Ama benim bugün bahsetmek istediğimiz başka bir konu var. Biz doğuma hazırlanmayı, doğumu konuşurken çok önemli bir gerçeği atlıyoruz.

Siz doğum yapıyorsunuz evet ama farkında mısınız bir bebek doğuyor. Bebeğinizin tercihleri ve seçtiği bir yol yok mu sizce? Bizim doğum hikayemizden öte bebeğimizin de bir doğum hikayesi var. Geçenlerde girdiğim bir doğumdan örnek vermek istiyorum. Bebek 41 haftalık ve annenin suyu geldi. Doğum sırasında açılma dönemi boyunca her şeyi denedik. Tüm sakinliğimiz ve hafifliğimiz ile pozisyon, aromaterapi, refleksoloji her şeyi denedik. Çok detaya girmeyeceğim ama doğum ilerlemediği, açılma olmadığı için sezaryen kararı alındı. (Annenin suyu gelmişti, su gelmesinden sonra genelde 12-24 saat içinde bebeğin doğması hedeflenir) Gene aynı sakinlik içinde sezaryen ameliyata girdik, ben tüm süreç boyunca annenin yanındaydım. Hatta bebeğimiz doğduktan sonra baba hemen bebek ile çıktı, ben anne ile kaldım. Bu arada hep söylerim, bir annenin normal doğumda ne kadar desteğe ihtiyacı varsa sezaryen doğumda da o kadar ihtiyacı vardır. İyi ki doula oldum dediğim anlardan birini yaşadım. Tüm süreç boyunca hep annenin yanındaydım. Bu arada bebeğimiz anne rahminde biraz kakasını yapmıştı ve kakalı doğdu. Bebek neden kakasını yapar, yapar ise tehlikesi var mıdır, yok mudur konusunda Dr. Semra Özer’ in yazısını da okumanızı öneririm.

Operasyon bitti, anne ile birlikte odamıza çıktık. Ama bebeğimizin biraz solunumu ile ilgili sıkıntısı olduğu için yoğun bakıma alındı. Gene burada sizi çok etkilemesin diye detaya girmeyeceğim ama bebek şimdi gayet iyi, sadece bunu söyleyebilirim.

Bu doğum sonrasında birkaç gün kabuğuma çekildim, her ne kadar kendi doğumum olmasa da biraz düşündüm. Kendimi nasıl iyi hissettim biliyor musunuz? Biz ne yaparsak yapalım -burada hiçbir şey yapmayalım demiyorum- kendimize ne yol çizersek çizelim; bebeğimizin de kendine çizdiği bir yol var. Hikayedeki bebek kendi zor yolunu seçti. Zor yoldan gelmesi gerekiyordu, birkaç gün yoğun bakımda kalması, doğduktan bir hafta sonra hastaneden çıkması gerekiyordu. Kendi kişiliği, karakteristik özelliği, bundan sonraki hayatı için bunu yaşaması gerekiyordu. Biliyoruz ki onun da hisleri, psikolojisi var. Bebekler beyinleri ve zihinleri gelişmiş olarak doğuyorlar. Daha anne karnında aslında her şeyi kaydetmeye başlıyor. Doğum anında da algıları çok açık her aşamayı farkındalar. Bebeğimizin seçtiği yol buydu. Burada bize düşen en önemli görev, bunu böyle kabul edip, kucak açmak. Ona vereceğimiz sonsuz sevgiden, şefkatten daha önemli bir şey olamaz. Evet, böyle oldu ama bizim aramıza böyle katılmak istedi, ona saygı duymak lazım. Bebeklerimiz nasıl dünyaya geleceklerini biliyorlar.