Çekin o kirli ellerinizi Küba'nın üzerinden!

İki haftadır tabak çanak tartıştığımız yeter, içim kıyıldı çeyizci ve anti evlilikçi tayfadan…

Bu ara gördükçe sinirlendiğim, bana ne oluyorsa kurum kurum kurulduğum bir konu var. Gözümüzün önünde Küba'nın ırzına geçiyorlar matmazel, sessiz kalamıyorum.

Amerika'nın Küba'ya uyguladığı 50 küsür yıllık ambargoyu Obama sağolsun(?!) kaldırdı ve iki ülke arasında artık seyahatler vs. başladı. Tabii politik birçok yanı var bu durumun ama bizim şimdilik gördüğümüz Amerikalıların Küba'nın üzerine çökmesi…

Önce her şey son demlerini yaşayan başkan Obama ve ailesinin özel uçaklarıyla Küba'ya ayak basması ile başladı. Yıllar sonra gerçekleşen bu diplomatik ziyaretin ilk karesinin Obama'nın eşi Michelle'e şemsiye tutarken olması romantik damarlarımı oldukça kabartmış, pek bi’ sevmiştim. Regl öncesi miydim neydim acaba, herif karısına şemsiye tutarken tarihe geçiyor diye duygulanmışım... Meğer kötü bir sonun başlangıcıymış bu görüntüler.

Hiç fırsat kaybetmeden popüler kültür ve kapitalizm ile Küba'yı ele geçirmeye başladılar bile. Chanel 2017 Cruise koleksiyonunu Küba'da bir show ile sunmaya karar verdi. Karl Lagerfeld yaşından başından utan, rahat bırak Küba'yı! Küba sokaklarında, Küba halkının izleyemediği, davetli olmadığı bir show düzenlendi. Bırak Chanel'i, defileyi, yıllarca sokaklarında bir tane reklam afişinin bile yer almadığı Küba'da halkı soyutlayarak ne yapıyorsun Karl?? Puro sarıp evine ekmek götürmeye çalışan gencecik esmer kızların ahını aldın, yatacak yerin yok!!

Ve öldürücü darbe Kardashian ailesinden geldi. Peşlerinde onlarca kamera, ellerinden düşmeyen telefonları ile Küba sokaklarında boy boy selfie'ler çektirip, kendilerine içerik yaratırken, onları uzaktan izleyen binlerce gözü yaşlı Küba'lı bıraktılar.

Ellerinde purolar, yüzlerinde tonlarca makyaj ile, özgürlükleri için senelerce mücadele etmiş Küba'yı bir tatil beldesi haline indirgediler.

Ha sana ne oluyor binlerce ötedeki yozlaşmadan, tarihi dokunun bozulmasından diyebilirsiniz. Bunun aynısını burnumuzun dibinde o kadar çok yaşadık, o kadar çok şahit olduk ki, Küba ile de duygusal bir bağ kurdum.

Bodrum, Çeşme, Alaçatı, Datça gibi eskilerin "kaçamak" yerlerinde şimdi saçma sapan işletmelere para yedirmeden atacak yer kalmaması hep bu "selfie, tatil, biraz daha gösteriş" sevdasından. Nefes almak için kaçtığımız parkların, ormanların bile elimizden alınmaya çalışılıyor, elinden almasalar keyif almaman için her şey yapılıyor.

Dünyanın bir ucunda ya da burnumuzun dibinde, bu tip geçmişe saygısı olmadan yapılan "girişim"leri içim acıyarak izliyorum. Dün bir, bugün iki Küba'nın geldiği hal ortada.

Bizim ise savaşacak gücümüz kalmamış.

Kendi önümüzü göremezken gelecek nesilleri nasıl düşüneceğiz bilmem ama ağaçlar için savaştığımızı, hiç görmediğimiz için Küba için dertlendiğimizi falan anlatırız her şey çok geç olduktan sonra...