Birbirimize yapmacık davranıyoruz...

Merhaba Yeşim Hanım

Ben 25 yaşındayım, üniversite son sınıf öğrencisiyim. Bir arkadaşım var belki okuldaki en yakın arkadaşım ama anlaşamıyoruz, birbirimize yapmacık davranıyoruz. Durumun farkındayım ama birbirimizi de bırakamıyoruz. Sürekli kendimizi birbirimize ispatlamaya çalışıyoruz. Mesela; biri beni bozsa 'seni bozdu ama beni bozamaz', maddi olarak birinden kazık yesek, hemen böbürlenerek 'bana yapamazdı' falan diyor. Bunlar aslında beni üzüyor ama sürekli günlerimiz böyle şeylerle geçiyor. Son sınıfa geldik hala böyle... Konuşmayayım diyorum. 4. sınıf olduk, o kadar beraber yedik, içtik onun hatırı var diyorum ama çok sinir oluyorum. Nasıl davranmalıyım?

Yeşim Tijen'in cevabı:

Dostluk dediğin güzel bir kitap

Hava gibi

Su gibi

Ekmek gibi

Vazgeçilmez bir tat

Sonuna kadar dayanmak şart sevmediğin sayfalar varsa atla

Sayfayı kökünden yırtmak şart mı?

Bedri Rahmi Eyüboğlu, dostlukla ilgili bu dizeyi paylaşmış. Kısmen katılıyorum. Bir çoğumuz sıcacık dostluklar yaşıyoruz. Bazen kendi kendimize sorduğumuz da oluyor o benim gerçekten dostum mu? Gerçek dostluk gösterilen özveri, hoşgörü ve hazımla hissedilir. İçinize sıcacık bir duygu yayılır. Onunla geçen zamanı, yaşamı beraberce göğüslersiniz. Bazen ağlar bazen saçma sapan şeylere bile kahkahalarla gülersiniz. Size çözüm olamasa da rahatlık veren, kıskanmayan, iyi gününüzü hazmedip, kötü gününüz de merhem olan birini bir çırpı da çok kırılmış olsanız bile silemezsiniz. Sevgisi, yaptıkları sizi tutar, bırakamazsınız. Şiirdeki gibi bazı sayfaları atlarsınız, yaşanmamış sayarsınız. Siz sevgili okurum, sayfayı yırtsam mı, atlasam mı bu çelişkiyi yaşıyorsunuz. Bir yanda yaşanmışlıklar bir yanda kafanızda anlam veremediğiniz sorular... Ne gerek var? Niye bu sorularla boğuşuyorsunuz? Dostluğunuzda ikiniz de yeterince samimi değilsiniz. O sizinle yarışarak, siz bu farkındalıklarınıza rağmen susarak samimiyetsizsiniz. Konuşmalısınız. Şakayla karışık, kırıcı olmadan bu rahatsızlıklarınızı dile getirmelisiniz. Bu davranışınız onu silkeleyecek, kendine getirecek ve ya kendini değiştirmezse size buraya kadarmış, mesafe koy uyarısını verecek. Uzaklaşırsınız, merhaba nasılsın o kadar. Siz ancak bu duygularınızı, rahatsızlıklarınızı dile getirdikten sonra bir çözüme ulaşabilirsiniz. Aksi bir durum konuşmadan bitirmek, uzaklaşmak çözüm olmaz daha çok soru işaretini yıllar sonrasına taşır. Bu arkadaşlıktan size bir keşke ve promosyonu olarak pişmanlık kalır.

Bir siz bu durumu yaşamıyorsunuz. Bazı kadınlar çocuklarını yarış içinde yaşama hazırladıkları ve kendileri de bu yarışa dahil oldukları için sosyal uçurumların git gide derinleştiği için kıskançlık hastalığı toplumumuzda azdı. Ego savaşı yaşanıyor, zengininden fakirine... Yaşanan dostluklar varsa define gibi değerli. Bulan çok şanslı, iyi sahip çıksın. Vara yoğa arkadaşını satmasın. Çünkü sonrası acı bir keşke. Sonrası içe dönük bir yaşam, yalnızlık. Yalnızlaştıkça sanal alemle daha çok haşır neşir oluyor kişiler. Şimdinin en iyi dostu sanal alem, eskiye dönüp bakarsak. Tanju Okan bir şarkısında ne demiş "Benim en iyi dostum içkim, sigaram. Onlarda olmazdı olmasa param. "Sanki bugüne söylemiş şarkısını insanın en iyi dostu artık kendisidir. Para ve hırs insanı kamçıladıkça, dostluklar da sizin yaşadığınız gibi samimiyetsizce yaşanmaya devam edecektir.

Sevgiler...