Kayınvalideye anne demek

Bir gün bir erkekle hayatımı birleştirmeye karar verdim ve onun anne dediği kadın, benim de ona anne dememi bekliyor. Gözümün içine bakıyor. “Siz” diyorum konuşurken ama hitap edemiyorum. O bana “kızım” diyor. Kocasından bahsederken “baban” diyor. Yani “ben de annenim, bana anne de.”

Ona anne diyemem ve bunun tek bir sebebi yok.

Her şeyden önce, anne dediğin kişiye elindeki hakları devrediyorsun. Artık çocuğu oldun ya, o ne derse, nasıl derse öyle olacak. “Anne”, törenle mal gibi istenen kızın, bir aileden öteki aileye teslim edilirken, gittiği aile içinde yeri olsun ama hiç kendisi olamasın diye söylemesi buyurulan sözdür. Ben mal değilim, “gelin olarak” değil, “insan olarak” sözüm dinlensin. Görmek istediğim saygıyı başkalarına da gösteririm, ama bunun için kimse benden itaat etmemi beklemesin.

Kocamla beraber aynı kadına anne deyince bir kardeşlik hissi çöküyor ve ben bu adamla kardeş değilim. Bedenlerimizi paylaşıyoruz, niye kardeşlik hissiyle yaşayalım? Ancak kardeşlerin annesi bir olur.

Bir kadın, neden oğlunun karısının ona anne demesine mutlu olur ki? Kızı mı oldu o kadın? O zaman oğluyla kızını evlendirmiş olmuyor mu? Burada bir sakatlık yok mu? “Kayınvalideye anne demek gelenektir” diye kestirip atmak saçma. Bazı geleneklerin altında yatanların da sorgulanması gerekir. Belki ensestin bu topraklarda bunca doğal karşılanmasında bu geleneğin de payı vardır.

Erkeğin, karısının annesine anne demesi de garip. Bu söz, karısını kardeşi gibi görmesine doğrudan sebep olmasa da yardımcı olur. Galiba erkek daha az zorlanıyor annesi olmayan kadına anne demeye. Çünkü onun rahatını düşünen, onun için dolmalar saran, kekin yanmamış tarafını ona ayıran bir kadın daha ekleniyor hayatına.

Bir kadının, evleneceği erkeğin annesine anne demeye can atmasında ise bir riya var. Bir an önce evlenmek, nikâhlanmayı planladığı erkeğin ailesine kendini kabul ettirip süreci hızlandırmak için söylemeye can attığı söz.

Ya kendisine anne diye hitap edilen kadın? Niye kabul ediyor doğurmadığı birinin ona anne demesini? Anne olmaktan yorulmamış mı? Şefkat fazlası mı var? Yoksa artık emrine biri daha amade diye seviniyor mu? Anneden başka bir şey olmasına izin verilmemiş de sonsuza dek, sonsuz defa anne olmak mı istiyor?

Bir erkekle hayatımı birleştirdim ve annesi ona anne dememi bekliyor. Telefonda konuşurken, eve geldiğinde, evine gittiğimizde. İçime bir sıkıntı çöküyor. Kaç yıl demedim, şimdiden sonra der miyim? Demem. İnattan değil. Annem olmadığından, annem hissetmediğimden, oğluyla kardeş olmak istemediğimden, gelin olup gelin görevleri üstlenmek istemediğimden. Sadece insan bilinmek, insan gibi karışılmadan yaşayıp gitmek istediğimden.