Kapat bu konuları cereyan yapıyor

Annemi aradım. ‘Bugün bir mağazada bana Bizans manzaralı, Osmanlı temalı kahve fincanı satmak istediler’ dedi. Anlamadım. Annem çıldırdı sandım, çıldırmamış. Tezgahtar öyle tanıtmış fincanları. Bu hikayede tezgahtar kahvenin telvesi gibi masum. Biri demiş. ‘Böyle satılacak bu fincanlar, satın.’ Her Bizans harabesi başına prim alınsa, nefis hayat.

Annem bana anlatıyor. E diyorum? E diyor bu kadar. Öyle diyorum fincan olmaz.

Annem de zaten fincanları almamış. Kaç para olduğuyla da ilgilenmemiş. Teşekkür edip, çıkmış dükkandan. Niye teşekkür ettiğini o da bilmiyor.

‘Zaten o fincanlarda bakılan fallar çıkmazdı’ diyerek konuyu kapatıyoruz.

Türk pasaportu taşıyan iki insanız nihayetinde, elbette konuyu kapatacağız.

Üç kelime yeter hepimize.

Vesaire’nin emekliliği geldi, aynenler bu sene ilkokula başladı, neyseyi de bu yaz evlendireceğiz kısmetse.

Neyse. Tuba Özay da Atatürk’le dertleşmiş.

Birkaç konuyu orada kapatmak üzere gitmiş Tuba Özay Atatürk tablosuna. Henüz öğlen değil herhalde, sabah kahvesini içiyor rahmetli, kafası öne eğik. Gerçi Atatürk zaten shutdown’da da, kibar adamdı herhalde, gıyaben dinliyormuş gibi yapıyor. Tuba Özay da gıyaben gıybette.

Atatürk darılmış herkese, ama yine de umudu varmış. Sağolsun oralardan mesaj göndermiş, çıkmayan candan ümit kesilmiyor işte.

Ama normal. Vaktiyle Tuba Özay pizzanın en iyi 10 adresini belirleyen jüriye seçilmişti. Parantez içine (eşi İtalyan olan manken) sığıvermişti. Eşin İtalyansa pizzadan sen anlarsın, memlekette ağaçla röportaj yapılmışsa, Atatürk’le de konuşursun. Olamaz mı?

Bu gidişle Ferdi Özbeğen de mezar taşını piyanosu gibi yana devirir, iki silkinir topraktan, biz faniler için ‘Gözümde canlanır koskoca mazi..’ diye başlayıverir. Sevenleri piste alalım, sevip de kavuşamayanları kapı önüne, sigaraya.

Şimdi de AKP'de tanıtım ve medyadan sorumlu Genel Başkan Yardımcılığı görevini yürüten (layıkıyla da sığar buraya) Hüseyin Çelik’i konuşuyoruz.

Çünkü Çelik kafasındaki dekolteyi örtemiyor. O örtemediği için biz kapatıyoruz dekolteleri, konuyu da kapatırız iki güne.

Tespihinde tespitler var Hüseyin Çelik’in. Bir besmele, bir tespit.

Yıllara yayıyor.

The Times’a Gezi olayları sırasında verilen ilanı görünce, ‘Onlar önce bir ağızlarını çalkalasınlar’ diyor. Biz de o sırada dolaptan buz gibi ayranımızı çıkarıp serin serin içip ayrı düşüyoruz.

Sitem kuryesi Hüseyin bey, Başbakan’la görüşen sanatçıların ardından mikrofonlara, ‘Başbakan kendini aldatılmış hissediyor olabilir’ diyor. Çelik uzun uzun Başbakan’ın resimlerine bakıp, ‘Bir bakın’ diyor, ‘Bakın 10 yılda 25 yıl yaşlandı sayın Başbakan’

Zira Hüseyin Çelik’e göre, ‘Başbakan Zaloğlu Rüstem değil, Başbakan He-Man filan değil’.

Mısır sokaklarında darbeye direnen insanlar için "İnsanlar cinnetle yaşayacağına izzetle ölebilir" diyor. Aynı Hüseyin bey, Lice olayları sırasında bir gemiden bahsediyor. Hepimiz ordaymışız. Aşk Gemisi’yle büyüdüğümüz için anlamıyoruz.

Çelik’in bahsettiği gemide, birimiz süvari kaptan, birimiz çarkçı başı, birimiz gemici başıyız. Kendisinden gelen bu denizler kadar derin analizin ardından Haydarpaşa’da duran Söndüren 1’le Söndüren 2’nin fikrini kimse sormuyor.

İşte bunlar hep beklediğimiz röportajlar, yapan çıkmıyor.

Hüseyin Bey, kanser hastası Dilek için, ‘Dilek kızımızın hastalığından dolayı ruh hali bozuk’ diyor. ‘Bu arkadaş’ diye bahsettiği Fazıl Say için ‘Bu sözler normal ruh haline sahip bir insanın söyleyeceği sözler midir?’ diyor. Psikiyatriden sorumlu devlet bakanı Hüseyin Çelik’e göre bizim sapsız isyanlarımız var, sağolsun o da bunlara sap takıyor.

Başbakan bir canlı yayında patır patır gözyaşlarını dökünce, ‘Ağlamak insancadır ve insana mahsustur. Bugüne kadar sığırların ağladığı görülmemiştir’ diyen de kendisi.

Haklı mı acaba?

Başımıza da ne geldiyse orantısız sığırlıktan geliyor.