Çocuk yapmalı mı, yapmamalı mı?

Dünya üzerindeki en büyük kadın hakları sorunu bence kadın doğurganlığının bir yaş sınırı olması. Dünyada hemen hiç bir şey yerinde durmuyor. İnsanlar çok daha uzun yaşıyorlar. Çok daha geç evleniyorlar. Çok daha geç emekli oluyorlar. Orta yaş artık eski yerinde durmuyor. Neredeyse her şey 10 - 15 sene ileriye doğru attı. Bir şey hariç: kadınların doğurganlık yaşı. Her şeyi annemden 10 sene geç yapmama rağmen çocuk doğurabildiğim yaş aralığı annemle aynı.

Üstelik şimdi o veya bu nedenle ortaya çıkan erken ergenlikten bahseder olduk. Eğer gerçekten yaygın bir şekilde bir erken ergenlik söz konusuysa onun da kadınların doğurganlık yaşını çok olumlu etkilemeyeceğini ön görebiliriz.

Tüp bebek, kısırlık tedavisi, o bu. Evet, artık eskisine göre kadınlar bir miktar daha ileri yaşlarda çocuk sahibi olabiliyorlar. Ama kadınların doğurganlık yaşını hayatın gittiği yerlere taşıyacak kadar ileri atan çözümler değil bunlar. Her doğan kız çocuğu belirli bir miktar yumurta ile doğuyor. Yumurtalar bitince dükkan kapanıyor. Her kadın için bu yaş farklı. Ama genel olarak 45 yaşında bir kadının kendi yumurtası ile çocuk doğurabilmesi her koşulda şaşırtıcı bir durum olarak kabul ediliyor. Bu alanda yapılan bilimsel çalışmanın harcanan kaynağın haddi hesabı yok. Bir türlü olmuyor.

Arkamdaki adam birilerinin çocuğunu peydahlıyor.

İnsanların doğaya karşı kürek çekmekte üstüne yok. Bu konuda çok şükür binlerce yıllık tecrübemiz var. Yaratıcılığımızı bu konuda da kullanmakta eksik kalmıyoruz. NTV’de bir tüp bebek dosyası hazırlamıştım. Orada farklı yöntemlere başvuran birçok çiftle tanıştım. Başkasının yumurtası ve kocasının spermi ile hamile kalıp ileri yaşta çocuk doğuran kadınlar tanıyorum. Ya da çocuk isteyip istemediğinden emin olamayıp ilerisi için embriyo donduran çiftler. Baba adayı olmayan kadınlar için yumurta dondurtmak da bir seçenek. Ama embriyo dondurmak kadar iyi sonuç vermiyor. Yurtdışından sperm bankasından sperm alıp tek başlarına çocuk yapan anneler de var.

Bir de çok daha yaygın olan, hemen hiç eleştirilmeyen ve bilimsel olmayan başka bir yöntem var. Bu yöntemin ismi: Yanlış adamla evlenmek! Dünya üzerindeki evliliklerin çok büyük bir kısmını nedeni kadınların çocuk yapma paniği. Kadınlar 50 yaşında da çocuk doğurabilecek olsalardı mevcut evliliklerin büyük kısmı hiç yaşanmazdı.

Üstelik bu kadınların bir kısmı çocuk yapmak isteyip istemediklerinden de emin değiller. Ama korkuyorlar. Ya bir gün istersem? Çünkü biliyorlar bir gün isterlerse o gün çocukları olmayacak. Bu korku kadın/erkek ilişkilerini içten içe güdüp duruyor.

Çocuk yaptıktan sonra aklını çocukla bozan bir kadın olmuş olmama rağmen şimdiye kadar hiç bir yakın arkadaşıma “Çocuk yap. Çocuksuz yaşanmaz” demişliğim de yoktur. Bu konuda bence kimse kimseye tavsiyede bulunamaz. Konu her açıldığında ise aklıma Defne Suman’ın çocuk yapıp yapmama konusunda bir yazısında ettiği laf gelir. “Çocuk yapmak orgazm olmaya benzer, başınıza gelmeden nasıl bir şey olduğunu bilemezsiniz.”

Çocuk sahibi olmadan önce sağlık sorunları nedeniyle çocuk yapamama riskini tatmış bir kadın olarak bu risk altındaki kadınları iyi anladığımı düşünüyorum.

Başkalarının ne dediğinin önemi yok. Çocuk yapmak istiyorsanız da istemiyorsanız da kendi kulağınıza kendinizin fısıldadıklarınızı dinleyin. Çocuk yapmaktan da yapmamaktan da o veya bu nedenle korkuyor olabilirsiniz. Hayatta insanın başına gelebilecek en büyük felaket çocuk sahibi olamaması ya da çocuk sahibi olup hayatının tamamen değişmesi değil. Hayattaki en büyük felaket korku ile hareket etmek.