Normal, yeni mutsuz

Geçtiğimiz aylarda sosyal medyaya birkaç hafta arayla eski fotoğraflar koydum. Malum günlerden Perşembeydi ve #tbt vaktiydi. Bu fotoğraflardan birinde bariz bir şekilde üzgündüm ve fotoğrafın altındaki metinde de üzgün olduğumu ve nedenini belirtmiştim. Diğer iki fotoğraftan biri telefonla çekilmişti ve 4 yıl öncesine yani sosyal medya ve selfie dönemine aitti. Lakin gene de erken dönem bir selfieydi ve belli ki henüz sahte sahte gülmeyi tam olarak öğrenememiştim. Ladin bacağıma tutunuyordu ben de bir yandan ikimizi de aynanın içinde kadraja almaya bir yandan da bacağımdaki Ladin'e mukayyet olmaya çalışıyordum. Bugün gibi hatırladığım hiç de mutsuz olmayan bir andı ama belli ki daha pro bir selfieci olamamıştım ve yukarıda saydığım işleri kotarırken aynı zamanda da 32 dişimle gülüvermeyi becerememiştim. Suratım anın eldeki işi kotarmaya çalışan halini yansıtıyordu nereden baksanız normal bir surattı. Lakin mutsuz bir surat değildi. Resmin altına çok sayıda yorum geldi bir kısmı da ne kadar mutsuz göründüğümle ilgiliydi. Yorumları okuyunca hayrete düştüm. Takipçiler bir yandan da haklıydı şimdiki hünerlerim olsa o ekrana dokunmadan önce sahte sahte gülmeyi kesinlikle akıl ederdim ve fotoğraf hemen çok mutlu bir fotoğraf olurdu. En azından buğulu buğulu bakar gerdan büker başımı geriye atar, şaşkın surat yapardım. Gelin görün ki selfie kariyerimin başındaydım ve normalin henüz mutsuza dönmedi yıllardı. Öyle saf saf olduğum gibi normal normal durmuşum (!) Tabii içimdeki araştırmacı dürtülmüş oldu ve beni bir merak sardı. Bu yorumları bırakan insanların birkaçının profiline girdim hiçbir profilde bir tane “normal” bir yüzü ifadesiyel durdukları bir fotoğraf göremedim. Kahkahalar şimşek gibi suratıma patlıyor, gösterilen dişler gözümü alıyordu.

Geçtiğimiz hafta bir tane de fotoğraf koydum. Bu fotoğraf sosyal medya öncesi bir fotoğraftı ve bir düğünde çekilmişti. Normal bir ifade ile belli ki bir şeyi seyrederek oturuyordum. Tabii hemen çat çok mutsuzsun yorumları geldi. Diğerine göre daha azdı. Ama belli ki sosyal medya mutluluk standartlarını bu ifade de karşılamıyordu. Fotoğraf çoğu zaman poz verilen ve sahte bir iş. Fotoğraf sanatçılarının çalışmalarını elbette tezi ederim. Hayatımda fotoğraf çektirmeyi hiç sevmeyen ve reddeden iki kişi var birisi hocam Godfrey diğeri de kızım Ladin. İkisi de hayatımda tanıdığım en aydınlık insanlar. Bir gün hiç unutmuyorum Ladin küçük ve ben de yarı zorla fotoğrafını çekiyorum, önce sahte sahte poz vermiş sonrada “bitti mi anne artık mutsuz olabilir miyim” demişti. Kuşkusuz Ladin’in de kast ettiği normal olmaktı.

Artık işin zıvanadan çıktığını gelin kabul edelim. Eski fotoğraflar arasında gezindim, bu yazıyı yazmadan ve şaşırdım. Ne kadar daha gerçek olduklarına hayret ettim. Sosyal medya öncesi fotoğraflarımda çok daha kendim gibiyim. Suratımda eski normal yeni mutsuz ifade çok daha sıklıkla var. Dolayısıyla ne zaman #tbt yapsam “mutsuz” denmesine şaşmamak gerekir. Maşallah artık hiç “mutsuz” değilim çünkü ben de işi öğrenmiş raconu kapmışım.

Tüm bunların yaşadığımız hayat kapsamında ne anlama geldiğini bilmiyorum. Aslında kimse bilmiyor. Normalin, mutsuza döndüğü bu algı sosyal medya realitesi içinde kendini sürdürüp gidiyor insanlar da bunu biliyor mu? Yoksa bu algı yaşamda sızıp boğazımıza yapışacak mı? Her koşulda normal yeni mutsuz! Ayağınızı ona göre denk alın.