Acele etmeyin anneler!

İşim gereği etrafımda bolca anne adayı mevcut ve ne hikmettir ki bu annelerin büyük bir çoğunluğu, bebeklerinin doğacağı tarihin hamileliklerinin 38. haftasına denk geleceğini düşünüyorlar. Bana kalırsa bu hiss-i kable'l vukudan çok, artık hamile olma halinden daralma, bebeğini bir an önce kucağına almayı istemekle alakalı...

Bloğumda en çok okunan yazılar doğumu doğal yollarla başlatmak konulu olanlar. Herkes bu konuda bir daralma yaşıyor, halbuki en başta, doktor seçimi yaparken bu konu konuşulmalı "herşey yolundaysa, benim ve bebeğimin sağlığı yerindeyse, doğumun kendiliğinden başlaması için hangi haftaya kadar beklersiniz?" Bu cevap sizin için doyurucuysa yapmanız gereken sürece teslim olmak, bırakmak, gevşemek ve zamana güvenmek...

Şu evrende herşeyin bir nedeni ve zamanı var. Doğal süreçlerine bırakıldıkları zaman bir bebeğin 38 ve bir diğerinin 41. haftada doğmalarının nedenini kim açıklayabilir? Bu doğma olayı, kek yapmak gibi olsaydı koyardık fırına, orta ısıda 45 dakika pişirirdik, sonra da çıkarır afiyetle yerdik. Lakin bu bebişlere öyle dışarıdan bakınca, kek gibi pişip pişmedikleri pek anlaşılmıyor. Evet boyuna, kilosuna bakıyoruz, tamam bu olmuş artık doğması gerek diyoruz, ama o bebeğe istediği zaman doğması için izin verdiğimizde, hala bir hafta daha annesinin karnında kalmak isteyebiliyor. Acaba neden?

Hamileliğin son haftaları sabırların tükendiği, zorlu süreçler yaşayabilirsiniz, ama unutmayın bebeğiniz içinizde hızla büyüyor ve doğacağı tarihi seçecek kadar akıllı... Pek çok kadın doğum uzmanı anne ve bebeğin sağlık durumu iyiyse ve anne sabırlıysa, doğumun kendiliğinden başlaması için gebeliğin 42. haftasına kadar bekleyebiliyor. Ve biz biliyoruz ki, doğum suni yollarla başlatıldığında sezaryen olma olasılığı oldukça yüksek.

Sonuç olarak en önemli görev annelere düşüyor. Hamileliklerinin son haftalarını sabırla, mutlulukla geçirmeye çalışmak ve bebekleri dünyaya doğmamış olsa da, aslında dünyada ve anneleriyle her an iletişim kurmak için hazır olduklarını unutmamak gerekiyor. Bu süreci doğuma hazırlanmak, nefes çalışmak, kendini dinlemek, bebeğinizle konuşmak, onu ne kadar çok sevdiğinizi, dört gözle ona sarılmayı beklediğinizi, onu ne kadar istediğinizi anlatmak için kullanabilirsiniz...

Siz doğurmak için acele ederseniz, doktorunuz da acele eder ama siz doğumunuzun kendiliğinden başlamasını sabırla bekler ve doktorunuzu sıkıştırmazsanız o da size elinden geldiği kadar destek olacaktır.