Bebekle tatil

Çınar’la ilk tatilimize o daha üç buçuk aylıkken çıkmıştık. Tatil yeri olarak tercihimiz, arabayla beş saatte ulaşabildiğimiz Çandarlı’ydı. Deniz kiraladığımız evin önünde, annemle, babam ve yakın arkadaşlarımız da yanımızdaydı. Bebekli ilk tatil için oldukça iyi bir başlangıç. Geçen yaz çıktığımız o tatil, bu yazki tatilimize göre oldukça kolaydı. Sanırım bebekli tatil için en büyük zorluk çocuklar yürümeye başladıktan sonra başlıyor.

Gelelim bu seneki tatilimize. Geçen sene rahat ettiğimiz için bu yılda tatil yeri olarak tercihimiz aynıydı. Çınar bebekliğinden beri arabada durmadığı ve uyumadığı için, İzmir’e uçup kısa bir araba yolculuğu sonrası Çandarlı’ya ulaştık. Yolculuğumuzda bir sıkıntı olmadı fakat herşeyi düşünmüş, eksizsiz bir bavulla buraya gelmiş olan benim tek düşünmediğim şey klimaymış. Arabada, evde, bulunduğum tüm sıcak ortamlarda klimasız asla yapamayan, Çınar’ı asla klimadan sakınmayan ben, yaz tatiline gelirken ve zaten geçen sene de aynı eve gelmişken nasıl oldu da bu önemli detayı atladığımı bilemiyorum. Sanırım geçen sene buraya Eylül ayında gelmemiz ve klima ihtiyacı hissetmememiz en büyük neden. Neyse ki Çandarlı acayip rüzgarlı bir yer. Bir-iki gün ilk şoku atlatıp, “Afrikada’ da insanlar yaşıyor, bedenin klimasız ortama alışabilir” düşüncesini beynime yedire yedire sıcaklık durumuna uyum sağladım. Size tavsiyem yaz tatili için kesinlikle klimalı bir tercih yapmanız. Bu bana büyük bir ders oldu. Bundan sonra asla ama asla klimasız bir yerde tatil yapmam.

Uçak yolculuğu

Uçak yolculuğu tamamen sorunsuz geçti. Bileti alırken uyku saatlerini düşünerek almıştım ama orası biraz karıştı. Havaalanına içinde daha kolay uyuduğu için kanguruyla gitmeye karar verdim. İyi ki de öyle yapışım. İlk uykusunu uçağa binene kadar kanguru da yaptı. Eğer uçağa pusetle gidecekseniz kabine alabileceğiniz katlanan ya da baston pusetlerden tercih etmeniz büyük kolaylık olacaktır.

Uçakta oyalanma kısmı için yanımıza Çınar’ın sevdiği atıştırmalıkları, ilgisini çeken iki kitabı ve oraya, buraya yapıştırarak zaman geçirebileceğimiz çıkartmalardan almıştım. Bir de her ihtimale, her türlü çılgınlığa karşı uçak modunda izlenebilen bir çizgi film indirdim. Neyse ki ona gerek kalmadı. Biraz kitap karıştırdık, kuruyemiş atıştırdık. İniş ve kalkışlarda basınçtan etkilenmemesi için emzik verdim. Zaten kısa olan yolculuğumuz bebek kemerini çözmeye bile gerek kalmadan sorunsuz geçti.

Bavul hazırlığı

Çınar için günlük kıyafetler, bolca kocamanlarından müslin, deniz için UV filtreli üstler, şapka, deniz şortu, bir paket mayo bez, güneş kremi, terlik, sinek, böcek spreyi gibi şeylerin yanında bir minik çantaya her türlü ilacını, derecesini, evde onunla ilgili ne varsa koydum. İyi ki de koymuşum çünkü çoğuna ihtiyacım oldu.

Eşim ve babam bizden bir gün önce arabayla geldikleri için bavullarımızı, Çınar’ın park yatağını onlar getirdiler. Ne kadar az, o kadar iyi mantığıyla gerçekten çok az eşya almaya çalışsam da bir çanta Çınar’ın yemek eşyaları, bir minik çanta asla oynamadığı ama her an oynayabileceği oyuncakları, bir çanta kıyafetleri derken adam ilk tatiline üç bavulla çıktı. Biz sefillerse birkaç kıyafetle bavullarımızı hazırladık.

Düzen

Bebekle tatile gidecek olanlar kafadan tüm düzenin, en azından büyük bir bölümünün değişeceğinin farkında olarak yola çıkarlarsa, ruhen oluşacak sıkıntılara hazır olurlar diye düşünüyorum. Bizim için alt iki köpek dişinin aynı anda çıkışı, üzerine klimasız sıcak bir ev ve hafif bir nezle ile değişen yemek ve gece uykusu düzenimizin toparlanması yaklaşık bir hafta sürdü. İlk günler sabah kalkışlarımız altı civarıydı. Şimdilerde İstanbul düzenimiz olan yedi, yedi buçuklara geri döndük.

Anne baba olarak eski tatil alışkanlıklarımızı bir kenara bırakıp, şehir düzenimizdeki park gezmeleri yerine deniz kenarı oyunlarını ekledik. Anneanne ve dedenin bizimle olmasının verdiği rahatlıkla sabahları biraz daha fazla uyuyor, boşluklarda kitap okuyabiliyoruz. Ama sanırım ben artık evimi ve düzenimi özledim ve net olarak bir kere daha anladım ki ben yaz tatilini sevmiyorum.