Cümbür cemaat doğum

Stres bulaşıcıdır. Kalabalık bir ortamda bir kişinin gerginliği diğer kişileri de etkiler. Huzursuz, korkmuş ve stresli bir insanın yanında huzur dolu ve sakin kalkmak bazen zorlayıcı olabilir, özellikle doğuruyorsanız...

Doğuma cümbür cemaat gitmek, doğuran anneye gerçekten destek olmaktan çok biraz da yaşanan o mutluluk anına tanık olmaktan kaynaklanır. Anneye yakın olan herkes yeni doğan bebeği bir an önce görmek, yaşanan bu mutluluğu anında paylaşmak ister.

Biraz da bizim geleneklerimizde mi var acaba... Bir doğum, bir ölüm derler ya. Yanında olmak, paylaşmak için varlığını saniyelik bile olsa olayın merkezindeki kişiye hissettirmek, kapı aralığından dahi olsa bir görünmek... Ölüm gibi durumlarda kalabalığın iyi hissettirdiğine katılıyorum ama doğum süreci ve hemen sonrası aynı kalabalığın mutluluğu paylaşmak için annenin yanında durmaya çalışmalarındansa, hiç olmamalarının daha yardımcı olduğu kanısındayım.

Doğum çok mahrem bir süreç. Anne adayı doğumun bir sürecinden sonra değişken duygu durumları, mide bulantısı, kusma, ağlama, ses çıkartma vs. gibi herkesin önünde rahatlıkla yapamayacağı doğal dürtüler sergileyebilir. Muhtemelen aktif doğum sürecinde iç çamaşırını da çıkartacak ve bu durum hiç de umurunda olmayacaktır. Zaten küçücük oda, en ufak ses bile doğum sürecinin sükunetine dokunurken, odada bazen öksürmek bile fazla gelirken anne adayı kayınvalidesinin ya da annesinin veya desteğe gelen herhangi birinin acılı ve öğretici doğum hikayesini dinlemek istemeyecektir. Kimsenin ona acımasına ihtiyaç duymayacaktır ki genelde herkes doğuran kişiye acır ve hemen bu durumdan kurtulmasını diler. Aslında dışarıdan bakınca zor gibi görünen anlarda anne adayının yaşadığı durum her ne ise, destekçiler kendi bedenlerinde bu durumun yarattığı hisleri iyileştirecek, rahatlatacak sözcükler, bakışlar ve hemen bu durumdan kurtulması için alternatif yöntemler önerip anne adayına yardımcı olmaya çalışırlar. Oysa destekçiler farkında olmadan gerçekte kendilerine yardım etmek istemektedirler...

Destekçi: “Çok mu acıyor canım, neden bağırıyorsun, bence artık epidural almalısın, ne gerek var bunu çekmeye, al kurtul”.

Destekçinin farketmediği duyguları: “Duyduğum bu sesler beni çok rahatsız ediyor. Onun acı çektiğini düşünüyorum. Bu seslerden ve görüntüden çok rahatsızım. Bence bu durum doğru değil. Hastanedeyiz, yatağa yatmalı. Hastanedeyiz birileri ona yardım etmeli. Neden bu kadar ses çıkartıyor. Herşey yolunda gitmiyor galiba. Yardım etmeliyim. İyi hissetmiyorum. Heyecanlanıyorum. Elimden birşey gelmiyor. Bu durumun bir an önce bitmesini diliyorum.”

Doğum gibi aktif ve yoğun bir süreçte, bir durup ben ne hissediyorum, hislerimi ve yargılarımı anne adayının doğumuna bulaştırıyor muyum diye kendini farkedecek kimseler oldukça az. Bu farkındalık bir destekçinin olmazsa olmazıdır. Kendi duygu, düşünce ve yargılarını, sahip olduğu inanç ve kurallarını doğum yapan kadının hikayesine bulaştırmamak oldukça önemlidir. Bunu yapabileceğine inandığınız kişileri doğumunuza destekçi olarak kabul edin. Etrafımızda böyle biri yoksa profesyonel bir douladan destek alın. Kimsenin ne dediğini takmayın. Bu bebeği bir defa doğuracaksınız ve herkesin ne dediğini ve ne düşüneceğini boşverip nasıl bir doğum istediğinize ve size kimlerin gerçekten destek olacağına karar verin.

Doğum odasında ne kadar az kişi olursa o kadar iyidir. Anne adayı, eşi ve bir, bilemedin iki destekçi idealdir. Cümbür cemaat doğuma gitmeyin. Doğum odalarını altın günü kıvamına getirmeyin!