Aile Karayip’lerden küçük bir yelkenliyle yola çıkmış. Biz onları yolculuklarının son günlerinde tanımış olduk. Okyanusu geçmek, 18 ay aslen dört kişi olmak, birbirine yetebilmek, her şartta destek olmak, geceleri okyanusta su üzerinde uyuyan balinalara çarpmamak için (çarpmaları durumunda devrilme ihtimalleri var) dönüşümlü nöbet tutmak, çocuklara yaşlarından büyük sorumluluklar vermek, bunları gerçekten hayretle dinledik.
Yazın son yazısında, okulların açılmasına ve şehirlere dönüşün de başlamasına az kaldığı şu günlerde güvenli ve huzurlu bir sonbahara merhaba demeyi düşlüyorum. Çünkü biliyorum ki ancak bunlar sağlanırsa şu Capri’de hayran kaldığım yaşam sevincinin taçlandırdığı yaşam kültürü hayatlarımıza girebilecek. Biliyorum bir gün olacak...
Arife günü bu konudan bahsetmemin nedeni artık unutulmaya yüz tutmuş bir âdeti hatırlatmak... Eskiden oturanlar gelen geçenler temiz yollardan geçsin diye bayram günü ilk iş kapısının önünü temizlermiş. Her evde yapılan bu temizlik tüm sokağı pırıl pırıl yaparmış. Ben bu bayram uzaklarda olacağım ama inanın aklım o merdivenlerde kalacak.
İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.