Mangolu hindistan cevizli pilav

İçimde engellenemez bir Asya sevdası var. Aslında Güney Amerika da var ama şimdilik Asya'yı görebildim sadece. Dünya büyük ve güzel, aslında sabit bir yerde yaşamak için hayat da çok kısa. Çocuksuz ve bekarlar rahat gezer, evlenince işler değişir hele de çocukla demeyin, hiç öyle değil. Elbette ki içinde gitme isteği olan herkes bebekle de çocukla da dünyayı gezebilir. Önemli olan istemek ve minik bir çanta hazırlamak. Rüzgar nereden eserse savrulmak, yeni kültürler tanımak çokgüzel.

Ve bence çok okuyan değil, çok gezen bilir. Gitmesem Asya yemeklerini nerden bilecektim? Ülkemiz Batı etkisi altında, fast food, zincir kahveler, Amerikan ve Avrupa markaları sarmış dört bir yanımı. Keyif de vermiyorlar hani, çok mu bizden oldular, çok mu sıradanlar... Ama fabrikasyon olan her şey sıradanlaşmıyor mu, nerde Ermeni amcaların yaptığı o leziz mezeler, nerde paketli market mezeleri, kıyas kabul etmez. Her kültürün yeme içme alışkanlıkları farklı, ama ben Hint ve Thai yemeklerini Osmanlı mutfağına bir açıdan benzettim, kuruyemiş ve meyve kullanılıyor onlarda da. Bizim de ayva yahnimiz veya vişneli köftemiz vardır, dolmaya fıstık ve üzüm konur, yani yemişleri tatlıları tuzluları karıştırmayı severiz.

Topik diye bir meze vardı İstanbul'da, Ege'de yok, rastlamadım. Kurtuluş'ta bir amca satardı minik arabasında, bazı meyhanelerde yapılırdı, herkes bilmez, herkes sevmezdi. O da tatlı bir meze, hayranım, tarifim yok maalesef ama bir gün edinir de yapar isem sizlerle paylaşacağım gururla, çünkü biraz meşakkatli olduğunu düşünüyorum.

Gezmek ve yemek yemek hobim, fırsat buldukça elbette. İdolüm Anthony Bourdain her daim, hem geziyor hem de o kültürün her türlü yemeğini yiyor, anlatıyor bizlere.

Bir ülkenin en iyi yemekleri bence sokakta. Tayland gibi ülkelerde sokak yemekleri çok yaygın. Benim için pis değil, rahatsızlık yaşamadım bulduğum her şeyi yedim. Bunlardan en çok beni cezbedenlerden birisi mangolu tatlı pilav. Aslında onların tatlısı benim için ana yemek oldu. En sevdiğim Koh Phangan denen tropik adada Mango Sticky Rice oldu. Oradaki yemek sokağı hem ucuz hem de turistlerin ilk tercihi idi. Tamamen spontane bir şekilde motorla önünden geçerken rastlamış, kalabalığı görünce de dalıvermiştik, kendimi cennetin tam ortasında bulmuştum. Kuzeyden güneye Tayland'ın her yerinden insanlar nefis yemekler sunuyordu. Tabii ki bizim tatlı soslu pilav da oradaydı. Oralarda buğday olmadığından ekmek, poğaça gibi pastane ürünleri olmadığı gibi, pasta, kek, çörek filan da yok. Bir bakıma iyi, neden Tay kızları incecik şimdi anladınız mı? Dengeli beslenme, bol meyve, az tatlı, sıfır hamurişi, hindistan cevizi suyu ve pirinç. Oldukça sağlıklı seçenekler.

Bu pilav benim en sevdiğim sokak yemeklerinden oldu Tayland'da, sonra tabii döner dönmez hemen denedim, tarifini bilmiyorum, aynı malzemeler elimde yok belki ama benzer tadı yakaladım. Şöyle ki :

Pirinci iyice yıkayıp, yarım saat kadar suda beklettim, tencereye koydum, çok az yağ kattım ama pilav yapar gibi kavurmadım, üstüne su ölçüsünde, su yerine hindistan cevizi sütü kattım. Bir nevi suşi pirinci gibi, yapışık olması için su ile pişirdim, yani haşladım. Pirinçlerin kendimce daha yapışık olması için pişerken ara ara karıştırdım, azıcık tuz ve daha fazla şeker kattım, bu şekilde haşlandı. Sonra aldığım mangoları da üstüne dilimledim. Afiyet olsun...

Aslında Tayland'da sticky rice yapıp üstüne sos gibi döküyorlardı şekerli hindistan cevizi sütünü, ben öyle yapmadım ve oldukça da başarılı oldu. Dilerseniz pirinci haşladıktan sonra hindistan cevizi sütünü şekerle pişirip yerken üstüne dökebilirsiniz.

Tatlı pilav olur mu demeyin, bizim de sütlacımız var. İnek sütü ve şekerle yapılıyor hatırlatırım, Taylar da bunu hindistan cevizi sütüyle yapıyor çünkü orada bu meyveden bol başka bir şey yok.

Değişik tatlara açıksanız deneyin derim, mangonun tazesi her mevsim kolay bulunmuyor haklısınız ama meyvesiz de yenebilir diye düşünüyorum. Afiyet olsun.