Kadın sevmeyen kadın

Onu yakın bir zamanda tanıdım. “A” diyelim. Yirmi yıldır biriyle evli. Kocasını seviyor, belli. Adam da onu seviyor. Sık sık arkadaşlarıyla evde ya da dışarıda bir araya geliyorlar. Bu arkadaşlar arasında hiç kadın yok ve sayıları giderek azalıyor.

O azalanlardan biri anlattı. Çocuklukları beraber geçmiş. Otuz yılın üzerine dostlukları bitmiş. “Bir gece telefon etti açamadım, ‘...’ın yanındayım, acil mi?’ dedim. Ertesi gün beni defterden sildi. Öylesine aramış ama ‘Nişanlın benden önemli mi?’ diye çıkıştı. Hep biraz huysuzdu, geçiştirdim. Ama bir daha görüşmeyi reddetti. Kocası da sevdiğim arkadaşım, aramızda toplanıyoruz bazen, karısından gizli geliyor.”

Yıllar içinde görüp görmezden geldiği şeyleri birleştirince şaşırmış. “Sonradan düşündüm. Benden uzaklaştığı ve kocasını da benimle görüştürmediği zamanlar, hep hayatıma bir kadının girdiği dönemlere denk geliyor. Bir tek ben de değilim.”

Dört eski dosta daha sudan sebeplerden küsmüş. “Ortak bir arkadaşımız vardı, evlendi, A o arkadaşın karısını soğuk bulduğunu söyledi. Başka biri vardı, sevgilisiyle yaşamaya başladıktan sonra onu buluşmalarımıza çağırmamızı istemedi. Bir sözüne alınmış, öyle dedi, kapattı konuyu. Üzerine gitmedik.” Diğer iki kişiden birinin kocasına yaptığı şakaya kızmış, özrü de kabul etmemiş, ama zaten aslında kocası alınmamış ve özür de beklemiyormuş. Dördüncü ve sonuncu bir gün hastalanmış, buluşmaya gelememiş, A kızmış ve bir daha görüşmemişler. Onun da evlilik hazırlığı yaptığı günlermiş.”

Anlatan bu eski dost diyor ki: “Bakıyorum, hepimiz liseden beri, nerden baksan on beş senedir arkadaşız. Genellikle sevgilisiz saplardık o dönem. Ama ne zaman bir sevgilimiz olsa, buluşmalarımıza onlarla beraber gitsek, hırçınlaşırdı. Onlarla hiç ilgilenmezdi, suratlarına bile bakmazdı.”

O zamanlar genç olduklarını, A’nın yıllara yayılan bu davranışları üzerinde çok da durmadıklarını söylüyor. “Şimdi her şeyi üst üste koyunca açıkça ortada, A kadınlara tahammül edemiyor. Bir-iki tane kadın arkadaşı var, onlar da başka ülkelerde yaşayan yabancılar. Bir ara yurtdışında çalışmıştı, o dönemden tanıdığı insanlar.”

“Sizinle flört ediyor muydu?” deyince tereddütsüz cevap veriyor: “Hayır. Aramızdan onunla birlikte olmak isteyen de yoktu. Çocukluk arkadaşıyız yahu. Kocasıyla liseden beri beraberler, hep beraber arkadaş-tık işte...”

Canı sıkılınca arayacağı bir kadın arkadaşı olmayan, dahası, bunun olmasını istemeyen kadın. Kadınlara tahammül edemeyen bir kadın. Sadece erkekler arasında mutlu olan kadın.

Belki de dünyanın en katlanılmaz kadını, kadınlardan nefret eden, erkekler arasında biricik kalabilmek için bütün kadınları görüş alanından çıkartan ve elinin altında tuttuğu erkeklere de diş geçiren, onları oyuncak gibi elinde oynatan kadın.

Bir kadının bu kadın tipini anlamakta zorlanacağını sanmıyorum. Belki daha ziyade kocasının ve diğer bütün erkek yakınlarının ona gösterdiği anlayış üzerine düşünmek gerek.

Acaba erkekler de güzel ve hırçın kadın yanında olmaktan, itiraf edemedikleri bir haz mı alıyorlar?

Cevap, diğer anlaşılmaz erkek davranışlarının altında yatan nedenleri anlamaya da yardımcı olabilir.