Yaşlanınca sana kim bakacak?

İki oğlu var. Doğum gününde hediye almamışlar diye çok bozulmuş. “Bunlar yaşlanınca bana bakmazlar da” diyor, “bir tane daha yapayım, kız olsun, ileride bana bakar.” “Onları dövdüğün, ağlattığın, hep kalplerini kırdığın için sana hediye almamışlardır, haklısın yaşlanınca sana bakmazlar. Ama kızın olsa senin gibi anneye o da bakmaz, haksız da sayılmaz” diyemiyorsun.

Bedenini müstakbel hizmetkârlarını yaratmak için kullanan bir kadına anne denebilir mi? Çocuğuna kendini saydırmış ama sevdirememiş anne olsan ne olur olmasan ne olur.

Anne babaların yaşlılıklarını yapayalnız geçirmelerinin müsebbibi acaba ne kadar çocukları ne kadar kendileri?

Sizi yılda iki kez ziyaret etmeleri, oldular, doğdular diye onları mecburiyetten bakıp büyütmenizdendir. Sizi dinlemiyorlarsa konuşmanız ağırlaştığından değil, zamanında “Sen sus!” diye laflarını ağızlarına tıktığınızdandır. Size seslerini yükseltiyorlarsa onlara hep bağırdığınızdandır. Yüzleri size gülmüyorsa çocukluklarında gözlerinizi ayırdığınızdandır. Size hoyrat davranıyorlarsa onlara el kaldırdığınızdandır. “Bir kaşık daha koyayım mı?” lafınız öfke patlamalarına sebep oluyorsa, geçmişte onları hep kendi istediklerinizi yapmaya zorlamalarınızdandır.

Çocuklarınıza hiç şefkat göstermediyseniz elden ayaktan düştüğünüzde onlardan şefkat beklemeyin. Vaktinde arkadaşlarıyla gezmelere tozmalara göndermediyseniz, gelip sizi dört duvar arasından çıkarmalarını ummayın. Küçükken başını okşamadığınız çocuğunuza elleriniz titrerken sarılmaya çalışmayın.

Yaşlılığınızda onlara yük olmanız gençliğinizde onları kendinize yük görmenizdendir. Yaşlılığınızda size tahammül göstermemeleri gençliğinizde onların tahammül sınırlarını zorlamanızdandır. Kimse kendisine hükmedilsin istemez.

“Yaşlanınca bana kim bakacak?” dediğinizde aralarından en çok hangisini kayırdığınızı hatırlayın. Sizi en çok yalnız bırakacak olan adaletsizliği, merhametsizliği sizden öğrenendir.

Değil insan, varlığına tahammül göstermediğiniz hiçbir canlı, varlığınıza tahammül gösteremez.

Yaşlılığınızda size bakacak olanlar, yanınızdayken mutlu olmalarına izin verdiklerinizdir, mutluluklarını çalmadıklarınızdır.

Çocuklarınız sizin gençliğinizin aynasıdır. Gençliğinizde onlara ne yaptıysanız yaşlılığınızda size aynısı yapacaklar.

Yaşlılığınızda eskimiş eşya muamelesi görmek istemiyorsanız gençliğinizde çocuklarınıza malınızmış gibi davranmayın. Beyazlamış saçlar gençlik günahlarını aklamaz. Geçmişte sağlayamadığınız imkânlardan ötürü belki sizi suçlamazlar ama sevgisizliğinizi isteseler de bağışlayamazlar.

Unutmayın, en çok da çocuklar unutmaz.