Şarkılar seni söyler

Güzel bir masa. Güzel insanlar. Tarihe bir not daha düşülecek bu gece, belli. Tanıdıklarım var aralarında. Yeni tanıştıklarım. Acılarına uzaktan tanık olup her Ocak ayında kalplerine dokunduklarım.

Konuşuyoruz. Konuştukça çiçek gibi açıyor kalpler. Mutluyum. Söylenen her şey beni geçmişten alıp şimdiye biraz daha yaklaştırıyor. Kendi içimden çıkmadığım ya da çıkamadığım zamanların tedirginliği kayboluyor.

İzmirliler var aramızda. Ankaralılar… Çanakkaleliler… Birçoğu gecenin bitiminde kendi şehrine doğru yola koyulacak. O zaman bir arada olmanın güzelliğine yaraşmalı her şey.

Müzik istiyor aramızdan bazıları. Öneriler sunuluyor. Bende her şey alaturka bu gece. Mezeler Ege, rakılar zeybek. İçiyorum. İçtikçe, susup kendime sakladığım bir şarkının yokluğu yerleşiyor içime. Saklamasaydım, başından biraz mırıldanırdım belki. Sen şarkı söyleme istersen, diyenlere inat.

Gece gittikçe güzelleşiyor. İçkiler tazeleniyor. Herkes kendine daha yakın artık. Öyleyse kederin kapıları da aralansın biraz. Kendimize bile söylemekten çekindiklerimiz usulca ortaya çıksın. Çünkü her sır, içine attığın bir düğüm sadece.

Yüzler gülüyor. Kalpler ışıl ışıl. Ben söylemediğim şarkının yokluğunu büyütmeye devam ediyorum içimde. Pencerede gün ağarıyor. Su katılmış rakı renginde bir hava. Ama sıkıntı değil keyif veriyor.

Hafif yağmurlu bir sabaha çıkıyoruz evden. Yola çıkacaklarda tatlı bir telaş. Taksiye biniyoruz. Dillerde kahvaltı, valiz, yolculuk kelimeleri. Yüzlerde akşamdan kalmanın mahmurluğu. Ama belki ki herkes mutlu gecenin sonunda. Ben de mutluyum. Taksinin camını açıp akşamdan beri sustuğum şarkıyı mırıldanıyorum yağmura. Acemice ve eksik sözlerle. Yine sen söyleme istersen şakası.

Kahvaltıda haberi öğreniyoruz. İçimde bir suçluluk duygusu. Neden çalınmasını istemedim akşam o şarkının?

Hazırlıklar tamam. Artık yola çıkma vakti. Bitmeyen bir şarkı başlıyor içimde. Güzel insanlar evlerine dönüyor. Ben kulaklıklarımı takıyorum. İçime yokluğu yerleşen şarkıyı buluyorum ve tarihe bir not düşülüyor. Akşamdan beri sustuğum şarkıyı şimdi Müzeyyen Senar söylüyor: Şarkılar seni söyler… Dillerde nağme adın…